English Version
This Site Is Available In English

بیشترین بار مسئولیت حیات بر عهده خودمان است

بیشترین بار مسئولیت حیات بر عهده خودمان است

همسفر فاطمه:
همه ما در زندگی مشکلاتی داریم این مشکلات زمانی به وجود می‌آید که ما جایگاه خودمان را نمی‌دانیم و خواسته‌هایمان بیشتر از ظرفیت وجودی ما است. وقتی به مشکل برخورد می‌کنیم شروع می‌کنیم مسئولیت‌های خودمان را به دیگران واگذار کردن یا به عبارتی سلب مسئولیت از خویش. خداوند زمانی‌که انسان را آفرید او را بر سر یک دوراهی آفرید تا خودش مسیرش را انتخاب کند در این مسیر نیرو‌های دیگری به انسان کمک می‌کنند که راه درست را انتخاب کند؛ اما وقتی انسان در مرحله درستی از نفس نباشد ممکن است مسیر درستی را انتخاب نکند. امیدوارم حالا که در مسیر کنگره قرار گرفته‌ایم تزکیه و پالایش خود را به درستی انجام دهیم تا به مرحله‌های بالاتری از نفس برسیم تا قبله خود را گم نکنیم.

همسفر مهناز:
بیش‌ترین بار مسئولیت حیات ما بر عهده خودمان می‌باشد. ما نباید انتظار داشته باشیم که خداوند همه خواسته‌های ما را اجرا کند. ما باید روی خودمان حساب باز کنیم و بعد از دریافت آموزش‌ها با تلاش و تفکر درست حرکت کنیم تا در مسیر ارزش‌ها قرار بگیریم. در این وادی از نفس می‌گوید و نفس تعیین موجودیتی است که در هر صورت ظاهر و باطن انسان را می‌نمایاند. قسمت اصلی خود موجود است که تعیین موجودیت می‌کند و دارای خواسته‌های معقول و نامعقول می‌باشد. نفس انسان بر مبنای خواسته‌ها و دانایی او در یک درجه قرار می‌گیرد. نفس‌ شامل: نفس اماره، لوامه‌ و مطمئنه می‌باشد. شخصی که فقط خواسته‌های خودش مهم می‌باشد در نفس اماره قرار دارد و اگر شخص از نفس اماره عبور کند و وارد نفس لوامه شود هر کار ضدارزشی که انجام بدهد خود را سرزنش می‌کند. وقتی که انسان مراحلی از نفس امرکننده و سرزنش‌کننده را پشت سر گذاشت وارد نفس مطمئنه می‌شود و در این مرحله کار ضدارزشی و غیر منطقی انجام نمی‌دهد. قانون پذیرش مسئولیت حیات و واگذار کردن اختیار به انسان در تمامی مراحل زندگی ما نقش مهمی را بر عهده دارد حال چه در نفس اماره باشیم یا در مرحله نفس لوامه یا نفس مطمئنه فرقی نمی‌کند. باید هر یک از ما انسان‌ها کلیه مسئولیت‌های حیات خود را بپذیریم و به عهده هیچ شخصی واگذار نکنیم.

همسفر ربابه:
آیات متعددی در کتاب آسمانی ما مسلمانان وجود دارد که به اختیار انسان اشاره کرده است خداوند پس از خلقت انسان او را بر سر یک دو راهی قرار داد یکی راه خیر مثل اعمال راستین و تقوا، دیگری راه شر مانند کژی، زشتی و پلیدی سپس به انسان اختیار کامل داد که هر راهی را که می‌خواهد انتخاب کند و نیز در کتب آسمانی مختلف نیز بیان شده است که مسئولیت اعمال ما انسان‌ها بر عهده خود ما است و نتیجه  اعمال ما پاداش یا کیفر الهی است که این خود به اختیار انسان اشاره دارد؛ زیرا اگر انسان مجبور به انجام کاری باشد کیفر یا پاداش معنایی ندارد پس چگونه بار مسئولیت زندگی و حیات خویش را به قدرت مطلق واگذار کنیم. اگر ما حرکت به سمت ضدارزش‌ها، فسق و فجور را انتخاب کنیم. هدف از خلقت انسان رسیدن به کمال و تعالی یا همان فرمان عقل است و این حاصل نمی‌شود مگر با قدرت اختیار انسان و پذیرفتن مسئولیت حیات خویش.

همسفر لیلی:
 وادی چهارم می‌گوید: مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خود. ما در وادی ۱ ، ۲ و ۳ آموختیم که باید اول تفکر کنیم و ناامید نباشیم، وادی ۴ به ما می‌آموزد که مسئولیت مشکلاتمان را خودمان بپذیریم حتی به خداوند واگذار نکنیم و در این وادی ما سعی می‌کنیم مرز بین خود و خدایمان را مشخص کنیم. همیشه مسئولیت دو طرفه است مثلاً پدر و مادر در قبال فرزندان مسئولیت دارند و فرزندان نیز در قبال والدین مسئولیت دارند؛ بنابراین خداوند هم در مقابل ما مسئولیت دارد و ما هم متقابلاً در قبال خداوند مسئولیت داریم؛ اما نباید انتظار داشته باشیم که هر برنامه‌ای که به خدا بدهیم حتما اجرا شود بلکه ما خودمان باید برای حل مسائل زندگی خود اقدام کنیم و خداوند فقط با القای افکار به ما کمک می‌کند پس نتیجه می‌گیریم که اگر ما با بی‌فکری خودمان برای خود مشکل به وجود آورده‌ایم نباید انتظار داشته باشیم که خداوند آن را حل کند و این مسئولیت به عهده خودمان است.

 همسفر لیلی:
در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. آقای مهندس می‌فرماید: همه چیز در هستی به صورت دو طرفه است بین گیاهان، جانوران تا انسان‌ها و هر آنچه که در هستی است. اگر من به عنوان مادر مسئولیتی در زندگی در برابر فرزندانم و مسافرم دارم به همان میزان آن‌ها هم یکسری مسئولیت‌هایی دارند. هر شخصی به نحوی از انجام دادن کار و مسئولیتی که برعهده‌اش است شانه خالی کند دنبال گریزگاه است. در کلام الله گفته شده است لیس الانسان الا ما سعی یعنی انسان هیچ چیز نیست مگر سعی و تلاش خودش این آیه می‌گوید: باید خودم تلاش کنم و کارهایم را انجام دهم و کارهایم را به گردن دیگران نیندازم. اگر کارم را در مسیر ارزش‌ها و صراط‌مستقیم طبق فرمان الهی انجام دهم آن‌جا است که دست‌های آسمانی القای افکار می‌کنند و مرا در درست انجام دادن مسئولیتم کمک می‌کنند. راز و نیاز در برابر قدرت مطلق موقعی مؤثر است که من در مسیر ارزش‌ها حرکت کنم و از فرامین خداوند پیروی کنم و بار مسئولیت زندگی‌ام را بپذیرم و نهایت تلاشم را بکنم در این صورت به آرامش می‌رسم و افکار منفی از من دور می‌شوند. این وادی به‌ من خیلی کمک کرد وقتی زندگی‌ام را با همه مشکلات پذیرفتم دست از سعی و تلاش بر نداشتم واقعا با تمام وجودم در لحظه لحظه‌های زندگی کمک‌های خداوند و یاری‌اش را در بدترین شرایط حس کرده‌ام. من که مسبب تمام مشکلاتم را اعتیاد مسافرم می‌دانم باید از این بیماری شناخت داشته باشم با ورود به کنگره۶۰ قبول کردم که مشکل از مسافرم نیست چون او بیمار است و من طبق فرمان آقای مهندس باید صبر کنم تا اینکه هم خودم و هم مسافرم از تاریکی به سوی روشنایی نزدیک و نزدیک‌تر شویم نه اینکه مثل قبل با یک یا دو هفته درمان، انتظار معجزه را از خداوند داشته باشم و یا اینکه بگویم خوب من که برایش همه کار کردم چرا خدا کمکم نمی‌کند در صورتیکه به خاطر اینکه راه حل مشکلم را اشتباه می‌رفتم نه تنها موفق نمی‌شدم بلکه هر بار یکی را مقصر می‌کردم و از همه طلبکار می‌شدم در صورتیکه مقصر اصلی خودم بودم. انشاالله بتوانم مسئولیت‌پذیر باشم و مسئولیت کارهایم را بر عهده دیگران نیندازم. 

همسفر فاطمه:
برداشت من از وادی چهارم این است که مسئولیت خودمان را بر عهده شخص دیگری نیندازیم. این وادی به من آموخت که نتیجه اعمالم به خودم مربوط است. خداوند به ما قدرت اختیار داده است و این یعنی ما باید مسئولیت تمامی کارهایمان را به عهده بگیریم حتی ما نمی‌توانیم این مسئولیت را به عهده خداوند واگذار کنیم مثلا بگوییم که خدایا من در فلان کارم موفق بشوم و خودم کنار بروم و هیچ تلاشی نکنم این درست نیست برای رسیدن به هدفمان باید تلاش کافی داشته باشیم. ما در قبال پدر، مادر، همسر، فرزند، شغل، جامعه، طبیعت و... مسئول هستیم همچنین در قبال قدرت مطلق هم مسئول هستیم و همین طور خداوند هم در مقابل ما مسئول است. برای رسیدن به خدا شناسی اول باید خودمان را بشناسیم وگرنه نمی‌توانیم ذره‌ای از وجود قدرت مطلق را درک کنیم. تنها چیزی که انسان را به مراحل بالا می‌رساند فقط پالایش و تزکیه است مثلا یک آب آلوده و کثیف را نمی‌توان با دعا به یک آب زلال و شفاف تبدیل کرد بلکه باید خودمان را از ضدارزش‌ها پاک کنیم تا به آرامش و آسایش برسیم.

رابط خبری: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر شکوفه (عضو لژیون سردار)
ویراستاری و ارسال: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر آمنه (عضو لژیون سردار)
همسفران نمایندگی کاشمر

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .