مصرف مواد مخدر باعث شده بود که من از قبول مسؤلیت‌های خود فراری باشم

جلسه یکم از دوره سی‌وششم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰؛ نمایندگی امین قم، با استادی مسافر امید، نگهبانی مسافر محمداسماعیل و دبیری مسافر ابوالقاسم، با دستور‌‌ جلسه  "وادی چهارم و تاثیر آن بر روی من" در روز پنجشنبه 5 تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان امید هستم یک مسافر؛
از گروه مرزبانی، دبیر جلسه، نگهبان و کسانیکه نوشتارها را خواندند تشکر می‌کنم.
خداوند را سپاسگزارم که به من توفیق داد تا در کنار شما دوستان، در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه امروز "وادی چهارم و تاثیر آن روی من"می‌باشد؛
مصرف مواد مخدر پرده‌ای روی افکار من کشیده بود و باعث شده بود که من از قبول مسؤلیت‌های خود فراری باشم. با ورودم به کنگره60 و سپری کردن سه جلسه تازه واردین، راهنما آرام آرام من را در مسیر قبول مسؤلیت ها قرار داد. پذیرش مسؤلیت نسبت به داروی دریافتی خودم اولین آموزشی بود که در لژیون فرا گرفتم. باگذشت زمان مسؤلیت‌های بعدی مانند؛ رفتن به استخر و شرکت در جلسات پارک در آخر هفته به مرور به عهده من واگذار شد. من قبل از ورودم به کنگره60 همیشه از تمام افراد و نزدیکانم طلب‌کار بودم وتوقع داشتم که همه درمشکلات من ورود کرده وآن را حل کنند به نحوی که حتی از خود خدا هم طلب کار شده بودم و همیشه شکایت می‌کردم؛ که چرا خداوند مشکلات من را حل نمی‌کند؟.  همیشه درحال قضاوت کردن دیگران بودم برای نمونه؛ همیشه با خودم می‌گفتم: دیگرانی که در حق مردم ظلم می‌کنند و به مراتب وضعشان از من بدتر است پس چرا هیچ اتفاقی برایشان نمی‌افتد و برعکس کارهایشان هر روز بهتر از روز قبل پیش می‌رود.

پس از درمانم متوجه این مطلب شدم که تمام این افکار به خاطر همان حجاب و پرده‌ای بود که به خاطر مصرف مواد مخدر بر روی افکار و اندیشه من کشیده شده بود و مقصر تمام این مشکلات خودم بودم و باید برای حل این مشکلات تلاش می‌کردم. درتمام مدت مصرفم در حق خودم، خانواده و جامعه ظلم می‌کردم، در حالی که هیچ اطلاعی از ظلم خود نداشتم. من تفاوت در مسؤلیت پذیری افراد کنگره60 و افراد عادی را که به جهت دریافت دارو به کلینیک مراجعه می‌کنند را بار‌ها دیده‌ام. به نحوی که افراد غیر کنگره60 هنوز مسؤلیت خود را نسبت به دریافت دارو و نظم در مصرف آن را نپذیرفته‌اند. ما اگر مسؤلیت خود را بپذیریم و در جهت انجام هرچه بهتر آن تلاش کنیم به همان میزان ظرفیت ما نسبت به قبول مسؤلیت‌های بزرگتر افزایش پیدا کرده و امداد های خداوند نیز شامل حال ما می‌شود. ما باید همیشه تلاش کنیم که وظایف محوله خودمان را به بهترین شکل انجام دهیم و به خداوند هم توکل‌کنیم. توکل به خداوند باعث قوت قلب ما در انجام وظایفمان می‌شود. من همیشه از خداوند می‌خواستم و منتظر بودم که اتفاق خوبی در زندگی من رخ دهد. این اتفاق خوب زمانی برای من رخ داد که مسؤلیت زندگی و مشکلات خودم را قبول کرده و در جهت حل آنها تلاش کردم. حلقه مفقوده این مسیر تلاش و کوششی بود که خودم می‌بایست انجام می‌دادم و بقیه امور را به خداوند واگذار می‌کردم. امید‌وارم که با قبول مسؤلیت‌های خودم و تلاش وتوکل به خداوند بتوانم به نتیجه دلخواه برسم.
ممنون که به صحبت‌های من توجه کردید.

_{تایپ : مسافر مسلم لژیون سوم
ویراستاری و ارسال خبر: مسافر احمد لژیون یکم
عکس: مسافر علی لژیون پنجم
مرزبان خبری: مسافر صادق
تهیه و تنظیم: گروه وبلاگ نمایندگی امین قم}