خداوند از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است

همسفر سحر:
در وادی اول، دوم و سوم حد و مرز تفکر نشان داده شده است و آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند، بیشترین بار مسئولیت حیات، بر عهده خودمان است و مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. ما نباید مسئولیت زندگی خودمان را به دیگران یا خداوند واگذار کنیم.

ممکن است ما در مواقعی از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم و هیچ حرکتی نکنیم و از خدا بخواهیم مشکل ما را حل کند، که این عمل بسیار اشتباه است. خط و خطوط همه چیز مشخص شده است و اگر من به دلیل جهل و نادانی خودم از صراط مستقیم خارج شدم و مشکلاتی در این مسیر برای من به وجود آمده است، مسئول آن خود من هستم و خداوند به انسان قدرت اختیار داده است که چه طور حرکت کند.

اگر خواسته ما این باشد که دائما به سمت ضد ارزش‌ها برویم؛ اما از قدرت مطلق بخواهیم همه مسائل ما را در جهت ارزش‌ها حل کند و خودمان حاضر نباشیم قدمی برای رسیدن به ارزش‌ها برداریم به جایی نخواهیم رسید. اگر در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم و در این مسیر تلاش کنیم و آگاه باشیم هر اتفاقی که رخ می‌دهد قدرت مطلق برای ما مصلحت دانسته است دیگر مسئولیت کارها را به خداوند واگذار نمی‌کنیم و به قول معروف، از ما حرکت، از خداوند برکت.

بنابراین من باید مسئولیت کارهایم را بپذیرم و با تلاش و امید و توکل به خداوند که لازمه هر کاری است حرکت کنم.ما اگر بخواهیم نیروی مطلق را بشناسیم باید از دروازه خود عبور کنیم. در این وادی با نفس آشنا شدیم. یعنی چیزی که تعیین موجودیت می‌کند چه در ظاهر و چه در باطن و همیشه خواسته دارد، هم خواسته معقول و غیر معقول. با آموزش گرفتن از این وادی، سبب شد با قدرت اختیار که از طرف قدرت مطلق به انسان داده شده است بهترین انتخاب و تصمیم‌گیری را داشته باشم.

مسئولیت همیشه و در همه حال،  دو طرفه و متقابل است. حس مسئولیت‌پذیری در هر جایگاهی باعث می‌شود که به صلح و آرامش واقعی درزندگی برسیم. و در آخر انسان، با داشتن اختیار و پذیرش مسئولیت حیات خود می‌تواند به تدریج  به بالاترین نقطه  تکامل  مادی و معنوی دست یابد و قدرت مطلق از رگ گردن هم به ما نزدیک‌تر است.

همسفر پریوش:
وادی‌ها، بنای زندگی ما را می‌سازند و راه درست زندگی کردن را به ما نشان می‌دهند. وادی اول، درست فکر کردن را به ما آموزش می‌دهد و وادی دوم پوچی و ناامیدی را از بین می‌برد. وادی سوم به ما می‌گوید هیچکس به اندازه خودمان به فکر ما نیست.

وادی چهارم به ما یاد‌آور می‌شود که در مسائل حیاتی سپردن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. اینکه ما دائما سمت ضد ارزش‌ها حرکت کنیم و مشکلات را از روی جهل و نادانی برای خودمان به وجود بیاورم و بعد از خداوند درخواست کنیم که مشکلات ما را حل کند به هیچ نتیجه‌ای نخواهیم رسید.

ما خودمان مسئول برطرف کردن مشکلات خودمان هستیم و خداوند تمام امکانات، نعمت‌ها و همچنین قدرت اختیار را به انسان‌ها داده است که ما قدرت تشخیص کارهای ارزشی از ضد ارزشی را داشته باشیم. کلام آخر اینکه مسئولیت زندگی ما بر عهده خودمان است و ما نباید مسائل خود را به گردن اطرافیان یا شانسو اقبال و یا خداوند بیندازیم و هیچ زمانی  نباید از تلاش و کوشش برای حل مسائل زندگی خود غافل شویم.

همسفر سعیده:
وادی چهارم، مفهوم مسئولیت‌پذیری را به روشنی تبیین می‌کند. این وادی، که انسان، باید مسئولیت کارهای خویش را بپذیرد و از سپردن مسئولیت خود به دیگران و خداوند خودداری کند تاکید دارد. هر فرد باید پاسخگوی اعمال و رفتار خود باشد. این موضوع به او کمک می‌کند تا در مسیر درست قدم بردارد.

این وادی به من آموخت که مسئولیت همه کارهایم بر عهده خودم است و نمی‌توانم مشکلاتم را به دیگران یا خداوند واگذار کنم. خودم هستم که باید پاسخگوی اعمالم باشم و برای حل مشکلاتم تلاش نمایم. مسئولیت‌پذیری به من کمک می‌کند تا با قدرت و ایمان بیشتری در مسیر تکامل قدم بردارم.

وادی چهارم، درس بزرگ رهایی از بار مسئولیت‌های دیگران و پذیرش مسئولیت زندگی خود است. هر‌انسانی مسئول اعمال و رفتار خودش است و نباید مسئولیت‌ها را به دیگران واگذار کند و باید عواقب اعمال خود را بپذیرید. مسئولیت‌پذیری باعث تقویت اراده و اعتماد به‌‌نفس می‌شود. با پذیرش مسئولیت، می‌توانیم با توان بیشتری در صراط مستقیم حرکت کنیم.

تایپ: همسفر زهرا، راهنما همسفر مرجان(لژیون یازدهم)
ویرایش: همسفر سپیده، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر فرشته، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان