از آن جایی که اساس کنگره۶۰ بر مبنای عشق و محبت بنا شده است از پرچمدار محبت، استاد رعد کمک میگیریم «محبت اتفاق نیست، تقدیر نیست، محبت دامنه وسیع یک کمان بیانتهاست، واقعی نیست؛ اگر باشد، حقیقت است و دیدن حقیقت چشم دل میخواهد به آن ارج بگذاریم». در کنگره وادیها ستون و پایههای آموزش و به عبارتی نقشه راهی در مسیر رهایی از تاریکیها و رسیدن به روشناییها هستند. در وادی اول، دوم و سوم حدومرز تفکر نشان داده شده و طبق فرموده آقای مهندس حسین دژاکام، بیشترین بار مسئولیت حیات بر عهده خودمان است. حال ممکن است، گریزگاهی به نظر آید و آن اینکه از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی کرده و کلیه بار مسئولیت زندگی را به صورت حق به جانب به خداوند واگذار کنیم و با گفتن تو بزرگ هستی، ما همه چیز خود را به تو واگذار کرده تا تو برای ما این مشکلات، یا بیماریها و ناکامیها را حل کنی! حتی مسؤلیت درمان اعتیاد خود را به عهده خداوند واگذار کنیم و تصور میکنیم که خداوند و نیروهای مافوق، فرمانبرداران ما هستند که از صبح تا شب به آنها برنامه میدهیم که چه کار بکنند و یا چه کار نکنند؛ اما در صورتی خداوند و نیروهای مافوق به ما کمک خواهند کرد که خود حرکت را آغاز نمائیم.
با حرکت درست، هم معجزه رخ میدهد و هم خداوند یاری میکند؛ اما اگر بخواهیم، خداوند بدون حرکت خودمان این مسئله را برای ما حل کند، درست مثل این است که معلم حساب دبستان، دائما خودش برای دانشآموزان، مسئلهها را حل نماید و خود شاگرد هیچ تلاشی برای حل مسائل انجام ندهد. واگذار کردن کلیه مسؤلیتها به خداوند فقط از طرف انسانهایی انجام میگیرد که در ناآگاهی غوطهورند. این را هم خوب میدانیم که اگر شاگرد اقدام به حل مسائل نماید، هم مورد حمایت معلم قرار میگیرد و هم رفع اشکال مینماید. همین رابطه هم بین الله و انسان برقرار است. آنانیکه اقدام به حل مسائل مینمایند، مورد حمایت الله قرار میگیرند. در این وادی حتی تکلیف دعا، راز و نیاز هم مشخص شده و گفته شده است که راز و نیاز و نیایش موقعی میتواند به صورت مطلوب، موثر واقع گردد که ما حداقل در مسیر و یا صراط مستقیم حرکت و از فرامین خداوند پیروی کنیم، بار مسؤلیت زندگی خودمان را بپذیریم و از تلاش و کوشش فروگذار نکنیم، آن وقت دعا، راز و نیاز در پیشگاه قدرت مطلق مؤثر واقع خواهد شد؛ چون این وعده اوست و حتی این نکته مهم وضروری را مطرح میکند که نگرش ما از قدرت مطلق یا نیروی نظام دهنده هستی، ممکن است، درست نباشد؛ زیرا اگر ما آن نیرو را میشناختیم، هرگز این گونه رفتار نمیکردیم و زندگی خود را به طرف پریشانی، بیماری و یا هر مشکل دیگری سوق نمیدادیم؛ پس بهتر است، شناختی نسبتا واقعی به نیروی مافوق پیدا کنیم.
شناختی که شرط آن عبور از دروازه خود است؛ به عبارتی دیگر، بایستی اول خودمان را بشناسیم؛ چون اگر بتوانیم خودمان را بشناسیم، بدون تردید آن نیرو را نیز خواهیم شناخت و میتواند، تغییرات بزرگی در جهت مثبت در زندگی ما ایجاد نماید. در این وادی به نفس انسان و مراحل آن اشاره میکند. نفس نه جسم است و نه روح، نفس قسمت اصلی و اساسی هر موجود است که تعیین موجودیت میکند. نفس دارای خواسته است که در انسان خواستههای معقول و غیر معقول را شامل میشود. قرار گرفتن در هر یک از مراحل نفس، بر مبنای خواستهها و دانایی فرد است. قانون پذیرش مسؤلیت حیات و واگذار کردن اختیار به انسان در تمامی مراحل زندگی ما نقش مهمی را برعهده دارد، فرقی نمیکند در کدام مرحله نفس باشیم. این نکته را نیز به درستی میدانیم که هر وقت قدرت مطلق را صدا بزنیم، ما را یاری و هدایت خواهد نمود، مشروط بر اینکه ما نیز در جهت خواست منطقی و عقلانی خود قدم برداریم. در مورد تأثیر وادی چهارم برمن باید بگویم؛ مسولیت حیات خود را بپذیرم تا ذره ذره از ضدارزشها دوری کنم.
شروع زندگی در هر کدام از وادیها؛ یعنی اینکه من وادی را فراتر از خواندن، صحبت کردن و نوشتن باید به مرحله عمل برسانم و آن را زندگی کنم و همواره با تلاش، کوشش و توکل به قدرت مطلق به اهدافم برسم؛ چرا که قدرت مطلق از رگ گردن هم به من نزدیکتر است. به قول اساتید کنگره۶۰ وقتی فرمانهای الهی انجام شوند و مشقها درست نوشته شوند، رسیدن به سلسله جبال حتمی است. نه سیستم خداوند سیستمی است که بتوان در آن نقش بازی کرد؛ بلکه بایستی با پندار، گفتار و کردار راستین سختیها را پذیرفت و به گونهای حرکت کرد که گویی هیچ وقت کمکی در کار نخواهد بود و شاید آن روز مشمول رحمت خداوند شویم و اگر آن را درک کردیم و مجذوب رحمت خداوند شدیم به ارتقا میرسیم.
نویسنده: راهنما لژیون تغذیه سالم همسفر مریم
رابط خبری: همسفر زهرا مسافر لژیون تغذیه سالم، راهنما همسفر مریم
عکاس: مرزبان خبری همسفر سمیه
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه راهنما همسفر فرزانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
172