ما برای خودشناسی باید آموزش بگیریم

در مسائل حیاتی سپردن مسئولیت به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. در این وادی ما حریم‌‌ها و مسئولیت‌ها را می‌شناسیم، ما باید خودمان و خداوند را بشناسیم تا مسئولیت خود را به گردن دیگران نیندازیم.

خداوند تمام مسئولیت‌هایی که در مورد بندگانش دارد را به خوبی انجام می‌دهد؛ اما ما از روی تنبلی، مسئولیت‌های خودمان را به خداوند واگذار می‌کنیم زیرا خداوند را نمی‌شناسیم، برای اینکه خداوند را بشناسیم باید اول خودمان را بشناسیم و برای خودشناسی آموزش بگیریم.

هدف وادی چهاردهم شکافتن هسته انسان است که شامل دو قسمت است صورآشکار و صورپنهان. صورآشکار چیزهایی است که می‌بینیم و کمی با آن‌ها آشنایی داریم مانند دست، پا، ریه، قلب و غیره... صورپنهان یا همان کالبد دوم یا نفس است که تعیین موجودیت می‌کند در ظاهر و باطن و نشانه آن این است که خواسته دارد و از عقل، ذهن و روح تشکیل شده است.

نفس هم مراحلی دارد نفس اماره، نفس لوامه و نفس مطمئنه. نفس اماره، پایین‌ترین مرحله‌ نفس در انسان است که انسان در قالب حیوان یا پایین‌تر از آن قرار می‌گیرد و از قوانین الهی دور می‌شود. رها شدن از این مرحله، کار دشواری است زیرا گرایش انسان به سمت مادیات است؛ اما می‌شود با نیروی درونی و تفکر که پیام‌آور القای الهی است به مرحله دیگری از نفس رسید.

نفس لوامه یا سرزنش‌کننده که در این مرحله از نفس، انسان با نیروهای بازدارنده و شیطانی نبردی تنگا تنگ دارد و برای خروج از این مرحله می‌توان با تمام وجود حرکت کرد. نفس مطمئنه، انسان‌هایی که وارد این مرحله از نفس می‌شوند به تزکیه و پالایش کامل می‌رسند زیرا شرط ورود به این مرحله پرهیزکاری و طی طریق به سمت خداوند است و جایگاهی است که فرشتگان درگاه الهی به آن غبطه می‌خورند.

نویسنده: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر سمیرا (عضو لژیون سردار)
عکاس خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (عضو لژیون سردار)
ویراستاری و ارسال: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر آمنه (عضو لژیون سردار)
همسفران نمایندگی کاشمر