عمده ترین ضربه ای که انسان با مصرف مواد مخدر به خود می زند در قسمت جهان بینی است

‎سومین جلسه از دوره چهاردهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی قائم‌شهر، روزهای یکشنبه، با استادی مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر علی با دستور جلسه "وادی چهارم و تاثیر آن روی من" درتاریخ ۱ تیر ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، علیرضا هستم مسافر. خداوند را شاکرم که توانستم این جایگاه را تجربه کنم و از این بابت حس بسیار خوب و قشنگی دارم. از راهنمای خوبم، آقا مهرداد و همچنین از نگهبان و دبیر تشکر می کنم.
همه ما تصور می کنیم اعتیاد عمده ترین ضربه اش به جسم است و بزرگترین نشانه آن نیز همان خماری و درد دست و پا است؛ درصورتی که عمده ترین ضربه ای که انسان با مصرف مواد مخدر به خود می زند در قسمت جهان بینی است.کنگره ۶۰ با کشف این مطلب توانست من و امثال من را به درمان برساند.
همانطور که همگی به خوبی می دانیم، جسم با روش DST، با داروی مناسب، با دوز مناسب و در زمان مناسب به درمان می رسد. آموزش ها، نوشتارها و متون کنگره ۶۰ و همچنین فعالیت هایی که کنگره انجام می دهد هم باعث تغییر نگرش در جهانبینی ما می شوند. از جمله این آموزش ها و نوشتارها، ۱۴ وادی می باشند.
همانطور که دیده بان محترم، آقای خدامی فرمودند، ۱۴ وادی، ستون هایی هستند که جهانبینی کنگره ۶۰ و به تبع آن جهانبینی ما روی آن استوار شده است. ۱۴ وادی برگرفته از قوانین الهی است و راه و روش درست زندگی کردن با کمترین چالش و آسیب را به ما آموزش می دهند.
وادی یک تا چهار، طریقه تفکر کردن و درست و اصولی تصمیم گرفتن را به ما آموزش می دهد. وادی چهارم به ما می گوید در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. این قانون به ما آموزش می دهد که در مسائل حیاتی زندگی، تمام مسئولیت کارهایمان بر عهده خودمان است. درواقع خداوند با دادن قدرت اختیار و اراده به انسان، مسئولیت حل مشکلات را بر دوش خودمان قرار داده است.
منِ علیرضا برای درمان اعتیاد خودم نباید از هیچکس هیچ انتظاری داشته باشم. نه تنها در درمان اعتیادم بلکه در تمام مسائل حیاتی خود نیز نباید از کسی انتظاری داشته باشم. من روزی با پای خودم رفتم و مصرف کننده شدم؛ پس الان هم خودم باید با تفکر، تصمیم و حرکت به درمان برسم.
خداوند در کلام الله می گوید:«اُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ»؛ یعنی بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را. ولی آیا تنها خواندن خداوند کافی است؟ یعنی مثلاً بنشینم در خانه و بگویم خدایا من بدهی دارم و به من پول برسان!؟ نه. در ابتدا باید مرزبندی ها را مشخص کنیم. یعنی یکسری مرزبندی بین مسئولیت های من نسبت به خدا و مسئولیت های خدا نسبت به من وجود دارد که وقتی این مرزبندی ها را مشخص کنیم، خود به خود متوجه میشویم چه کاری باید انجام دهیم.
خداوند نعمت اراده، تفکر، حیات و تمام امکاناتی که در حیات وجود دارد را در اختیار من قرار داده تا من خودم تصمیم بگیرم؛ نه اینکه این همه وقت و انرژی صرف خلقت من کند تا دست آخر بنشینم و بگویم خدایا چرا مشکلات مرا حل نمی کنی!

وادی سوم و چهارم یکسری خط کشی ها را برای من مشخص می کنند و به من یادآوری می کنند که فاز طلب کارانه ام را کنار بگذارم. من زمانی که سقوط آزاد می رفتم همه باید در اختیار من بودند و همه باید به من خدمت رسانی می کردند تا من مثلاً ترک کنم. وادی سوم و چهارم می گویند اینطور نیست. خودت مواد زدی و خودت با پای خودت آمدی و مشکل درست کردی؛ الان هم خودت باید مشکلت را حل کنی.
هرزمان که من این قانون را بپذیرم، در برابر آن سر تعظیم فرود آورم و درمان را در اولویت خودم قرار دهم، آن وقت است که زندگی، هستی و خلقت معجزه خود را به من نشان می دهند. آن موقع است که از زمین و زمان به من کمک می رسد. این همان چیزی است که آقای مهندس درباره اش می گویند اگر مصرف کننده ای سختی ها را پذیرفت و حرکت کرد، سر از سادگی و شیرینی درمی آورد. حتی انسان ها و خداوند  هم در موارد متعدد به کمک او ‌می آیند.
امیدوارم در این مسیر ثابت قدم باشم و بمانم و ماندگار باشم و جایگاه های خدمتی متفاوتی را تجربه کنم و این حال خوبم را برای تمامی سفر اولی ها آرزو می کنم.
ازاینکه با گوش جان به سخنان من گوش دادید از همه شما سپاسگزارم.