رعایت حرمت‌ها باعث رشد انرژی‌های خوب بین اعضای کنگره است

کنگره سیستم و نهادی مردمی است که به هیچ ارگان، یا موسسه‌ای و حتی به دولت وابسته نیست و تمام امورات و کارهای کنگره توسط خود اعضاء انجام می‌شود. افرادی که معتاد هستند به‌عنوان مسافر در کنگره سفر می‌کنند و بعد از درمان و رهایی در کنگره؛ زکات حال خوبشان را با خدمت‌کردن به انسان‌های هم‌درد پرداخت می‌کنند. همسفران هم در کنار مسافرشان سفر می‌کنند و بعد از گذراندن ۱۰ ماه آموزش جهان‌بینی می‌توانند در جایگاه‌های خدمتی برای حال خوش و آرامش بیشتر بی‌مزد خدمت کنند.

 از بدو ورود رهجو (مسافر یا همسفر) به کنگره اولین آموزشی که به او داده می‌شود حرمت کنگره ۶۰ هست. چون حرمت کنگره یکی از ارکان مهم، اساسی و اصلی در جهت پیشبرد اهداف و روند درمان کنگره ۶۰ هست. هر رهجویی که وارد کنگره می‌شود باید در قدم اول با حرمت کنگره آشنا شود و این رعایت حرمت کنگره هست که تا کنون بااقتدار و پرقدرت؛ کنگره ۶۰ را در جهت و مسیر انسانی خود به حرکت واداشته است.

 حرمت کنگره؛ مجموعه قوانینی هست که رعایت‌کردن آنها، محیطی امن و سرشار از آرامش و یکپارچگی را در این سیستم وضع می‌کند. کنگره ۶۰ محیطی امن و سالم برای درمان اعتیاد و بازیابی خود است. چون در حرمت کنگره، مجموعه قوانین خاص و مهمی به اجرا در می‌آیند که تمام اعضای کنگره موظف هستند آنها را رعایت کنند. هر رهجویی از قوانین و حرمت‌ها تخطی کند از گردونه سیستم درمان، خودبه‌خود خارج می‌شود. چون رعایت‌نکردن این قوانین باعث حال خرابی خود رهجو می‌شود و با این انرژی منفی که کسب کرده قادر به ادامه سفر نیست. قوانین و حرمت کنگره چه می‌گوید؟

 در ابتدای امر رهجو می‌آموزد که با لباس و شال سفید و ظاهری آراسته و مرتب، وارد محیط کنگره شود و این اولین آموزش حرمت کنگره ۶۰ هست. پس با اجراکردن آن همبستگی و نظم در رهجو نمایان می‌شود و مصرف‌کنندگان دیگر مثل سابق با ظاهری به‌هم‌ریخته و لباس‌های ناجور نیستند، بلکه مرتب و تمیز وارد مکان کنگره ۶۰ می‌شوند. از دیگر قوانین و حرمت‌های کنگره؛ پرهیز از غیبت‌کردن و سرزنش‌کردن است. این آموزش جهان‌بینی هست که در آن شخص می‌آموزد هدفش درمان و شناخت خود است و اگر می‌خواهد به این هدف نزدیک شود باید از غیبت‌کردن و پشت سر دیگران سرزنش‌کردن پرهیز کند.

 قانون بعدی؛ احترام‌گذاشتن به یکدیگر است. در تمام جلسات کنگره ۶۰ حداقل ۳۰۰ تا ۵۰۰ نفر دور هم جمع می‌شوند تا آموزش ببینند و درمان شوند. از آنجا احترام به یکدیگر از ابتدا یک قانون است. هیچ بحث و جدل یا بی‌احترامی بین اعضاء صورت نمی‌گیرد و این امر باعث به‌وجودآمدن محیطی امن، برای ادامه سفر می‌شود. قانون بعدی که شاید مهم‌ترین و اصلی‌ترین قانون کنگره هست؛ پرهیز از روابط کاری و مالی و خانوادگی هست.

اگر رهجویان بخواهند در بیرون از محیط کنگره ۶۰ با یکدیگر ارتباط کاری و مالی و خانوادگی و حتی تفریحی داشته باشند، قطعاً به مشکل بر می‌خورند. چون در آن صورت حریم‌ها شکسته می‌شود و توقع جای پای حریم می‌گذارد و با توقع داشتن از همدیگر، احترام کم‌رنگ می‌شود و اعضاء از قوانین کنگره دور می‌شوند. حتی با این ارتباطات به گردش‌های دست جمعی و تفریحات هم می‌پردازند که کاملاً در کنگره ممنوع است. اگر تا کنون کنگره توانسته به راه خود ادامه دهد به این دلیل است که اعضاء با هم رابطه خانوادگی ندارند. در غیر این صورت‌باز هم خودشان از گردونه کنگره خارج می‌شوند.

 قانون بعدی؛ حفاظت از وسایل شخصی است. هر رهجو در کنگره خودش باید مراقب وسایل شخصی‌اش باشد و این امر در ابتدا ورود به او آموزش داده می‌شود تا بعدها به مشکل برنخورد و کسی را مقصر نداند حتی در حرمت کنگره ۶۰ خوانده می‌شود کسی که نمی‌تواند از وسایل شخصی خود مراقبت کند چگونه می‌تواند از زندگی خود مراقبت کند؟

نکته دیگر؛ پرهیز از بحث‌های سیاسی هست. هدف کنگره ۶۰؛ درمان اعتیاد و شناخت انسان است و با امور مذهبی و سیاسی‌کاری ندارد و دخالتی نمی‌کند. چون دخالت‌کردن در این امور باعث کندشدن روند درمان، دورشدن از هدف اصلی و حتی منحل‌شدن کنگره ۶۰ می‌شود. خیلی نکته‌ها و قوانین دیگر در حرمت هست که در هر جلسه عمومی دو بار توسط نگهبان جلسه خوانده می‌شود و این به دلیل اهمیت بالای حرمت هست و حتی اعضا نمی‌توانند در زمان قرائت حرمت، در سالن تردد داشته باشند.

 من هم به‌عنوان عضو کوچکی از کنگره ۶۰ همیشه این قانون و حرمت‌ها را سرلوحه عمل خود قرار داده‌ام تا بتوانم به‌درستی خدمت کنم و مسئولیتم را به‌درستی اجرا کنم.

نویسنده: راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)

ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)

ویراستاری و ارسال: همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)

همسفران نمایندگی خیام نیشابوری