وادی چهارم به من میگوید: مسئولیت دادن به خدا یعنی سلب مسئولیت از خود. این وادی به من میآموزد که مسئولیت مشکلاتمان را به عهده خدا نگذاریم و مسئولیت پذیر باشیم؛ چیزی که هرگز به آن دقت نداشتیم و همیشه با مشکلات و مسائل گوناگون درگیر بودیم. اینجا یاد گرفتم که باید خودم تلاش کنم و از کسی توقع نداشته باشم. اصل کار به عهده خودم هست نه دیگران، اما میتوانم با افراد باتجربه و دانا مشورت کنم و در نهایت خودم تصمیم بگیرم.
آموختم، وقتی خودت تلاش نکنی و به خدا بسپاری مثل این است که وقتی بیمار میشوی، برای معالجه کاری انجام ندهی و به خدا بگویی، من را شفا بده. اینجا است که من نه تنها معالجه نخواهم شد بلکه ممکن است به خدا بدبین شده و از او دور شوم. امروز میدانم همان خدایی که من از او یاری میخواهم، همان فرموده که از توحرکت از من برکت؛ یعنی تو باید برای حل مسائلت قدم برداری و نهایت تلاشت را بکنی.
وقتی تو در مسیر درست و صراط مستقیم باشی، من هم تو را یاری خواهم کرد؛ چون بخشی از یاری خدا به وسیله واسطههایی است که در دنیا قرار داده و من باید به آنها متصل باشم، تا یاری از آنها را دریافت کنم. در پایان خدا را شکر میکنم و از جناب مهندس تشکر دارم که ما را در رسیدن به دانایی یاری میکند و روش درست زندگی کردن را به ما میآموزد.
نویسنده:همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر بهاره (لژیون دوازدهم)
همسفران نمایندگی ایمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
140