دعا جایگزین تلاش نیست

«وادی چهارم پس از گذشت سه وادی ورسیدن به خود و اینکه بعد از تفکر باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش، فکر نمی‌کند؛ اکنون وقت آن رسیده که مسئولیت تفکرات‌‌، گفتار و اعمال خود را بپذیریم و جایگاهمان در زندگی خود را مشخص کنیم.»

همسفر زهرا و مسافرشان با آخرین آنتی‌ایکس هروئین و شیشه وارد کنگره شدند. به مدت ۱۲ ماه با متد DST و داروی OT باراهنمایی مسافر حسین و همسفر زهرا سفر کردند و هم‌اکنون به لطف خدا و با دستان پرمهر آقای مهندس ۲ سال و ۷ ماه است که آزاد و رها هستند؛ ایشان در رشته ورزشی بدمینتون فعالیت می‌کنند. همسفر زهرا در جایگاه‌های دبیری، نگهبان سیستم صوتی، عضویت لژیون سردار و دنوری خدمت کرده‌اند و هم‌اکنون در بخش نگهبان لژیون سردار و سایت در حال خدمت هستند.

اینک در مورد دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من.» با ایشان گفتگویی ترتیب داده‌ایم که توجه شمارا به آن جلب می‌کنم.

عنوان وادی چهارم می‌گوید: «در مسائل حیاتی به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.» منظور از مسائل حیاتی چه مسائلی است؟
در وادی چهارم مسائل به اموری اطلاق می‌شود که پایه‌های اصلی زندگی انسان را تشکیل می‌دهد و عدم توجه به آن‌ها، می‌تواند سرنوشت فرد را به‌طور جدی تحت‌تأثیر قرار دهد؛ این مسائل شامل انتخاب مسیر زندگی (تصمیم بین ارزش‌ها و ضدارزش‌ها و انتخاب بین تقوا یا فسق و فجور)، مسئولیت پذیری در قبال اعمال و رفتار خود، تصمیمات شخصی، امور مربوط به سلامت جسمی‌وروانی، مسائل مالی‌ومعیشتی، مدیریت درآمد و هزینه‌های برنامه‌ریزی برای آینده، تلاش برای خود‌سازی، رشدوتعالی معنوی، درمان اعتیاد و بهبودشخصیتی، این مسائل به گونه‌ای هستند که اگر به آن‌ها توجه نشود، زندگی فرد را از مسیر صحیح خارج می‌کند. وادی چهارم به ما می‌آموزد که در این زمینه‌ها باید مسئولیت کامل خود را بپذیریم و هیچ یک از این مسائل را نمی‌توان با گفتن به خدا واگذار می‌کنم، رها کرد. خداوند به ما عقل و اختیار داده است تا مسئولیت زندگی خود را بپذیریم و کمک الهی زمانی می‌رسد که ما گام اول را برداریم و مسئولیت انتخاب‌ها و اعمال خود را بپذیریم‌.

از نظر شما آیه «لَیسَ الانسانَ الا ما سعیٰ.» چه ارتباطی با وادی چهارهم دارد و برداشت شما از این آیه چیست؟
این آیه کامل‌ترین تأیید بر وادی چهارم است؛ چراکه هردو بر یک اصل مهم تأکید دارند. به نظر من این آیه به خوبی فلسفه کنگره را بیان می‌کند؛ اگر درگیر مشکل یا اعتیاد هستی، نباید بنشینی و فقط دعا کنی؛ باید بر خیزی و حرکت کنی و اگر بخواهیم از تاریکی به روشنایی برسیم، درمان شویم و به آرامش برسیم؛ باید خودمان تلاش واقعی داشته باشیم و هیچ‌کس حتی خداوند بدون سعی، تلاش و خواسته، ما را تغییر نخواهد داد؛ هم آیه و هم وادی این تفکر غلط و ساده‌لوحانه را نوعی توجیه برای بی‌عملی معرفی می‌کند و نباید به عوامل خارجی مانند: شانس، سرنوشت یا کمک‌های دیگران برای رسیدن به موفقیت و پاداش وابسته باشد.

وادی چهارم وادی پذیرش مسئولیت است؛ به نظر شما انسان چگونه می‌تواند مسئولیت‌های خود را بپذیرد و به نحو احسنت انجام دهد؟
تا وقتی انسان فکر نمی‌کند و نمی‌داند، نمی‌تواند مسئول خوبی باشد. آموزش‌های کنگره، نوشتن سی‌دی‌ها، گوش دادن دقیق به مشارکت‌ها و استفاده از تجربه دیگران، همه ابزارهایی برای افزایش قدرت تصمیم‌گیری و عملکرد مسئولانه هستند و اولین گام این است که انسان خودش را فریب ندهد و بپذیرد که اگر امروز در وضعیتی قرار دارد، بخش بزرگی از آن به دلیل انتخاب‌ها، تصمیمات و عملکرد خودش بوده است و زمانی مسئولیت را به خوبی انجام می‌دهد که از تنبلی، توجیه و  توکل بی‌عمل دست بردارد و وارد میدان عمل شود.

به نظر شما طبق این وادی وظیفه ما به عنوان عضوی از کنگره‌۶۰ در قبال مسئولیت‌ها چیست؟
در کنگره۶۰ ما فقط برای ترک مواد نمی‌آییم؛ بلکه برای ساختن انسانی مسئول و متعادل وارد این مسیر می‌شویم. کنگره بر پایه خدمت زنده است و هرکس باید متناسب با جایگاهش خدمتی انجام دهد؛ چون خدمت، ما را از خودخواهی و نفس‌اماره دور می‌کند و به سمت نفس‌مطمئنه هدایت می‌کند. هر عضوی از کنگره باید بیاموزد، آموزش دهد و یاد بگیرد که حرف‌هایش بر پایه تجربه باشد؛ نه شعاری که اگر دانایی بالا رود، مسئولیت‌پذیری هم بالا می‌رود و باید تجربه خود را به دیگران منتقل کند تا چراغ راه کسی شود. عضو واقعی کنگره، کسی است که در بیرون هم نماد کنگره باشد؛ پس وظیفه ما این است که حرکت کنیم، آموزش ببینم، خدمت کنیم و مسئولیت خود را با افتخار بپذیریم.

آموزش‌های وادی چهارم، در تغییر نگرش شما نسبت به اجابت یافتن دعا، راز و نیاز در پیشگاه خداوند، چه تأثیری داشته است؟
پیش از این، توکل را به معنای انفعال و عدم اقدام می‌دانستم. در این وادی پی‌بردم که دعا جایگزین تلاش نیست؛ بلکه مکمل آن است و دعا زمانی مؤثر است که در مسیر درست حرکت کنیم و نمی‌توان در مسیر گناه بود و انتظار اجابت دعا داشت و مسئله مهم اینکه اجابت دعا، مسئولیت‌آور است و گاهی عدم اجابت یک دعا، خود بزرگترین لطف است؛ خداوند بهتر می‌داند که چه‌چیزی برای ما مفیدتر است. آموزش‌های وادی چهارم به من آموخت که دعای واقعی باید همراه با اقدام و مسئولیت‌پذیری باشد؛ همان‌طور که در طبیعت، خداوند به گیاهی که برای رشد تلاش می‌کند، کمک می‌کند به انسان‌های مسئول و فعال نیز، یاری می‌رساند؛ این وادی مرا از دعای انفعالی به سمت دعای فعال و آگاهانه هدایت کرد.

لطفاً در مورد کلمات زیر حس خودتان را در یک جمله کوتاه برای ما به اشتراک بگذارید.

تلاش و کوشش: پایه و ستون ساختن آینده‌ای روشن
مسئولیت: پذیرش بدون بهانه و توجیه
خودشناسی: آغاز سفر برای رسیدن به آرامش و حقیقت

کلام پایانی
من از وادی چهارم آموختم که نباید خداوند را با غول‌چراغ‌جادو اشتباه بگیرم؛ من مسئول هستم و باید حرکت کنم تا از قدرت مطلق، برکت جاری شود.

تهیه و تنظیم: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهرو (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مهتاج نگهبان سایت

همسفران نمایندگی اردستان