دعاکردن یک نوع تشکر و قدردانی است

آقای مهندس درابتدای سی‌دی دعا می‌فرمایند: دلتنگی برای همه انسان‌ها هست، آن‌ها گاهی مواقع دلتنگ می‌شوند و انسانی نیست که دلتنگ نشود؛ غم‌وشادی‌، موفقیت‌وشکست و تنهایی‌ودلتنگی وجود دارند ولی گذرا هستند.
اکنون می‌خواهیم بدانیم دعاکردن اثری دارد یا نه؟ قطعاً اثر دارد؛ چون یاد می‌کنیم و انسان با یادکردن، خوشحال می‌شود. دعاکردن دلیل می‌خواهد؛ مثلاً یک نفر به ما می‌گوید: التماس دعا، برای چه باید تو را دعا کنم؟ باید یک چیزی یا عملی باشد یا یک کاری کرده باشد، این‌که من، تو را دعا کنم و تو هم، من را دعا کنی، این نتیجه‌ای ندارد؛ ولی گاهی مواقع، کسی برایت کار نیکی می‌کند؛ مثل فرزند برای پدرومادر و آن‌ها هم برای او دعا می‌کنند که این اثرگذار است یا برعکس. دعا می‌تواند بسیار تا بسیار برای گذشتگان و رفتگان اثرگذار باشد؛ به‌شرط این‌که عمل خاصی یا کاری انجام شده باشد که در مقابل آن، دعا انجام می‌گیرد و دعاکردن یک نوع تشکر و قدردانی است.

در بعضی مواقع، انسان تفکر و برنامه‌ریزی می‌کند تا کاری که می‌خواهد انجام بدهد درست باشد؛ وقتی وارد آن کار می‌شود، می‌فهمد که آن کار، درست نیست و این برای هرکسی ممکن است اتفاق بیفتد؛ چون در تقاطع راه، خطر در کمین است.
کافر یعنی پنهان‌کردن؛ بعضی از انسان‌ها کافر هستند؛  ولی در ظاهر، خودشان را مسلمان می‌پندارند، خیلی از انسان‌ها دروغ می‌گویند؛ ولی خودشان را راستگو می‌دانند، فاسد هستند؛ ولی خودشان را صالح می‌دانند یا انسانی که خیلی بی‌دین است؛ ولی خودش را دیندارترین انسان می‌داند.

آقای مهندس می‌فرمایند: ما باید به‌ کار بزرگی بیندیشیم. حقیقت یک جلوه زیبا و خدایی است که به انسان آرامش و آسایش می‌دهد و او را سبک‌بال می‌کند. آقای مهندس درباره ساخت دانشگاه فرمودند: دانشگاهی در قشم درحال ساخت است که ۱۰ هزار مترمربع زیربنا دارد، در چهار طبقه که دوسوم آن زیر زمین و یک‌سوم آن روی زمین است. دانشگاه‌های آمریکا که در پزشکی حرف اول را می‌زنند، حاضر هستند با ما تفاهم‌نامه ببندند؛ چون کار علمی ما را دیدند، البته یک دانشگاه دیگر هم مدنظر من است ولی این شروع کار می‌باشد. در ساخت این بنا کسانی کمک می‌کنند که خودشان تمایل دارند؛ سیستم طوری برنامه‌ریزی شده‌است که اگر کار و عمل ما درست باشد، قطعاً مورد کمک قرار خواهیم گرفت.

خداوند با توجه به توانایی هرکس، به او مسئولیت واگذار می‌کند، ما هم در کنگره، بر مبنای توانایی افراد به آن‌ها مسئولیت می‌دهیم؛ البته شاید بگویید: ما را نمی‌بینند؛ ولی نه، اگر درخت بزرگ شود، شاخه‌های آن از باغ بیرون می‌زند و خودش را نشان می‌دهد. ما در کنگره به‌دنبال کسی می‌گردیم که توانایی او برای مسئولیت کاری، بیشتر است؛ کسی‌که خالی از منیت باشد و با انسان‌ها درست برخورد کند؛ مثلاً کسی‌ به او سلام می‌کند، اگر خوشش بیاید جواب او را می‌دهد و اگر خوشش نیاید، از جواب‌دادن امتناع می‌کند؛ پس باید فردی باشد که انسان‌ها را نقد نمی‌کند و می‌تواند با سیستم کار کند.

وقتی می‌گوییم خداوند؛ یعنی از یک نیروی مافوق و یک نیروی برتر صحبت می‌کنیم که هیچ‌وقت ما را تنها نخواهد گذاشت و اگر در توانایی خودمان شک کنیم، او بهتر از من و تو می‌داند که چه موجودی را آفریده است، چه توانایی‌هایی دارد و چه کارهایی می‌تواند انجام دهد. در وجود ما چه توانایی‌هایی نهفته شده‌است که از آن‌ها استفاده نمی‌کنیم؟ «هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.»
طبق فرموده آقای مهندس: راهنماها، مرزبان‌ها، ایجنت‌ها و رهایافتگان، جزء کسانی هستند که همیشه طبق قوانین کنگره حرکت کرده‌اند، این افراد همیشه در مرکز گردباد قرار می‌گیرند؛ چراکه برای اهداف کنگره۶۰ قدم برمی‌دارند؛ پس بایستی عمل سالم انجام دهیم و به کارهای بزرگ بیندیشیم که نیستان یا آیندگان به یاری ما خواهند آمد. بایستی گفت: عمل سالم است که به خیر ختم می‌شود، نه عمل به ظاهر نیک؛ آن‌گاه کسانی‌که حتی به خواب هم نمی‌دیدند، متوجه می‌شوند که بدون بال هم پروازکردن امکان‌پذیر است.

برداشت همسفر اعظم:
برای رسیدن به هدف خود، باید مانند عقاب همه جوانب را بررسی کنم؛ همچنین مراقب نیروهای باز‌دارنده نیز باشم و بدانم که خداوند هیچ‌گاه من را تنها نخواهد گذاشت. کلام من فقط باید به سه‌ صورت، برای دعا باز شود: سلامتی، برکت و سعادت؛ باید هر آن‌چه برای خود می‌خواهم، برای دیگران هم طلب کنم. در تمام شرایط، باید به خانواده اهمیت بدهیم و حواس‌مان به آن‌ها باشد؛ چراکه سرنوشت و زندگی آن‌ها به ما مربوط است.

نویسنده و ویرایش: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زینب دبیر سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد