سلام دوستان سمیه هستم همسفر
در مسائل حیاتی به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. برداشتی که از وادی چهارم میتوانیم داشته باشیم این است که ما در تمام لحظههای زندگی همیشه سعی و تلاش میکنیم که بتوانیم به چیزهایی که میخواهیم، برسیم از طرفی هم خداوند همیشه همراه ما است.
گاهی اوقات کارهای اشتباهی انجام میدهیم که از نظر خودمان شاید اشتباه نباشند؛ اما درواقع کار درستی نیست و اشتباهات خود را گردن دیگران میاندازیم یا خود را توجیه میکنیم. با کمی تفکر و اندیشه میفهمیم که مسئولیت همه کارهای خود را باید قبول کنیم و نباید از خداوند انتظار داشته باشیم که بدون زحمت و تلاش، ما را به همه خواستههای معقول یا نامعقول برساند.
آقای مهندس حسین دژاکام میفرمایند: «خداوند پس از خلق انسان او را سر دو راهی قرار داد و به انسان اختیار کامل داد تا هر راهی را که میخواهد انتخاب کند.» چه خوب است که ما با تفکر، راه راستین را انتخاب و مشکلات زندگی خود را حل کنیم. ما باید مسئولیت زندگی و حیات خود را بپذیریم و با سعی، تلاش، یاری خداوند و نیروهای مافوق به هدف و خواستههایمان برسیم.
سلام دوستان سحر هستم همسفر
در وادی چهارم عنوان میشود که در زندگی تمامی مسئولیتها را به خداوند واگذار نکنیم و از او انتظار نداشته باشیم که تمام مشکلات ما را حل کند. هدف از این وادی ایجاد مرزبندی بین مسئولیتهای ما با دیگران است و این نکته را به ما گوشزد میکند که بالاترین نقش مسئولیتی بر عهده خود ما است. در راه انجام مسئولیتها باید روی تلاش، کوشش، اندیشه و فکر خودمان حساب کنیم و در نهایت از نظر مشورتی افراد صالح نیز استفاده نماییم تا به پیروزی و موفقیت برسیم.
گاهی ما از خداوند انتظار داریم که مثل غول چراغ جادو عمل کند و خواستههای نامعقول ما را اجابت نماید؛ زیرا ما این نیروی بزرگ را به درستی نشناختهایم. اگر روزی بتوانیم این نیرو را بشناسیم، میتوانیم خودمان را هم بشناسیم و در خودشناسی ما بسیار تأثیرگذار است؛ زیرا اگر کسی خودش را بشناسد در شناخت مسئولیتهایش موفقتر خواهد بود.
در ادامه وادی چهارم قسمت اصلی را میشکافد و خواستهها و دانایی انسان را در یک درجه قرار میدهد و میگوید که نوع خواستههای انسان نشاندهنده نفس او میباشد. هر چه دانایی انسان بالاتر باشد؛ یعنی در او تزکیه و پالایش بیشتری انجام شده است و آن فرد به بهشتی که وعده داده شده نزدیکتر است.
سلام دوستان فاطمه هستم همسفر
در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن، این جمله مطالب زیادی را به من متذکر میشود.
سالهایی که مسافرم موادمخدر مصرف میکرد، من همیشه دست به دامن خداوند و ائمه میشدم و از آنها میخواستم که مشکل اعتیاد او را حل نمایند، در حالی که خودم برای رسیدن به این خواسته تلاشی نمیکردم. همیشه در حال گله، آه و زاری و ملامت کردن بودم؛ اما وقتی میدیدم که اتفاقی نمیافتد، ناامید میشدم یا میگفتم که من تسلیم خداوند هستم و راضیام به رضای خداوند. در حالی که با کمی تحقیق و جستوجو در اینترنت میتوانستم دایره شناختم به اعتیاد را گسترش دهم، با کنگره۶۰ آشنا شوم و در پی درمان اعتیاد برآیم.
پس از اینکه با کنگره۶۰ آشنا شدم و سفر ما شروع شد، فقط از خداوند میخواستم که مسافرم به موقع دارو بخورد، سفر خوبی را طی کند و به درمان برسد؛ ولی با هر ایراد در سفر مسافرم از کوره درمیرفتم در نتیجه سفر او بد و بدتر میشد. تا اینکه پس از آموزشهای کنگره۶۰ منیت خود را کنار گذاشتم، تصمیم گرفتم کمک حال او باشم و در این مسیر او را یاری کنم. حالا که مسیر درست را پیدا کردهام از خداوند طلب یاری میکنم که بتوانم تا زمان رسیدن رهایی مسافرم آرامش خودم را حفظ کنم. هر روز شاهد یاری خداوند هستم. من در کنگره۶۰ به معنای واقعی جمله «از شما حرکت و از خداوند برکت» رسیدهام و مسئولیتهای خود را تا حدودی پذیرفتهام.
در قسمت بعدی از نفس و مراحل نفس سخن گفته میشود. پایینترین مرحله نفس؛ یعنی نفس اماره که فرد فقط به فکر برآورده شدن خواستههای خود است، هر چند که خواستهها نامعقول باشد توجهی ندارد و از کارهای اشتباه خود احساس پشیمانی و ندامت نمیکند. در مرحله دوم وارد نفس لوامه یا سرزنشکننده میشود که به قدرت تشخیص دست مییابد و با انجام کار اشتباه، دچار عذابوجدان میشود و در صدد اصلاح خود برمیآید. اگر فرد اقدام به تزکیه و پالایش نماید و فقط به خواستههای معقول خود رسیدگی کند، به مرور وارد مرحله نفس مطمئنه میشود و دیگر دچار اشتباه و کار نادرست نمیشود. جایگاه فرد در مرحله نفس مطمئنه از فرشتهها هم میتواند بالاتر برود و به مرحله رفیع انسانی دست یابد.
تایپ: رابط خبری همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سونا (لژیون شانزدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
108