در ابتدا از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان سپاسگزارم بابت این بستری که برای ما فراهم کردند تا آموزش بگیریم و خداوند را شاکرم که به کنگره وصل شدم.
در وادی چهارم مشخص می‌شود که بیشترین مسئولیت زندگی خودمان بر عهده خود ما می‌باشد. ممکن است ما گاهی از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم و از خداوند بخواهیم که مشکل‌مان را حل کند. آنچه این وادی به ما می‌گوید، این است که ما خودمان مسئول کارهایمان هستیم. خداوند ما را بر سر دوراهی قرار داده؛ یکی راه پندار نیک و دیگری راه فسق و فجور و به ما اختیار داده تا انتخاب کنیم.
ما با اختیار خودمان مسیرمان را تعیین می‌کنیم. باید در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم و تلاش کنیم. موقعی باید توقع داشته باشیم که در صراط مستقیم قدم گذاشته باشیم و وظایف خودمان را به خوبی انجام داده باشیم؛ آن‌وقت است که می‌توانیم از خداوند کمک بگیریم.
در آخر، به این جمله می‌رسیم که: خود، مسئول زندگی خویش هستیم. وادی چهارم می‌گوید: «در مسائل حیاتی، مسئولیت دادن به خداوند، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است.»
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون ششم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
123