مشکلات برای تکامل و رشد انسان است

مشارکت مکتوب همسفران لژیون ششم:

همسفر صدیقه:
در مسائل حیاتی به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن؛ وادی‌ها پایه و فندانسیون علم جهان‌بینی هستند که من در کنگره آموزش دیدم. از وادی اول که بسیار مهم است آموختم که افکارم را به سمت تفکر مثبت سوق دهم زیرا هر ساختار درستی از تفکر درست سرچشمه می‌گیرد.

وادی دوم در من پوچی و ناامیدی را از بین برد و وادی سوم به من یاد داد که هیچکس به اندازه خودم به من فکر نمی‌کنید؛ وادی چهارم آب پاکی را روی دستم ریخت، مسائل حیاتی زندگی اعم از (مادی، معنوی و فیزیکی) برعهده کسی نیست جز شخص خودم.

اگر بنا به هر دلیلی مانند جهل و نادانی از صراط مستقیم خارج شوم و مشکلاتی برایم بوجود آید، تمام بار مسئولیت برای خروج از مشکلات برعهده خود من است و طبق روال قبل نباید به عهده دیگران و یا خداوند بگذارم.

پس باید با تدبیر و تفکر صحیح، همراه تلاش و کوشش برای حل آن‌ها اقدام نمایم و مطمئن باشم اگر در جهت ارزش‌ها حرکت کنم، خداوند هم به من کمک خواهد کرد.

همسفر حمیده:
در مسائل حیاتی به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن؛ وادی چهارم به من یاد داد که در زندگیم مسئولیت‌پذیر باشم، بار مشکلاتم را خودم بر دوش بگیرم و راه حل مناسبی برای آن‌ها پیدا کنم.

من تمام این مشکلات را گردن خداوند می‌انداختم، فکر می‌کردم مقصر اصلی خداوند است و همیشه بخاطر ناعدالتی خداوند، شاکی بودم اما در کنگره یاد گرفتم که آینده من به دستان خود من رقم می‌خورد  و باید همیشه در مسیر ارزش‌ها قدم بگذارم.

اگر مشکلی در مسیر زندگی داشتم، مسئله از من و رفتار من بوده و خداوند فقط نظاره‌گر و حامی من است، نه مسئول رفتار و اعمال من چون مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خود.

اگر من، همه مسئولیت زندگی‌ام را به خدا بسپارم، باعث می‌شود که به توانایی‌هایی که دارم پی نبرم، اعتماد به نفسم را از دست بدهم و باعث می‌شود فکر ‌کنم، هیچ قدرت و اختیاری از خود ندارم، هیچ وقت به خودشناسی نمی‌رسم و تا زمانی که خودم را نشناسم، نمی‌توانم به عظمت و قدرت خداوند پی ببرم و هیچ تغییری نمی‌کنم.

من حمیده همیشه طلبکار خداوند بودم و هر روزم را، با لیستی از خواسته‌های نامعقول شروع می‌کردم اما با آموزش‌های کنگره یاد گرفتم، در هر جایگاهی باید مسئولیت‌پذیر باشم و هیچ وقت از کار و تلاش دست نکشم و ناامید نباشم.

همسفر نزهه:
خداوند وقتی که انسان را خلق کرد به او اختیار داد، حق انتخابی برای گزینش راه راستی و یا کجی؛ اگر آگاهی، معرفت و شناخت پیدا کرد، هدف آفرینش و خلقت وجودی خودش را درک خواهد کرد، از خداوند هم شناخت پیدا می‌کند، با آرامش و بدون آشفتگی می‌تواند بار مسئولیت خود را به دوش بکشد و از دیگران انتظار نداشته باشد که بهش کمک کنند.

البته اینجا از مشورت دیگران می‌تواند استفاده کند و با فکر، اندیشه و تلاش خودش و توکل به خداوند، مسیر زندگی را برا ی خودش هموار نماید و هرگز  فراموش نکند که مشکلات برای تکامل و رشد انسان است، نه چیز دیگر.

همسفر سوسن:
از آنجایی که انسان‌ها دیدگاهای متفاوتی نسبت به جایگاه قدرت مطلق دارند، در این وادی میان جایگاه خداوند یا قدرت مطلق و جایگاه انسان و مسئولیت انسان، مرزبندی ایجاد شده است.

این وادی به انسان یادآوری می‌کند که تو صاحب اختیاری و برای مواجهه با زندگی و ادامه حیات خودت، اول باید به نیروها و توانایی‌های کاشته شده در وجودت مراجعه کنی و سپس حرکت را آغاز کنی.

وقتی که ما تکلیف و وظیفه خودمان را انجام می‌دهیم، آنگاه می‌توانیم منتظر القائات نیروهای آسمانی باشیم، ضمن اینکه القائات مثبت نیازمند بستری مثبت و القائات منفی نیز بستری مناسب برای رشد القائات منفی را می‌طلبد.

زمانی که سیم من برای حفظ اتصال به قدرت مطلق وصل باشد، لازم است، همواره در جهت مبدا و صراط مستقیم حرکت کنم.

همسفر شهناز:
وادی چهارم بیان می‌دارد؛ در مسائل حیاتی به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن؛ برداشت من از این وادی این است که ما نباید از زیر بار مسئولیت خودمان، شانه خالی کنیم بلکه مسئولیت زندگی خودمان را باید بطور کامل بپذیریم و فقط روی وجود، تفکر و اندیشه خودمان حساب باز کنیم، پس از آن می‌توانیم از قدرت مطلق، انتظار مساعدت و هدایت داشته باشیم.

در کتب آسمانی هم بیان شده که ما انسان‌ها مسئول اعمالی هستیم که انجام می‌دهیم، همچنین در این وادی، صور آشکار و صور پنهان انسان تعریف شده است؛ صور آشکار همان کالبد فیزیکی است و شامل دست، سر و … می‌باشد؛ صور پنهان شامل نفس و روح می‌باشد؛ نفس نیز شامل نفس اماره، نفس لوامه و نفس مطمئنه می‌باشد.

نفس اماره یعنی نفس امر کننده، نفس لوامه یعنی سرزنش کننده و نفس مطمئنه که شخص با ورود در این مرحله، دیگر هیچ کار غیرمعقول و غیرمنطقی انجام نمی‌دهد.

این موضوع را باید دانست که قانون پذیرش حیات و واگذار کردن اختیار به انسان در تمامی مراحل زندگی ما نقش مهمی دارد؛ چه در مرحله نفس اماره باشیم، چه در مرحله نفس لوامه و یا مطمئنه، به هر حال فرقی نمی‌کند.

همسفر فاطمه:
به خدا سپردن یعنی سلب مسولیت از خویشتن (توانایی و مدیریت)؛ اگر امروز در زندگی و رفتار و کردارم توانستم خودم را درست مدیریت کنم، درک دانایی و توانایی خودم را بالا ببرم، وادی چهارم را درک کردم.

وادی چهارم به من می‌آموزد که در اینجا کسی نیست دستم را بگیرد، خودم باید به خودم کمک کنم، تمام کارهای ارزشی و ضدارزشی‌ام را بپذیرم و گردن کسی ندازم.

پس آموزش خوب دریافت کردم که به سه وادی اول یعنی وادی اول، دوم و سوم برمی‌گردد؛ به خوبی دریافت کردم و آموزش گرفتم؛ حالا باید وادی چهارم را درک کنم، اینجاست که من خودم مسئول تمام مسئولیت‌های خودم هستم، خداوند نشان‌دهنده مسیر است و باقی برعهده خودمان است.

تنظیم و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اروند آبادان