رسیدن به نفس مطمئنه ارزش زیادی دارد

پیامی که وادی چهارم برای ما دارد این است که؛ تمام مسئولیت‌های زندگی برعهده شخص خودمان است؛ بنابراین باید آن‌ها را پذیرفته و به‌ عهده دیگران نیندازیم. در مسائل حیاتی به خداوند سپردن ؛یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. ما نباید بدون تلاش و کوشش بگوییم خواست خداوند نبود. در وادی‌های تفکر که شامل اول، دوم و سوم است، برای ما مشخص شد که بیشترین بار مسئولیت حیات ما بر عهده‌ی خود ما است؛ اما ممکن است ما از بار مسئولیت شانه خالی کرده و همه را برعهده خداوند بگذاریم و این درست نیست؛ چون‌ انسان باید در زندگی تلاش و کوشش خود را کرده تا به نتیجه مطلوب برسد.

هیچ‌گاه نباید انتظار داشته باشیم که خداوند عهده‌دار مشکلات، تنبلی و بی‌تفاوتی ما نسبت به زندگی ما باشد؛ حتی نمی‌توانیم مسئولیت خود را به شانس یا چیز دیگری ربط دهیم؛ زیرا  تنها می‌توانیم روی تفکر، اندیشه، تلاش و آموزش خود حساب کنیم؛ اگر روزی بتوانیم خود را بشناسیم قطعاً آن نیرو را خواهیم شناخت و هر چه‌قدر آن نیرو را بهتر بشناسیم می‌توانیم در زندگی قدم‌های بزرگ‌تری برداریم.

برای شناخت انسان باید گفت که انسان دو هسته دارد؛ هسته جسم یا صورآشکار انسان که به آن شهر وجودی، کالبد فيزيکی یا کالبد اول می‌گویند که قابل رؤیت، لمس و حس است؛ مانند: قلب، سر، دست، پا و حس‌های ظاهری که کوچک‌ترین جزء آن سلول نام دارد که خود به تنهایی مانند شهری عظیم است. دوم هسته‌ خارجی یا صورپنهان انسان که قابل رؤیت و لمس نیستند مانند روح، آرشیو، ذهن و نفس. نفس همیشه خواسته دارد و تعیین موجودیت می‌کند در صورپنهان و آشکار، این قسمت اصلی و اساسی یا اصل، خود موجود است که نه جسم است نه روح.

انسان سه نوع نفس دارد؛ نفس اماره یا امرکننده، نفس لوامه یا سرزنش کننده، نفس مطمئنه یا نفس قابل اطمینان. نفس اماره: آخرین مرحله‌ تکاملی نفس در حیوانات که ابتدایی‌ترین مرحله‌ تکاملی در انسان است. انسان در این مرتبه انواع و اقسام جنایت‌ها را انجام می‌دهد و به نظر خود زرنگ بوده و از دانایی و پالایش بالایی برخوردار است و همه‌ کارها به نفع خود او می‌باشد.

نفس لوامه: انسان در این مرتبه به مقداری دانایی رسیده و با انجام دادن هر خطایی دچار پشیمانی می‌شود و با وارد شدن به اين مرحله انسان در جهت‌ تکامل و دانایی پیشرفت کرده است.

نفس مطمئنه: انسان در این مرتبه پالایش و دانایی را پشت سر گذاشته و کارهای غیرمعقول و غیرمنطقی انجام نمی‌دهد. رسیدن به این نفس ارزش زیادی دارد و می‌تواند جایگاه آن از جایگاه فرشته‌ها هم بالاتر باشد.

خداوند انسان را به زمین فرستاد تا در راه تکامل قدم بردارد و خود را به بالاترین نقطه‌ تکامل و یا همان فرمان عقل برساند تا از صلح و آرامش برخوردار شود؛ بنابراین هرچه ما به سمت خداوند و کارهای ارزشی پیش برویم به خداوند نزدیک می‌شویم و مورد لطف و عنایت خداوند قرار خواهیم گرفت.

نویسنده: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
رابط خبری و ویراستاری: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر آرامش رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضا مشهد