در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. اگر قبل از کنگره با چنین جملهای روبهرو میشدیم فکر میکردیم، خداوند که من را آفریده است چهطور هیچ مسئولیتی در قبال مشکلات من ندارد و شاید از خداوند گلهمند میشدیم، ولی خوشبختانه کنگره مفهوم این جمله را به خوبی برای ما روشن کرده است، ما با جهانبینی که در کنگره آموزش دیدهایم این جمله را به خوبی درک میکنیم. مثلث درمان اعتیاد در کنار دو ضلع دیگر یعنی جسم و روان از جایگاه و اهمیت فوقالعادهای برخوردار است، آنقدر مهم است که با اطمینان میگوییم که اگر این ضلع به تعادل نرسد یعنی؛ تفکرات، دیدگاهها و نگرش فرد چه مسافر باشد و چه همسفر به تعادل نخواهد رسید و مسافر نیز از نظر درمان اعتیاد به درمان کامل نخواهد رسید، چرا که تفکرات فرد از حالت افیونی بودن خارج نشده است و همسفر هم به همین شکل میباشد، تفکرات و افکار منفی به او اجازه حرکت نخواهد داد. زمانی که شخصی در مسیر درمان قرار میگیرد گویی آن شخص وارد جادهای شده که انتهای این جاده به بهشت ختم میشود، بهشتی که انسان یک بار دیگر در آن متولد شده و زندگی تازهای را آغاز کرده است. تمامی متون کنگره60 در تغییر نگرش ما به جهان اطرافمان تاثیرگذار است و میتوان گفت؛ نقش مهمی را شامل میشوند، اما بعضی از این مطالب نقش اساسی در تعادل جهانبینی دارند و کنترلگرا هستند؛ از جمله این مطالب میتوان به وادیها اشاره کرد. وادیها ستون هستند و ما به کمک وادیها توانستیم برخی از قوانین زندگی را یاد بگیریم چرا که مطالبی که در وادیها گفته شده است برگرفته از کلام خداوند است که هدف آن آموزش و راه و روش درست زندگی کردن به انسانها است. وادی اول تا چهارم، در مورد اصل و اساس درست تفکر کردن صحبت میکنند، زیرا حرکت درست در کنار تفکر درست اتفاق میافتد، یعنی حرکتی که راه به عقب نداشته باشد. وادی اول جایگاه تفکر را برای ما مشخص و روشن میکند، وادی دوم راه رهایی از ناامیدی را میآموزد و به ما یادآور میشود که در جهت بیهودگی به حیات قدم ننهادی پس، ناامید نباش و ادامه بده و افکار بیهودهای که از ناامیدی به سراغت میآید را از خودت دور کن و بدان که هیچکدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خودمان به هیچ فکر کنیم و همه ما برای هدفی قدم در مسیر زندگی گذاشتهایم.
وادی سوم، درست فکر کردن را به ما میآموزد و به ما یادآور میشود که این تو هستی که در این دنیا فقط به خودت فکر میکنی و اگر منتظر میمانی که دیگران به کمک تو بیایند سخت در اشتباه هستی. وادی سوم خیال ما را راحت میکند که هیچکس به اندازه خودمان، به خودمان اهمیت نمیدهد. اما در وادی چهارم مطرح می شود؛ در مسائل حیاتی، به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن، در واقع این وادی یا این قانون به ما اجازه نمیدهد که مسئولیت کارهایمان را به عهده خداوند بگذاریم و خودمان عقب رفته و از خداوند خواستار حل مشکلمان باشیم، خیر! اینطور نمیباشد. در این وادی، به این موضوع تاکید شده که مسئولیت سپردن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویش؛ در صورتی که من مسئول تمام مسائل و مشکلاتی هستم که خودم با دست خودم فراهم کردهام و خداوند هیچ مسئولیتی در قبال این شرایط پیش آمده ندارد و تنها کمک خداوند این است که مسیر را نشان دهد و تمامی ابزارها را در اخیتار ما قرار دهد و ما با استفاده از تواناییهایمان و استعدادی که در وجودمان نهفته است در حل مسئله و مشکلی که پیش آمده تلاش نماییم. وقتی صحبت از مسائل حیاتی به میان میآید منظور تمامی مشکلات روحی، روانی، جسمی، فیزیولوژی و یا هر مسئلهای که باعث اختلال در روال طبیعی زندگی انسان گردد و تنها راهی که باعث میشود انسان با تفکر درست بتواند تمام مسائل خود را حل نماید، ابتدا قبول مشکل و پس از آن دوری از ضدارزشها و پرداختن به ارزشهایی است که باعث میشود خداوند معجزههایش را به ما نشان دهد و زمانی که در مسیر تزکیه و پالایش باشیم القائات و الهامات به سمت ما سرازیر میشود. همانطور که میدانید؛ بزرگترین معجزه حیات خود حیات است و خداوند این معجزه الهی را با تمامی امکاناتش در اختیار ما قرار داده است، پس زمانی ما قدر این معجزه الهی را خواهیم دانست که تمام سختیهای آن را بپذیریم و مسئولیت تمام مسائل و مشکلات را خودمان گردن بگیریم و به خداوند نسپاریم و با تمام وجود روی توان و نیروی درونی خودمان حساب کنیم و برای خداوند نقش بازی نکنیم، زیرا سیستم هستی و خداوند سیستمی است که نمیتوان برای آن نقش بازی کرد پس باید با تمام وجود سختیها را پذیرفت تا شامل رحمت خداوند شویم و در این صورت است که انسان میتواند به ارتقا برسد.
منابع: کتاب ۱۴مقاله، سایت کنگره۶۰، تجربه شخصی خود
نویسنده: همسفر مرضیه
ارسال و ویراستار: همسفر لیلا دبیر سایت
نمایندگی همسفران جهانبین شهرکرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
120