همسفر نیره به همراه مسافر خود با تخریب آنتیایکس شیره و تریاک وارد کنگره شدند؛ مدت ده ماه و نه روز به روش DST و داروی OT با راهنمایی مسافر مجتبی و همسفر زهرا سفر کردند؛ اکنون مدت شش ماه است که آزاد و رها هستند. ایشان در رشته ورزشی ایروبیک و آمادگی جسمانی و مسافرشان در رشته ورزشی شنا فعالیت دارند.
اینک درباب دستورجلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی؛ به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من» با ایشان گفتوگویی انجام دادهایم؛ لطفا با ما همراه باشید.
آیا شما تا به حال تجربهای داشتهاید که در آن، مسئولیت خود را به خدا واگذار کرده و حرکتی برای حل آن مشکل انجام داده باشید؛ اگر تجربهای در این زمینه دارید، توضیح دهید.
چون من در کنار یک مصرفکننده موادمخدر بودم، همیشه از خدا گله و شکایت میکردم و میگفتم چرا باید یک فرد مصرفکننده نصیب من شود، ولی بعد از ورود به کنگره۶۰ و با حرکت و کاربردی کردن آموزشها، همسفر مسافرم شدم و توانستم سفر خوبی داشته باشم.
به نظر شما عوامل درونی و بیرونی که باعث عدم پذیرش مسئولیت در انسان میشود، چیست؟
عوامل درونی همان حس خودمان و صور پنهان است. هنگامی که ما در مسائل زندگی میگوییم نمیشود، نمیتوانم و چرا این اتفاق برای من افتاد! ناامیدی به سراغ ما میآید؛ ابتدا از خدا گله و شکایت میکنیم و بعد سراغ مسافر، اعضای خانواده و بقیه افراد میرویم؛ اینها عوامل بیرونی هستند و باعث میشوند همیشه دیگران را مقصر بدانیم و مسئولیتهای خود را نپذیریم.
لطفاً بفرمایید باتوجه به آموزشهایی که از کنگره۶۰ دریافت کردهاید، دیدگاه شما نسبت به وظایفتان چه تغییری کرده است؟
با آموزشهایی که گرفتم، فهمیدهام باید وظایفی را که بر عهده دارم به نحو احسن انجام دهم؛ باید شروع به حرکت کنم و از بقیه انتظاری نداشته باشم تا به هدف خود برسم. من نتیجه تلاشم را میبینم؛ درواقع تلاشی که میکنم باعث میشود، وظایفم را به خوبی انجام دهم.
به عقیده شما چگونه میتوانیم در حین انجام وظایف خود، طوری عمل کنیم که هم سطح انرژی بالایی داشته باشیم و هم حس لذت را تجربه کنیم؟
هنگامی که ما وظایف خود را به درستی انجام دهیم، در ما اعتمادبهنفس به وجود میآید و باعث تشویق ما برای انجام کارهای دیگر میشود؛ در نتیجه باعث میشود که حس لذت را تجربه کنیم و به دنبال تجربههای بیشتری برویم.

به نظر شما این دستورجلسه، میتواند چه کمکی در پذیرش مسئولیت انسان داشته باشد؟
وقتی ما در صراط مستقیم باشیم و کارها و وظایف خود را به درستی انجام دهیم، پیشرفت میکنیم؛ زمانی که بدانیم اختیار داریم و میتوانیم در کنار آن، با آموزش گرفتن و تلاش، رسالت و وظیفهای را که برعهده ما است انجام دهیم؛ میتوانیم به آرامش، فرمان عقل و تکامل برسیم؛ درنتیجه رشد بیشتری داشته باشیم.
به نظر شما با توجه به وادی چهارم، دعا و نیایش به چه میزان در انجام مسئولیتهای ما تأثیر دارد و باعث حرکت ما میشود؟
دعا و نیایش هنگامی اثرگذار است که ما حداقل در مسیر ارزشها یا صراط مستقیم باشیم، از فرامین خداوند پیروی کنیم و مسئولیتی را که برعهده ما است، با تلاش و به بهترین شکل ممکن انجام دهیم؛ آنموقع میتوانیم از خداوند انتظار کمک داشته باشیم.
کلام آخر ...
از خداوند بسیار سپاسگزارم که راه کنگره را برای من باز کرد و توانستم آموزش بگیرم. از آقای مهندس حسین دژاکام و خانواده محترم ایشان تشکر میکنم که این بستر را برای ما فراهم کردند تا بتوانیم آموزش بگیریم، بهتر زندگی کنیم و به آرامش برسیم. از راهنما خود سپاسگزارم که درس محبت به من دادند؛ همچنین از همه کسانی که در سایت کنگره۶۰ خدمت میکنند، تشکر میکنم. امیدوارم بتوانم با پذیرش مسئولیتهایم به حال خوش برسم.
از اینکه وقت خود را در اختیار ما گذاشتید بسیار سپاسگزاریم.
انجام مصاحبه: همسفر نفیسه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون بیستم)
تایپ و ویرایش: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون بیستوپنجم)
ویراستاری: همسفر راحیل رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پانزدهم)
ارسال همسفر عالیه خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی شیخبهایی
- تعداد بازدید از این مطلب :
128