English Version
This Site Is Available In English

تجربیات ما بهترین معلمان ما هستند

تجربیات ما بهترین معلمان ما هستند

جلسه نهم از دوره سی و چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی گیلان به استادی همسفر زرین، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «وادی چهارم و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۲ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا، از آقای مهندس حسین دژاکام، بنیان کنگره‌۶۰ سپاسگزارم که این بستر را برای ما فراهم کردند که در کنار هم باشیم و از وجود یکدیگر انرژی بگیریم. از راهنما همسفر فاطیما، که با دانش خود همیشه ما را هدایت کردند، کمال تشکر را دارم. دستور جلسه امروز، وادی چهارم و تاثیر آن روی زندگی همه ماست. در وادی چهارم، همان‌گونه که از تیتر وادی مشخص است، اگر ما مسئولیت زندگی خودمان را به خداوند واگذار کنیم مانند آن است که از خود سلب مسئولیت کرده‌ایم.

در این وادی، آقای مهندس دژاکام فرمودند که مسئولیت یک جاده دو طرفه است. همه ما در هر نقشی که هستیم به عنوان والد، همسفر، مسافر، رهجو و راهنما و... باید مسئولیت‌ کارهای خود را به یک نسبت و به‌طور درست در قبال یکدیگر انجام دهیم. من باید بتوانم به عنوان یک مادر، وظیفه خود را کامل انجام دهم و در مقابل فرزندم نیز، در این راه با من همراهی کند.

همان‌گونه که ما همسفر‌ان باید مسئولیت کارهای خود را در قبال مسافران به نحو صحیح انجام دهیم و سپس انتظار داشته باشیم که آن‌ها نیز مسئولیت‌‌ خود را در مقابل ما درست انجام دهند.  اکنون این مهم چگونه شکل می‌گیرد؟ آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند، که همه ما باید در آموزش و یادگیری باشیم تا بتوانیم با یادگیری، دانش خود را افزایش دهیم و از چالش‌های زندگی عبور کنیم.

ما در اینجا فرا گرفتیم که نفس انسان‌، می‌تواند در سه مرحله قرار داشته باشد. نفس اماره، لوامه و مطمئنه. نفس اماره، فقط امر‌کننده است و اگر انسانی تابع نفس اماره باشد این‌گونه است که تنها هر آنچه که نفس اماره به او حکم می‌کند انجام می‌دهد، یعنی تفکری در او اتفاق نمی‌افتد. انسان‌هایی که تزکیه و پالایش می‌کنند و آموزش می‌بینند وارد مرحله نفس لوامه می‌شوند.

در این مرحله، اگر کاری را انجام دهند که درست نباشد و خودشان آگاه باشند که آن کار اشتباه بوده است، خود را سرزنش می‌کنند. به عنوان مثال می‌گوید، زرین این چه کاری بود که کردی؟ تو می‌توانی عملی بهتر از این انجام دهی یا قبل از انجام آن تفکر نمایی. نفس مطمئنه نفسی است که هر انسانی اگر به این مرحله برسد چه در خواب و چه در بیداری، چه در سختی و چالش همیشه تابع عقل، منطق و آموزش‌هاست و همیشه وجود خداوند را در نظر می‌گیرد.

کسی که در نفس مطمئنه قرار گرفته است و به آن درجه از آگاهی، تزکیه و پالایش رسیده است، یک لحظه از یاد خداوند غافل نمی‌شود. آقای مهندس حسین دژاکام، همیشه به این نکته اشاره می‌کنند و می‌فرمایند که توکل، بسیار زیباست؛ اما ما نباید تنها به خداوند توکل کنیم و دست از تلاش و کوشش برداریم. ما نباید خداوند را به عنوان کلید مشکل گشا در نظر بگیریم، در صراط مستقیم نباشیم، فرمان‌ها را انجام ندهیم، برای آگاهی خودمان هیچ تلاشی نکنیم و منتظر باشیم خداوند مانند یک چراغ جادو خواسته ما را اجابت کند.

این قضیه مانند این است که موجودیتی برای خداوند  قائل شویم، تنها برای اینکه ما را به خواسته‌ها و اهدافمان برساند، در‌ صورتی که این‌گونه نیست. من باید خود تلاش و کوشش کنم، آموزش ببینم، ارتقا پيدا کنم و مسئولیت هر نقشی که دارم از جمله انسان، فرزند، دوست، همسر و ...ابتدا باید مسئولیت‌هایی که برای من تعریف شده است را بپذیرم.

ما باید تلاش کنیم به بهترین نحو این مسئولیت‌ها را انجام دهیم و منتظر باشیم نتیجه آن را در کائنات ببینیم. اگر همه ما فرمانبردار خوبی باشیم و توکل به خدا داشته باشیم در قلب و از اعماق وجودمان خدا را همیشه در کنار خود حس کنیم، او هم راه را به ما نشان خواهد داد. زمانی که خداوند تلاش ما را ببیند، که چگونه در سخت‌ترین شرایط هم سعی می‌کنیم بهترین خودمان باشیم، به ما یاری می‌رساند. من و شما همه این‌ مسائل را تجربه کرده‌ایم.

زمانی که تلاش کردیم در مسیر باشیم کائنات راه را برای ما باز می‌کنند. همان‌گونه که در فرهنگ ما ایرانیان است، همیشه بزرگتر‌ها به ما گفته‌اند از تو حرکت و از خدا برکت. ما می‌توانیم این را سر لوحه زندگی خودمان قرار دهیم. در هر نقشی که هستیم به این بیاندیشیم که اگر من بهترین خودم را ارائه دهم  قطعاً بهترین آن برای من رخ خواهد داد. در تمام ادیان و در کتب آسمانی آمده است که مسئولیت زندگی ما انسان‌ها بر عهده خودمان است.

همان‌طور که خالق هستی، جهان هستی را آن اندازه زیبا برای ما خلق کرده است، حیات را کامل آفریده است و سپس ما انسان‌ها را آفریده است و نفس و موجودیت برای همه ما انسان‌ها قرار داده است، یعنی ما دارای نفسی شده‌ايم به نام انسان. یک گربه موجودیت پیدا کرد که یک گربه باشد، یک شاپرک، گل، درخت... بنابراین انسان باید در قبال زندگی خود و مسئولیتی که نسبت به این جهان، همنوعان خود و آفریدگار خود دارد را به طور کامل انجام دهد.

 امیدوارم همه ما بتوانیم در این راه موفق شویم و با استفاده از آموزش‌هایی که در کنگره‌۶۰ دریافت و در زندگی تجربه کرده‌ایم، مسیر درست را انتخاب کنیم. تجربه معلم انسان‌ است. امیدوارم همه شما موفق باشید.

مرزبان کشیک: همسفر هانیه
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لعیا (لژیون اول)
عکاس: همسفر هانیه (مرزبان خبری)
ویرایش: همسفر سپیده رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .