مسئولیت تمام کارها به عهده خود ما است

جمعی از همسفران لژیون هفتم به راهنمایی همسفر اکرم پیرامون دستور جلسه هفته «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تاثیر آن روی من» چنین نوشتند؛ شما را به خواندن این مطالب دعوت می‌کنیم و از شما همراهان همیشگی سپاسگزاریم.

سلام دوستان مریم هستم یک همسفر

من از این وادی آموختم که در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند؛ یعنی سلب مسئولیت از خویش است. من نباید مشکلات و سختی‌های زندگی خود را به گردن خداوند و یا دیگران بیندازم؛ باید آن‌ها را بپذیرم و تمام بار مسئولیت به‌ عهده خود من است و این دوطرفه می‌باشد.

زمانی‌که خداوند انسان را آفرید مسئولیت او را هم پذیرفت، برای ما باران را از آسمان فرستاد تا آب داشته باشیم و با تأمین غذا و ... آرامش و آسایش را برای ما انسان‌ها فراهم کرد. با نشان دادن راه و اختیاری که به ما داده است؛ می‌توانیم مسیر خود را انتخاب کنیم و تلاش کنیم که قدرت مطلق یا خداوند را بشناسیم تا به همان اندازه در زندگی ما تغییرات در جهت مثبت ایجاد شود.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر

در وادی چهارم می‌گوید: ما مسئولیت و کارهایی که برای ما ناخوشایند هستند را به گردن دیگران انداخته و خود را مقصر نمی‌دانیم؛ مانند اعتیاد، فردی که مصرف‌کننده است و مشکلات زیادی دارد می‌گوید؛ اگر دوستان و یا آشنایان نبودند مصرف‌کننده نمی‌شدم. خداوند به انسان اختیار داد و دو راه  را برای ما گذاشته است، راه ارزش‌ها و ضدارزش‌ها. ما باید با آموزش، دانایی، تزکیه و پالایش خود، راه درست را انتخاب کنیم و تصمیم درست بگیریم؛ آن موقع می‌توانیم مشکلات خود را کمتر کنیم و به آرامش و آسایش برسیم.

سلام دوستان زهره هستم همسفر یحیی

در مسائل حیاتی به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.

در این وادی من یاد گرفتم، مسئولیت کارهای خود را گردن خداوند نیندازم؛ یعنی بدانیم در زندگی انجام هر کار و مسئولیت آن بر عهده خود ما است؛ اگر درگیر مشکلات شدیم خود ما مسئول آن هستیم. مثلاً اگر ماشین را کنار خیابان بدون دزدگیر و قفل پارک کنیم و بگوییم خدا بزرگ است؛ اگر ماشین را دزدیدند مسئول آن خود ما هستیم؛ چون‌ سهل‌انگاری کرده‌ایم.

ما باید همیشه به خداوند توکل کنیم؛ ولی مسئولیت را به خدا نسپاریم؛ باید حد آن را بدانیم. یک فرد مصرف‌کننده اول باید به این نتیجه برسد که مسئولیت خود را بپذیرد؛ اگر پذیرفت به نتیجه می‌رسد. اعتیاد با نذر و نیاز درمان نمی‌شود؛ بلکه نذر با تلاش ما میسر است. در کتاب آسمانی هم اشاره شده است: انسان هیچ چیزی نیست؛ مگر این‌که خود سعی و تلاش کند.

سلام دوستان منصوره هستم یک همسفر

خداوند زمانی که انسان را آفرید، راه صراط‌ مستقیم و راه زشتی و پلیدی و پایان راه را به انسان نشان داد و این اختیار را به من منصوره داد که راه خود را انتخاب کنم؛ اما بستگی به این دارد که من، قدرت مطلق را با غول چراغ جادو اشتباه نگیرم و حل مشکلات خود را برعهده قدرت مطلق نگذارم و این را بدانم که من عهده‌دار تمام مشکلات خود هستم و باید با تلاش، کوشش، تزکیه و پالایش مشکلات خود را حل کنم و بدانم دعا و رازونیاز زمانی مؤثر است که من در مسیر ارزش‌ها حرکت کنم و بار مسئولیت زندگی خود را بپذیرم و مسئولیت را برعهده قدرت مطلق و دیگران نگذارم.

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

در وادی چهارم ما با یکی از مهمترین مسائل زندگی روبرو می‌شویم؛ یعنی مسئولیت پذیری. در این وادی می‌آموزیم ما در هر مسیری که قرار بگیریم موفقیت، درمان و ... باید نقش خود را در این مسیر بدانیم و بپذیریم؛ گاهی کاری را می‌خواهیم انجام دهیم؛ اما به‌جای انجام دادن با دعا کردن آن کار را پیش می‌بریم و مسئولیت را از این طریق برعهده خداوند می‌گذاریم و از پذیرفتن نقش خود فرار می‌کنیم. ما با این تفکر که می‌گوییم توکل می‌کنم به خداوند، در ظاهر یک نوع توکل کردن و ایمان داشتن است؛ اما در باطن فرار از مسئولیت محسوب می‌شود.

خداوند برای حل مشکلات به ما نعمت‌هایی داده است از جمله: عقل، اختیار، اراده و قدرت که بتوانیم با استفاده از این نعمت‌ها به تنهایی مشکلات خود را حل کنیم؛ بنابراین اگر می‌خواهیم زندگی بهتری بسازیم؛ باید بدانیم خداوند نه با معجزه؛ بلکه با قوانین خود، ما را هدایت می‌کند.

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

در گذشته؛ وقتی مسئله یا مشکلی پیش می‌آمد، اولین اقدام من این بود که دنبال مقصر باشم، همیشه سعی می‌کردم خود را مظلوم در مقابل مشکلات نشان داده تا خدا دلش به حال من بسوزد و مشکل من را حل کند؛ اما وارد کنگره که شدم، سی‌دی و وادی‌ها که شروع شد، انگار جرقه‌ای در من زده شد؛ اما تیر خلاص آن، وادی چهارم بود، که متوجه شدم من همیشه در مقابل مشکلات خود این جمله را اجرا می‌کردم، در مسائل حیاتی؛ به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. متوجه شدم ریشه تمام مشکلات و مسائل را در خود باید جستجو کنم، از تلاش و کوشش برای حل آن‌ها خسته نشده، صبر داشته باشم و از خدا و خانواده خود گلایه نکنم. خدا را شاکرم بابت کنگره که راهی شد تا این تفکر را فرا بگیرم.

سلام دوستان سمیه هستم یک همسفر

در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. در مسائل روزمره زندگی؛ وقتی ما وظایف خود را به درستی انجام ندهیم و نپذیریم که هر مشکلی برای ما پیش می‌آید در اثر افکاری‌ است که داشته‌ایم و زندگی که برای ما رقم خورده، همه حاصل بذرهایی است که قبلاً در ذهن خود کاشته‌ و پرورش داده‌ايم؛ یعنی همان افکار ما. به‌طور مثال: فردی که در زندگی شخصی خود با همسر خود اختلاف دارد و با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ همه را مقصر می‌داند، غیر از خودش و از خدا شاکی می‌شود که چرا همچین فردی را سر راه من قرار داده‌‌ای؟ گناه من چه بوده است؟ این فرد می‌خواهد از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند و دنبال مقصر می‌گردد تا سلب مسئولیت کند در حالی که باعث همه این مسائل کسی نیست جز خود فرد. ما باید بپذیریم که مسئولیت تمام کارها، با خود ما است نه خدا و یا شخص دیگری.

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

در مسائل حیاتی به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن

قدرت مطلق پس‌ از خلق انسان او را بر سر یک دو راهی قرار داد و به انسان اختیار کامل داد هر راهی را که می‌خواهد انتخاب کند. یک راه پندار، گفتار و کردار راستین و راه دیگر فسق و فجور، دروغ، کژی و پلیدی؛ بنابراین هر مسیر را علامت گذاری و پایان هر راه را مشخص نمود تا هر کدام را که می‌خواهیم انتخاب کنیم. بعضی مسئولیت‌ها به‌ عهده ما است و این خودِ ما هستیم که مسبب بروز یک‌سری مشکلات در زندگی خود شده‌ایم؛ بنابراین باید این مسائل را حل کنیم؛ ولی ما می‌خواهیم دائماً مشکلاتی که خود مسبب به‌وجود آوردن آن هستیم را به خداوند واگذار کنیم و از روی تنبلی و کاهلی در گوشه‌ای بنشینیم و از خداوند بخواهیم که مشکلات و نواقص شخصیتی ما را حل کند.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر

در مورد مسائل حیاتی به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. در دنیا همه چیز دو طرفه است محبت، عشق، علاقه و حتی کارها و مسئولیت‌های زندگی؛ یعنی ما در زندگی نباید کارهای خود را به خداوند واگذار کنیم و از خداوند بخواهیم همه چیز را برای ما فراهم کند و خود به تنبلی و کاهلی و استراحت بپردازیم و از خداوند بخواهیم که مشکلات و نواقص ما را حل کند و صورت حق به جانب گرفته و از روی سخاوت و بزرگی بگوییم: تو بزرگی و قدرت مطلق تو هستی؛ پس همه چیز را به تو می‌سپارم که با قدرتت می‌توانی مشکلات، معضلات و یا بیماری من را حل کنی؛ بنابراین حلال مشکلات من تو هستی؛ نه این‌طور نیست "لَیسَ الاِنسانَ مٰا سَعیٰ"؛ یعنی انسان هیچ چیزی نیست، مگر خودش سعی و تلاش کند. ما در این وادی یاد می‌گیریم سعی کنیم برای مسائل حیاتی خود جایگاه و مسئولیت قدرت مطلق و خود را تا حد امکان مشخص کنیم.

سلام دوستان فاطمه هستم همسفر جواد

در وادی چهارم استاد می‌گویند: در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند؛ یعنی سلب مسئولیت از خود ما است. در این وادی انسان برای فرار از مسئولیت، راه‌های در رو پیدا می‌کند که از مسئولیت فرار کند. قانون پذیرش مسئولیت حیات و واگذار کردن اختیار به انسان در تمامی مراحل زندگی ما نقش مهمی دارد؛ حالا چه در مرحله نفس اماره، لوامه یا مطمئنه باشیم فرقی نمی‌کند. هیچ‌کجا ما را از پذیرش مسئولیت مبرا نمی‌کند. باید هر فرد مسئولیت خود را بپذیرد و به‌عهده کسی نگذارد.

رابط خبری و ویراستاری: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر گلثومه (لژیون یکم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی رضا مشهد