تمامی وادیها زنجیرهوار به هم متصل هستند. هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمیکند و در وادی چهارم گفته میشود: در مسائل حیاتی؛ به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.
در این وادی من یادگرفتم که مسئولیت تمام افکار، تصمیمات و اعمالم به عهده خودم است. اینکه بگویم تمامی زندگی من را؛ باید قدرت مطلق پیش ببرد و من هیچ گونه اختیاری ندارم، یعنی شانه خالی کردن از بار مسؤلیت، همچنین دریافتم خداوند هنگامی که مرا خلق کرد و قدرت اختیار داد، من را بر سر دوراهی گذاشت: یکی راه خوبیها و ارزشها و دیگری راه بدیها و ضد ارزشها.
این من هستم که انتخاب میکنم به کدام سمت بروم. اینجاست که نفس اماره و نفس لوامه خواستههای مرا کنترل میکنند.
نفس اماره: نفس امر کننده که میخواهد به هر خواستهای که دارد برسد و برای او ضد ارزش بودن آن خواسته یا نامعقول بودن آن مهم نیست. نفس لوامه یا سرزنش کننده که نفسی که اگر خطا کنم؛ مرا سرزنش میکند و باعث ایجاد عذاب وجدان در من میشود. هرچقدر به نفس لوامه توجه کنیم از ضد ارزشهای بیشتری دوری خواهم کرد. در نتیجه از این وادی این گونه برداشت میکنم:
مسؤلیت زندگیم را شجاعانه قبول کنم و به یاری و کمک نیروی قدرت مطلق نیز ایمان داشته باشم و فراموش نکنیم که درختان ایستاده میمیرند. ممنون از اینکه مشارکت مرا خواندید.
نویسنده: همسفر شایسته رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زینب نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر
- تعداد بازدید از این مطلب :
89