📝مسافر پوریا ✍
در مسائل حیاتی به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.
در کنگره دانستم؛ در صورتیکه درک درستی از خداوند داشته باشم، انتظارات من از خودم و از خداوند معقول تر شده و احساس طلبکاری من از خدا به حداقل ممکن خواهد رسید. زمانی که من بفهمم شرایط و مکانیزم اجابت خواستههایم توسط خداوند چگونه است، می توانم به درستی در جهت دریافت و برآورده شدن خواستهها و آرزوهایم حرکت کنم و به دلیل رعایت صحیح قوانین هستی در نهایت به خواسته هایم برسم.
این وادی مرزبندی مسئولیتهای خودم و مسئولیت های خداوند را به من میآموزد و یادآوری میکند اگر از ضد ارزش ها دوری کنم و به ارزشها بپردازم و تفکری مثبت داشته باشم و در جهت خالص شدن نفس قدم بردارم خداوند نیز بوسیله القا و الهام به من کمک خواهد نمود تا به خواسته هایم برسم، و اگر برعکس این انجام دهم باز هم خداوند در جهت منفی به من کمک میکند تا به خواسته منفی خود برسم، البته باید تبعات منفی آن اعمال و نتایج را نیز بپذیرم.
در پایان مثالی میزنم؛ مثال شخصی که غوطه ور در ضد ارزش هاست ولی انتظار یاری گرفتن از خداوند را دارد که در جهت مثبت به او کمک کند همانند این است که در اتومبیل راهنمای سمت راست را بزند ولی به سمت چپ بپیچد . ممنون از شما
📝مسافر غلامرضا ✍
سلام دوستان غلامرضا هستم مسافر
اگر در مورد وادی چهارم بخواهم صحبت بکنم باید بگویم، سه وادی قبل، از تفکر و هیچ کدام به هیچ نیستیم، و هیچ موجودی به اندازه خودمان به خودمان نمیتواند کمک بکند، آموزش گرفتم. و اینک وادی چهارم در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت ازخویشتن، یعنی د رهر مسئله ای که الان انجام میدهم، مسئولیتش برعهده خودم هست و نتیجه آن به خودم برمیگردد، و نمیتوانم نتیجه کار خودم رابر گردن کسی دیگر بیندازیم و یاکاری که باید خودم انجام بدهم و برایش تلاش بکنم، بگویم کسی دیگر انجام بدهد، اگر اینگونه رفتار کنم آن کار به خوبی انجام نمی شود، یا به نتيجه نمیرسد. حتی سپردن به خداوند، زیرا خداوند به انسان اختیار داده و مسئولیت را بر عهده خودش قرار داده است و وقتی در صراط مستقیم قرار میگیریم توقع داریم همه کارهایمان بی قید و شرط درست پيش برود، حتمأ در راهی که مسیر، مسیر درستی هست، نیروهای مافوق به ما کمک میکند، اما نیاز به حرکت و تلاش خود ما دارد.
باتشکر از همه عزیزان و خدمتگذاران محترم.
📝مسافر محمد ✍
در مورد دستور جلسه وادی چهارم باید بگویم که آیا میتوانم بگویم که من مسئولیت کار خودم را به خداوند میسپارم که خداوند کارهای مرا انجام دهد. نه اینگونه نیست. در وادی اول من یاد میگیرم که تفکر کنم و به وادی چهارم که میرسم متوجه میشوم که خودم میبایست مسئولیت کار خودم را بپذیرم.
به طور مثال در سفر اول دارویی که به من میدهند باید مسئولیت آن را خودم به عهده بگیرم و مقدار و زمان مصرف آن را طبق دستور انجام دهم، سیدی بنویسم، قبل از ساعت پنج در جلسه حضور داشته باشم، در لژیون حضور داشته باشم و هر چه راهنمایم در مسیر درمان به من آموخت را بپذیرم و انجام دهم. اگر این مسئولیتها را پذیرفتم و انجام دادم در مسیر ارزشها و صراط مستقیم قرار میگیرم و به رهایی و حال خوب میرسم.
قبل از آمدن به کنگره، یادم است بعضی اوقات که در حال استفاده از مواد بودم به خداوند میگفتم چرا به من کمک نمیکنی که من اعتیادم را کنار بگذارم و راحت شوم و همیشه طلبکارانه این را از خداوند درخواست میکردم، بعد از این که به کنگره آمدم متوجه شدم. شاید قبل از کنگره هم میدانستم ولی نه به این روشنی، که دنبال جرقههای نور را بگیرم و حرکت کنم تا به منبع نور دست پیدا کنم، که در سفر اول همان رهایی از دام اعتیاد است و در سفر دوم نیز باید خودم حرکت کنم و آموزش بگیرم تا به حال خوش برسم و مسئولیت را به گردن خداوند و دیگری نیندازم و خودم انجام دهم تا به نتیجهای که میخواهم برسم.
متشکرم.
نویسندگان ل سردار:مسافران پوریا، غلامرضا و محمد ج
تنظیم: مسافر محمد
«مسافران نمایندگی پروین اعتصامی اراک»
- تعداد بازدید از این مطلب :
84