جهان بینی ۱و۲ جز الفبا و متون درسی کنگره است.
مشکلات درد و رنج الفبای یاد گرفتن است، چون انسان اگر دچار مشکل نشود دچار درد نشود دنبال درمان نمیآید.
دلیلی هم ندارد که بیاید، چون اگر کسی در زندگی خودش موفقیت کسب میکند بهش بگویی روشت غلط است میگوید روش خودت غلط است، من دارم موفقیت بدست میآورم من که دارم پیشرفت میکنم اصلا حرف کسی را گوش نمیدهد.
انسان وقتی درد و رنج برایش بوجود بیاید دنبال چاره میگردد دنبال استاد میگردد انسان رنج کشیده گوش شنوا دارد میپذیرد چشم میگوید واین پذیرش و حرف گوش کردن باعث کسب دانش میشود، بعضی ها گوش میدهند از تاریکی خارج میشوند ولی بعد فراموش میکنند دوباره یواش یواش برمیگردد به سمت تاریکی.
انسان به همان مقدار که رنجکشیده میتواند آبادانی کسب کند بستگی به تفسیر انسان از درد و رنجدارد.
در انسان ها هر چه بوجود بیاوری در خودت بوجود میآید مثل ترس ایجاد کردن برای حفظ جایگاه.
باید حرف شنویی داشته باشید باید چشم بگید اطاعت کنید و سختی بکشید باید حالت گرفته بشود باید درد بکشید باید خیلی چیزها را حسش کنید.
حس و تجربیات اگر انسان این را بداند خودش را از تجربیات محرومنمیکند بشیند گوشه خانه با موبایلش صبح تا شب، میرود و شروع میکند به فعالیت کردن حس های مختلف رو تجربه کردن تا آن نیروها درونش بوجود بیاید.
آن خواست نیروهای منفی است که شما هیچ حس جدیدی نداشته باشید چون اگر نداشته باشید در انسان فهم بوجود نمیآید، آن توانایی ها واستعدادها در انسان شکل نمیگیرد، وانسان ضعیف و تک بعدی میشود.
نیروهای بازدارنده سکون میخواهند ونیروهای الهی از حرکت بوجود میآیند.
همهی زیبایی ها از حرکت بوجود میآیند.
باید جهان بینی را کاربردی کرد فرزندان را تک بعدی آموزش نداد یعنی فرزندان باید هم رشته هنری یاد بگیرند هم در علم توانا بشوند هم در جهان بینی و خدمت را از پدر و مادرانشان یاد بگیرند، پدر و مادر نقشش رو با یک خدمتکار جابجا نکند، نقش معلمی دارند چون آینده بچه هایشان خیلی به این بستگی دارد چون جن در راحت طلبیه ولی روح در تلاش و حرکت است که بوجود میآید.
گروه سایت نمایندگی اروند آبادان
تهیه و تنظیم: مسافر علی لژیون چهارم
ارسال: مرزبان خبری
- تعداد بازدید از این مطلب :
60