استاد امین دژاکام در سی‌دی کج راجع‌به وادی هفتم صحبت می‌کنند، ایشان می‌گویند وادی‌ها ابزارهایی هستند که در اختیار انسان‌ها گذاشته شده‌اند تا به وسیله آن‌ها از ظلمات خارج و رهسپار نور شوند. انسان باید از همه وادی‌ها تبعیت و آن‌ها را اجرایی کند؛ حتی اگر یک وادی را هم عملی نکند تغییرات مثبتی در او ایجاد نمی‌شود و نمی‌تواند تبدیل به آدم بهتری شود؛ زیرا وادی‌ها مکمل یک‌دیگر هستند.
وادی هفتم درباره کشف حقیقت، رمز و راز آن صحبت می‌کند. حقیقت چیزی است که همواره بوده، است و خواهد بود و هیچ‌گاه تغییر نمی‌کند. علمی که درست باشد نوعی حقیقت است که قوانین آن در کائنات جاری خواهد بود و بر راستی و درستی دلالت دارد. انسان برای فراگیری علم بایستی به حقیقت آن قضیه پی‌ببرد و بدون پی‌بردن به حقیقت‌ها موفق نمی‌شود.
استاد امین دژاکام در ادامه می‌فرمایند که راستی با قوی شدن هم‌ارز است و کسب انرژی مثل ستونی است که وقتی راست و عمود باشد بسیار قوی می‌شود و می‌تواند بار زیادی را تحمل کند؛ ولی اگر آن ستون کج شود قادر به تحمل بار زیاد نیست و فرو می‌ریزد. انسان‌هایی هم که در مسیر صراط‌مستقیم باشند مانند آن ستون عمود و راست هستند که مشکلات زیادی را تحمل می‌کنند و قوی می‌شوند. هر چه انسان از مسیر ارزش‌ها دور شود مانند آن ستون کج می‌شود و قدرت و نیروی خود را از دست می‌دهد.
تمامی سیستم‌ها اگر از دو مرحله، فراگیری علم و عبور کردن از رشک و رقابت رد شوند به درجات بالایی می‌رسند. در کشف حقیقت و علم باید بتوانیم از رشک و رقابت عبور کنیم و همین‌طور پیش‌لازمه مرحله رقابت که فراگیری علم است را هم داشته باشیم. نباید خود را دانای کل بدانیم و طوری عمل نکنیم که اجازه تصحیح از ما گرفته و منیت بر ما غالب شود. در جایگاه استاد بودن باید بتوانیم شاگردان خود را قضاوت کنیم؛ زیرا اگر قضاوت درستی داشته باشیم، می‌توانیم راه حل درستی به آن‌ها ارائه دهیم. استاد نباید فراموش کند که روزی شاگرد بوده است و خوبی‌های استاد خود را فراموش نکند؛ زیرا در این‌صورت کافر و ناسپاس است و کائنات به گونه‌ای عمل خواهند کرد که آن استاد و فرصت آموزش از او گرفته می‌شود. اگر در جایگاه استادی به گونه‌ای باشیم که توان قضاوت داشته باشیم، بتوانیم بر نقاط منفی خود غلبه کنیم، خود را دانای کل ندانیم و همچنین در جایگاه شاگردی طوری باشیم که قدرشناسی سرلوحه کار ما باشد و درنهایت به تعادل خواهیم رسید.
برای رسیدن به حقیقت در هر جایگاهی باید در مسیر صراط‌مستقیم باشیم؛ زیرا کسانی که در این مسیر باشند مزد دریافت می‌کنند و اجر آنان درک بهتر مسائل است و بالعکس انسان‌هایی که در مسیر ضدارزش‌ها فرو می‌روند روزبه‌روز خنگ‌تر می‌شوند. ناسپاسی در برابر معلمان و استادانی که شرایط سخت را برای آموزش ما متحمل شده‌اند نوعی ضدارزش است که باعث دیرفهمی در انسان می‌شود و این یک روش دفاعی کائنات در برابر ناسپاسی است که لطف معلم از ما گرفته می‌شود و هوش آدمی بسیار نزول می‌یابد.
نویسنده: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون پنجم)
تایپ: رابط خبری همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سونا (لژیون شانزدهم) دبیر سایت
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر نازنین نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
96