در وادی چهارم گفته شده است؛ «در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن»
همان‌طور که می‌دانیم، تمام وادی‌ها مثل زنجیر به هم وصل هستند و ما از آن‌ها چیزهایی را که در زندگی نمی‌دانیم یاد می‌گیریم. من در همه مسائل زندگی باید مسئولیت کارهای خودم را بپذیرم و دیگران هیچ مسئولیتی در قبال کارهای ما ندارند. مسئولیت‌پذیری در کارها باعث می‌شود که ما در تمام کارهای خود درست تصمیم بگیریم. ما می‌توانیم با توکل به خداوند مشکلات را بهتر حل کنیم؛ نه این‌که مسئولیت را به خدا بسپاریم. همیشه باید این را بدانیم که خداوند در همه شرایط حامی و پشتیبان ما است. انسان‌هایی که مسئولیت کار خود را قبول ندارند، انسان‌هایی هستند که همیشه به مشکل بر‌می‌خورند و همیشه سر‌درگم هستند.
در کنگره آموزش گرفتیم که هر شرایطی را باید پذیرا باشیم و با تمام وجود برای زندگی با آرامش بجنگیم و مسئولیت‌پذیر باشیم. مسئولیت‌پذیری در همه جا باید انجام شود؛ چه در خانواده و چه در جامعه. در جامعه اگر هر کس مسئولیت کار خود را نداند، جامعه دچار مشکل می‌شود، در ضمن در خانواده هم همین‌گونه است. کسانی که مسئولیت کارها و زندگی خود را به دیگران می‌سپارند، همیشه می‌خواهند دیگران را مقصر بدانند و خود را کنار می‌کشند؛ مثل یک فرد مصرف‌کننده که همیشه دیگران را مقصر می‌داند؛ وقتی در کنگره60 به درمان می‌رسند، متوجه این اشتباه می‌شوند و با آموزش کارهای خود را بررسی می‌کنند و سعی می‌کنند که خودشان مسئولیت کارهای خودشان را بپذیرند و باید سعی کنیم آموزش‌ها را دریافت کنیم و بدانیم گوهرهایی در کنگره وجود دارد که باید از آن‌ها استفاده کنیم.
نویسنده: راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
78