انسان تا زمانی که خود را نشناسد مسئولیت‌های خود را به خداوند واگذار می‌کند

جلسه چهارم از دوره چهل و سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰؛ نمایندگی امین قم، با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر اسماعیل و دبیری مسافر مصطفی، با دستور جلسه کتاب "وادی چهارم و تاثیر آن روی من" یکشنبه 1 تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم یک مسافر؛
از گروه مرزبانی، دبیر جلسه، نگهبان و کسانیکه نوشتارها را خواندند تشکر می‌کنم.
خداوند را سپاسگزارم که به من توفیق داد تا در کنار شما دوستان، در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه امروز "وادی چهارم و تأثیر آن روی من"می‌باشد؛
در وادی چهارم به زیبایی بیان می‌شود که مسئولیت‌ها چگونه تفکیک می‌شوند و می‌فهمیم که انسان و خداوند هرکدام چه مسئولیت‌هایی دارند. با آموزش‌های کنگره 60 در وادی اول با تفکر خیلی مسائل برایم مشخص می‌شود مثلاً چه کارهایی را نباید می‌کردم و چه کارهایی را باید انجام می‌دادم. در وادی دوم می‌فهمم که نباید ناامید بشوم زیرا هر موجودی با یک هدفی خاص قدم به هستی گذاشته است و من حتماً یک رسالتی دارم که در این دنیا موجودیت پیدا کرده‌ام. در اوایل سفرم من فردی بودم با روحیه‌ای طلبکارانه نسبت به همه چیز و اکنون که قرار است ترک کنم تمام اطرافیان موظف هستند جمع شوند و به من خدمت کنند تا من کار خودم را درست انجام بدهم.

در وادی سوم من فهمیدم که هیچکس به اندازه خودم نمی‌تواند به من کمک کند، در واقع اگر تمام اطرافیان نیز به قصد کمک جمع شوند، تا خودم خواست این کار را نداشته باشم امکان ندارد اتفاق بیوفتد. در واقع انتظار من از دیگران به پایان رسید و شروع به توقع از خداوند کردم، اما در وادی چهارم فهمیدم که حتی مسئولیت‌های من به گردن خداوند هم نیست، بلکه شخص خودم باید تمام مسئولیت مشکلاتم را به عهده بگیرم زیرا وادی چهارم می‌گوید: «در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن» و این کار مصداق شانه خالی کردن از بار مشکلاتی است که خودمان در تاریکی به وجود آورده‌ایم. یکی از بزرگ‌ترین مسئولیت‌های من در زندگی همین حیات مادی است که در دنیا دارم و مسئول هستم تا مسیر صراط مستقیم را پیدا کنم و ادامه دهم. در کنگره 60 و در مدت سفر وظیفه من چیست؟ این است که اصطلاحاً سرم را با سر راهنمایم عوض بکنم، یعنی هر چه راهنما می‌گوید بدون قید و شرط انجام دهم.

چون برای من مسافر صراط مستقیم این است و مطمئناً کسی که در این مسیر قرار می‌گیرد تمام کائنات نیز به او کمک خواهند کرد. مثلاً بارها برای خودم پیش آمده که به خاطر اینکه یکساعت بیشتر در مغازه باشم، از خدمت در کنگره 60 صرف نظر کرده‌ام، ولی بعد از آن برایم ثابت شده که اتفاق خوبی برایم رخ نداده، ولی بارها پیش آمده که از کارم زده‌ام تا بتوانم در کنگره خدمت کنم و بعد از آن اتفاقات خوبی برایم افتاده که در مخیلاتم نمی‌گنجید. چون در این مکان می‌توانم به افرادی که مثل خودم دردمند هستند خدمت کنم، من به این موضوع اعتقاد قلبی پیدا کرده‌ام. مشکلات برای همه هست ولی واقعاً در همان روزهایی که کنگره نیستم، به اندازه تمام هفته کاسبی من جبران می‌شود. فهمیدم که اگر من در مسیر صراط مستقیم بمانم، خداوند نیز به دعا و نیایش‌های من توجه خواهد کرد، یعنی اول من باید تمام تلاش خودم را برای حل مشکلاتم به کار بگیرم و بعد از آن به خداوند توکل کنم و یاری بطلبم، اینگونه مطمئناً خداوند نیز به من کمک خواهد کرد.
ممنون که به صحبت‌های من توجه کردید.

^{تایپ و ویراستاری: مسافر محمدحسن لژیون هفتم و مسافر حسن لژیون دوم
عکس: مسافر علی لژیون پنجم
ارسال خبر: مسافر محمدحسن لژیون هفتم
مرزبان خبری: مسافر صادق
تهیه و تنظیم: گروه سایت شعبه امین قم}