ساختار وجودی انسان در رنج است

انسان موجود الگوپذیری است و برای هر موضوعی نیاز به الگو دارد؛ به‌عنوان مثال در راه رفتن الگوبرداری می‌کنیم؛ اگر انسان‌های دیگر را نمی‌دیدیم که روی دو پا راه می‌روند؛ شاید ما روی چهار پا راه می‌رفتیم؛ چون الگو‌ها را می‌بینم و از الگوها نتیجه می‌گیریم که تمام انسان‌ها مشابه هم هستیم و تفاوت زیادی با همدیگر ندارند؛ حالا ممکن است یک درصد وجود داشته باشند که یک ذره بیشتر فکر می‌کنند، تجربه بیشتری دارند؛ درحالی‌که عده‌ دیگر ضریب هوشی‌شان کمتر است.

برای همه ما انسان‌ها شرایط سختی به‌وجود می‌آید؛ درواقع شرایطی که از همه طرف درها بسته باشد و سخت در حال فرو ریختن باشیم. خداوند در کلام‌الله می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ»؛ یعنی همانا انسان را در رنج آفریدیم. در جای دیگر می‌فرماید: «لَآ أُقْسِمُ بِهَٰذَا ٱلْبَلَدِ»؛ یعنی به این شهر قسم نمی‌خورم؛ چون رنج انسان کوتاه‌ مدت و گذرا است.

دانشمندان و علماء می‌گویند: انسان جهان اصغر است‌؛ یعنی انسان مثل یک جهان بسیار بزرگ و پهناور است و این بزرگ بودن از نظر درون است. جسم ما می‌آید تا تکامل و قدرت درونی ما را مشخص کند؛ درحالی‌که پدر و مادر تولید‌کننده جسم انسان هستند؛ پس ساختار وجودی انسان در رنج است و این نیست که بگوئیم تمام مشکلات فقط برای من است و بقیه افراد همه خوشحال هستند و فقط من در رنج و مشکلات هستم. آیا مشکلات شما بیشتر از مشکلات رئیس جمهور یا رهبر است؟ اگر امروز گرفتار رنج و مشکلات هستیم؛ باید یاد بگیریم که این خلقت انسان است.

اصولاً زمین یک مهد است تا ما در آن پرورش پیدا کنیم؛ اگر در سختی‌ها صبر و تحمل داشته باشیم، اوضاع‌واحوال خیلی خوب می‌شود. خود من در سی سال پیش در چه شرایطی بودم و الآن در چه شرایطی قرار دارم؟ ببینید انسان چه‌قدر تغییر می‌کند.

اگر امروز مشکلی داریم؛ درواقع به خاطر این‌است‌که آزموده بشویم. ناگفته نماند که سختی‌ها، رنج‌ها و مشقت‌ها معلم ما هستند؛ پس نبایستی فوراً در رنج‌ها و سختی‌ها غصه‌دار شویم، چرا؟ چون همه‌چیز گذراست. اگر یک روز چرخ گردون بر وفق مراد ما نچرخید، ناامید نشویم؛ چون ما از اسرار غیب آگاه نیستیم. ما در هر مرحله از سختی‌ها که قرار داريم، دو حالت می‌تواند داشته باشد یا آموزش می‌گیریم یا تقاص پس می‌دهیم که در هر دو صورت آموزش است.

بعضی اوقات ما از خداوند چیزهایی را می‌خواهیم؛ اما خداوند صلاح نمی‌داند که آن را به ما بدهد؛ چون پشت پرده بازی‌های پنهان زیادی است که ما از آن اطلاع نداریم. اگر می‌خواهیم چیزی را به‌دست بیاوریم؛ باید بهای آن را پرداخت کنیم و سختی‌هایی را متحمل بشویم. تقاص پس دادن نوعی آموزش است و با درک آموزش‌ها از ظلمت خارج می‌شویم و شعاع نورانی را خواهیم دید.

منبع: سی‌دی (بلد) از آقای مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون تغذیه سالم)
رابط خبری: راهنما همسفر آرزو (لژیون تغذیه سالم)
ویرایش: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) دبیر سایت
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان