قبل از ورودم به کنگره۶۰، تمام مسائل حیاتی (به خصوص مالی) خودم را به خداوند مهربان واگذار میکردم از خداوند میخواستم، برایم پول بفرستد سالها بود که این تفکر غلط و انتظار معجزه در زندگی را داشتم؛ اما متأسفانه نه تنها پول فراوان وارد زندگیام نمیشد بلکه این حرکت را نشانه تسلیم بودن در برابر خداوند مهربان میدانستم، وقتی وارده کنگره۶۰ شدم یاد گرفتم که واگذاری مسائل حیاتی به خداوند به معنی سلب مسئولیت از خویش است؛ دریافتم که من ابتدا باید مسئولیت کارهای خود را بپذیرم و خود را بشناسم تا بتوانم خداوند را بشناسم؛ چون خدای مهربان از نور خودش در ما دمیده است.
در وادی چهارم متوجه شدم که همه مسئولیتها متقابل است؛ مثل (شاگرد و استاد، مسئولیت بنده و خداوند مهربان، مسئولیت مردم و دولت) که همه این مسئولیتها دو طرفه است. این وادی به من آموزش داد که نه تنها باید به خداوند مهربان توکل داشت، بلکه بایستی تلاش و کوشش نیز داشته باشیم آن موقع است که امدادهای غیبی به کمک ما میآیند؛ متوجه شدم که معجزه در زندگی را خود انسان میسازد، البته ایده اصلی همواره به ما الهام میشود و تغییر کردن عملی، دشوار ولی شدنی است.
در سی دی وادی چهارم، جناب آقای مهندس فرمودند: «خداوند از کسی پول را نمیگیرد به ما بدهد» این جمله من را به فکر فرو برد؛ سخنان گوهر بار جناب آقای مهندس دژاکام، افکارم نادرست من رادر مسیر درست حرکت داد؛ من از صمیم قلب سپاسگزار خداوند مهربان هستم که کنگره را روزی من قرار داد تا افکارم نسبت به خداوند و اطرافیانم درست شود و از کسانی که مرا با کنگره آشنا کردند تشکر میکنم. البته ماندن در این مسیر نیاز به یک مرشد و راهنما است؛ تشکر میکنم از راهنما همسفر زهرا که با راهنمایی ایشان واقعا برایم راه آسانتر شد است.
تایپ و نگارش: همسفر فضه، رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیونسوم)
رابطخبری: همسفر ریحانه، رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیونسوم)
ویرایش: همسفر سکینه، رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیونششم)
ارسال: همسفر فاطمه، رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیونهفتم)
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
64