همسفر مریم:
قبل از ورود به کنگره۶۰، بسیار آدم افسردهای بودم. به محض آنکه مشکلی به وجود میآمد از اطرافیانم کمک میخواستم. زمانی که آنها توجه نمیکردند ناراحت و ناامید میشدم و پیش خود، از همه، حتی خداوند هم، شکایت میکردم که چرا مرا خلق کرده است. با خود میگفتم چرا من باید این همه رنج را تحمل کنم. با ورود به کنگره۶۰ و فرا گرفتن آموزشها، آموختم که باید برای حل مشکلاتم تلاش کنم.
زمانی بود که میخواستم دست به خود کشی بزنم؛ زیرا بسیار ناامید بودم، اما وقتی به دخترم نگاه میکردم پشیمان میشدم. با خود میاندیشیدم که گناه دخترم چیست. با گوش دادن به سخنان آقای مهندس حسین دژاکام، دریافتم که باید برای رفع مشکلاتم بسیار تلاش کنم تا به خودشناسی دست یابم.
آن زمان بود که خداوند را هم بهتر شناختم. زمانی که در مسیر درست باشم، نیروهای الهی مرا یاری میکنند و به سمت روشنایی هدایت مینمایند. من در کنگره۶۰، آموختم که دیگر از کسی انتظاری نداشته باشم و برای جلب توجه، از دیگران درخواست کمک نکنم. من میدانم که اگر در جهت خواستههای مثبت قدم بردارم، به موفقیت دست مییابم و خداوند هم در این مسیر، من را همراهی خواهد کرد.
اگر انسان به صدای جن درون خود گوش کند به اعماق تاریکیها میرود؛ زیرا جن، به ما القائات منفی را انتقال میدهد. زمانی که به خودشناسی دست یابیم، خداوند را بهتر خواهیم شناخت. اگر در مسیر صراط مستقیم باشیم نیروهای مافوق بیشتر به ما یاری میرسانند.
انسانی که در تاریکی قرار دارد نمیداند که خواسته او از خداوند چیست، بنابراین راه خود را گم میکند و در ناامیدی، افسردگی و پوچی به سر میبرد. انسانی که برای جلب توجه دیگران، مشکلات خود را بزرگ میکند و خود را در حل مشکلات ناتوان میداند انسان ضعیفی است؛ زیرا ما در وادی چهارم آموزش گرفتیم، باید خودمان مسئولیت کارهای خود را بر عهده بگیریم و راه حل مشکلات خود را بیابیم؛ زیرا در این صورت خداوند نیز ما را یاری خواهد کرد.
نویسنده: همسفر مریم، رهجوی راهنما همسفر مرجان(لژیون یازدهم)
ویرایش: همسفر سپیده، رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر فرشته، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان
- تعداد بازدید از این مطلب :
83