English Version
This Site Is Available In English

انسان مسئول سرنوشت خویش است

انسان مسئول سرنوشت خویش است

همسفر هانیه:
در وادی چهارم عنوان می‌شود، در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. سرنوشت و مسئولیت زندگی هر انسان، دست خود او است، اگر در زندگی به مشکل برخورد می‌کند مقصر اصلی خود اوست و اگر بخواهد مشکلی را حل کند باز توسط خود انسان حل می‌شود پس مسئول خطاهای هر انسان قدرت مطلق نیست بلکه خود انسان است. ممکن است ما جاهایی از زیر بار مسئولیت بگریزیم و گوشه‌ای بنشینیم و از خداوند بخواهیم مشکل‌ ما را حل کند، ما نمی‌توانیم از خدا برای خود غول چراغ جادو بسازیم این کار مثل غذایی که سوخته است و از خداوند می‌خواهیم خودش درستش کند. موقعی خداوند به کمک و یاری ما می‌آید که ما در مسیر صراط مستقیم باشیم. وقتی ما در مسیر و صراط مستقیم هستیم هر کاری را که بخواهیم انجام دهیم همیشه مثلث تفکر، آموزش، تجربه را کاربردی خواهیم کرد و هیچ وقت به مشکل برخورد نخواهیم کرد.

 

همسفر بهناز:

در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. اصولاً وادی‌ها مانند ستون‌هایی هستند که زیربنای جهان‌بینی ما را می‌سازند. وادی‌ها، قوانینی هستند که ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در جهان ما حاکم‌اند. آن‌ها بر گرفته شده از تعالیم خداوند هستند و راه و روش درست زندگی کردن را به ما می‌آموزند. داشتن یک زندگی سالم و باآرامش در وادی اول، تفکر کردن و درست فکر کردن را به ما می‌آموزد. وادی دوم، می‌گوید هیچ مخلوقی بیهوده پا به حیات نگذاشته و هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم‌. دقیقاً زمانی که مقدمات حرکت را مهیا می‌کنیم و منتظریم که دیگران به کمک ما بیایند، وادی سوم، می‌گوید که هیچ‌کس به اندازه خود تو به فکر تو نیست. منتظر کمک دیگران نباش و این‌بار خودت را به تنهایی به مقصد برسان.

در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن، این قانون به ما می‌فهماند که در مسائل حیاتی، مسئولیت به عهده خود ما است و خداوند در این خصوص مسئولیتی ندارد. او این مسئولیت را به ما محول کرده و تمام ابزارها و توانایی‌های لازم را به ما داده است. خداوند کارش را به بهترین شکل ممکن انجام داده و بقیه امور با ما است. وقتی از مسائل حیاتی صحبت می‌کنیم یعنی هر مسئله‌ای که به حیات ما مربوط می‌‌شود؛  اگر به دلیل جهل و نادانی  از صراط مستقیم خارج‌ شده‌ باشیم و مشکلاتی برای ما به وجود آمده باشد خداوند مسئول نبوده و  خود ما مسئول اصلاح آن‌ها هستیم. خداوند معجزه، نعمت و تمام امکانات را در اختیار ما گذاشته است باقی کارها به عهده خودمان است. اين قانون پذيرش مسئوليت و واگذاركردن اختيار به انسان در تمام مراحل زندگی انسان و تمام مراحل تكامل نفس مثل اماره، لوامه، مطمئنه نيز صادق مي‌باشد. بنابراين نتیجه‌ای که می‌گیریم این است که کلیه مسئولیت کار، زندگی و مشکلات خودمان را، خودمان بپذیریم.

 

همسفرساناز:
در وادی چهارم هر فرد باید مسئولیت اعمال، رفتار و نتایج زندگی خود را بپذیرد و نباید این مسئولیت‌ها را به دیگران یا به خداوند واگذار کند. این وادی تأکید می‌کند که انسان با اختیار و اراده خود راه درست یا نادرست را انتخاب می‌کند و باید پیامدهای آن‌ را بپذیرد. برای رسیدن به اهداف و حل مشکلات، باید حرکت کرد و تلاش نمود، سکون و عدم تلاش منجر به پیشرفت نمی‌شود. با پذیرش مسئولیت، وابستگی به دیگران و انتظار از آن‌ها برای حل مشکلات کاهش می‌یابد. با تلاش برای حل مشکلات، اعتماد به نفس افزایش می‌یابد و فرد توانایی خود را افزایش می‌دهد. با پذیرفتن مسئولیت و تلاش برای حل مشکلات، آرامش درونی ایجاد می‌شود و فرد از سردرگمی و ناامیدی رهایی می‌یابد، با پذیرفتن مسئولیت و تلاش برای حل مشکلات، فرد به رشد و تکامل می‌رسد و در مسیر درست زندگی قرار می‌گیرد. در وادی چهارم من این‌ را آموختم که خودشناسی و خودسازی است که به ما کمک می کند تا با پذیرفتن مسئولیت زندگی خود، به سمت رشد و تعالی حرکت کنیم.

 

همسفر معصومه :
وادی چهارم، در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویش است. تمام وادی‌ها قوانینی هستند که روش درست زندگی کردن را می‌آموزند، ما در وادی اول، دوم و سوم آموختیم که اول بایستی تفکر کنیم، ناامید نباشیم و مسئولیت کارها و مشکلاتمان را بپذیریم و به گردن کسی نیندازیم و از دیگران انتظار نداشته باشیم؛ بلکه خودمان برای حل مسائل و مشکلات اقدام کنیم و در ادامه خداوند نیز به ما کمک و یاری خواهد کرد. وادی چهارم، مشخص کرده است که بیشترین مسئولیت زندگی هر فرد بر عهده خود شخص است.

ما اگر از زیر مسئولیت شانه خالی کنیم و از خداوند بخواهیم مشکل مارا حل کند این قانون به ما می‌فهماند در مسائل حیاتی مسئولیت به عهده خود ما است و خداوند در این خصوص هیچ مسئولیتی ندارد. خداوند به انسان اختیار داده تا بتواند مسیر زندگی خود را به درستی انتخاب کند و برای حل مسائل تلاش نماید. این وادی به ما می‌گوید که ما مسئول کارهای خود هستیم و خداوند مارا بر سر دو راهی قرار داده است، یک راه، مسیر ارزشی و دیگری فسق و فجور است، پس ما با اختیاری که داریم می توانیم مسیر خود را تعیین کنیم و در مسیر ارزش‌ها حرکت و تلاش نماییم. خداوند تمام امکانات را در اختیار ما گذاشته است و زمانی دعا و راز و نیاز ما مؤثر خواهد بود که ما حداقل در مسیر ارزش‌ها یا صراط مستقیم حرکت کنیم و از فرامین خداوند پیروی نماییم.

 

همسفر معصومه:
وادی‌ها شالوده و ستون‌های جهان‌بینی کنگره۶۰، هستند که با عمل به نقشه راهی که در این وادی‌ها گنجانده شده، من همسفر می‌توانم از چالش‌های بزرگ و کوچکی که در زندگی هر کسی می‌تواند وجود داشته باشد با کمترین اشتباه و خطا عبور کنم. با مطالعه وادی اول، یاد گرفتم که بدون فکر به عاقبت کاری، آن‌ را شروع نکنم که در غیر این‌صورت موفقیتی در کار عاید من نخواهد شد. در وادی دوم، آموختم که برای هدف و رسالتی خلق شدم و در طول زندگی می‌بایست برای خودم هدف تعیین کنم و برای رسیدن به اهداف برنامه‌ریزی داشته و در راستای آن‌ها تلاش کنم و بدانم که خلقت جامدات، نباتات، حیوانات و انسان‌ها بیهوده نیست و همه آفريده‌های خالق هستی بنابر حکمت و مصلحتی است، در ادامه این آموزش‌ها دریافتم که باید به خودم ارزش قائل بوده و خودم را دوست داشته باشم.

وادی چهارم به من یادآور می‌شود که اگر در کاری موفق نبودم، مسئولیت‌پذیر باشم و عدم موفقیت در کار خود را به گردن پدر، مادر، خدا و دیگران نیندازم، چراکه در مسائل حیاتی مسئولیت سپردن به خداوند، سلب مسئولیت از خویش است. برای موفقیت و درست انجام شدن کاری  در کنار تلاش و کوشش مداوم باید مسئوليت‌پذیر هم بوده و راه درست را طی کنیم، چرا که انسان تنها موجودی هست که به او قدرت اختیار داده شده تا سره را از ناسره تشخیص دهد و برای حل مشکلاتش با تلاش و کوشش از راه درست و منطقی اقدام کند، در این‌صورت است که نیروهای الهی کمک و دستگیر او خواهند بود و در کارش با موفقیت روبرو خواهد شد، به خاطر این‌که قدرت مطلق همه امکانات و اختیارات و توانایی‌ها را در ما نهادینه کرده و ما می‌بایست در مواجه با چالش‌ها و یا برای رسیدن به هدفی از نیروهای درون خود کمک بگیریم و در کنار تلاش به خداوند توکل کنیم و آن موقع است که قدرت مطلق حرکت و سعی ما را بی‌بهره نگذاشته و برکت خود را در زندگی ما جاری خواهد کرد.

 

همسفر فاطمه‌:
وادی چهارم با این عنوان آغاز می‌شود که در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویش است. ما تا این‌جا سه مرحله را پشت سر گذاشته‌ایم که هر سه مورد آن‌ها حول محور تفکر بود. یک فرد، یک مسافر، یک همسفر در وحله اول، برای درمان و اصلاح خودش باید حرکت کند. این حرکت به دنبال تفکر و بعد خواست خود فرد انجام می‌شود. بعد از حرکت، گوش به فرمان بودن و شرکت در جلسات نقش مهمی در رسیدن به هدف دارد. گوش به فرمان بودن، یعنی از سختی‌ها نترسیدن تا رسیدن به مقصد است. در واقع چون فرد بر اساس تفکر و خواست عقلانی در این مسیر و صراط مستقیم قدم گذاشته، قدر مسلم خداوند هم به او کمک خواهد کرد. البته این کمک به منزله نبودن سختی‌ها نیست و این سختی‌ها به عنوان آزمایش و امتحان در این‌ راه برای او در نظر گرفته شده است.

مسئوليت خداوند نسبت به ما، در اختیار قرار دادن ابزار تفکر، تعقل و توانایی است و این‌که چگونه و در چه راهی از این ابزار‌ها استفاده کنیم با دادن اختیار به انسان و قرار دادن او بین دوراهی این مسئولیت را به خود او واگذار کرده تا طبق آیه شریفه قرآن، راه تقوا  یا راه  فسق و فجور را پیش بگیرد. در این روزها  این وادی مصداق ما مردم اعم از مسافر،  همسفر و افراد عادی است. ما نمی‌توانیم بنشینیم و به دیگران امید داشته باشیم و مسئولیت‌ خود را هم ناخودآگاه به گردن خداوند بیاندازیم و انتظار داشته باشیم به نتیجه برسیم. مطمئناً نصرت  و کمک خداوند در راه ارزش‌ها و صراط مستقیم با القای افکار سالم همراه ما خواهد بود.

 

همسفر لعیا:
در مسائل حیاتی دادن مسئولیت به خداوند یعنی، سلب مسئولیت از خویشتن است. بعد از وادی اول، دوم و سوم رسیدیم به وادی چهارم دانستیم که کار‌های خودمان را خودمان باید انجام دهیم. وادی‌ها به ما آموزش می‌دهند که مسئولیت‌های  کارهای خود را قبول کنیم. وادی چهارم به ما می‌آموزد، مشکلاتی که خودمان به وجود آوردیم باید مسئولیت حل شدن مشکلات را خودمان به عهده بگیریم. ما باید مسائل و مشکلات حیاتی‌ خود  را قبول کنیم و اگر به تنهایی قادر نیستیم که یک مشکل مثل اعتیاد را خودمان حل کنیم از کمکــ و راهنمایی دیگران نیز می‌توانیم بهره بگیریم ولی در نهایت تصمیم گیرنده نهایی خود ما هستیم. مراحل نفس در انسان شامل؛ نفس اماره، نفس لوامه و نفس مطمئنه یا نفس قابل اطمینان است. ما مسئولیت حیات خود را خود می‌پذیریم و سعی و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف خود را به انجام می‌رسانیم و مطمئن هستیم که قدرت مطلق و نیرو‌های مافوق ما را یاری و هدایت می‌کنند.

 

رابط خبری لژیون سوم: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر پریا(لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
نمایندگی همسفران صائب تبریزی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .