انسان موجودی الگوپذیر است و همه چیز را الگوبرداری می‌کند؛ غذاخوردن، حرف‌زدن و... همه چیز ما الگوبرداری است. الگوها را می‌بینیم و از آن الگوبرداری می‌کنیم. ۹۹ درصد انسان‌ها تقریباً همه مشابه هم هستند و یکی دو درصد از این افراد، فکر، تشخیص و تجربه بیشتری دارند، عده‌ای دیگر هم هستند که ضریب هوشی‌شان کمتری دارند.
انسان در مشکلات و شرایطی سخت که قرار می‌گیرد، تصور دارد درب‌ها همه بسته است و در هم فرومی‌ریزد؛ درصورتی‌که در کلام خداوند اشاره شده؛ «لقد خلقنا الانسان فی کبد: همانا انسان در رنج آفریده شده است»؛ یک الگو ارائه می‌دهد که انسان در رنج و سختی آفریده شده است، چه بخواهد، چه نخواهد؛ اما کوتاه‌مدت است، وضعیت تغییر می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، سختی‌ها گذرا است.مولوی می‌فرماید: «پس به‌صورت عالم اصغر تویی/ پس به معنی عالم اکبر تویی» تو در ظاهر، جهان اصغر هستی و درحقیقت، جهان اکبر .
انسان‌ها در رنج آفریده شده‌اند، این ساختار انسان‌هاست که در رنج باشند؛ بنابراین اگر در شرایط سختی قرار گرفتیم، این‌گونه نیست که بگوییم این شرایط سخت مخصوص من است؛ هر که بامش بیش رنجش بیشتر. «یوسف گم‌گشته بازآید به کنعان غم مخور/ کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور»، «ای دل غم‌دیده، حالت بِه شود، دل بَد مکن/ این سرِ شوریده باز آید به سامان غم مخور.» انسان در اثر این سختی‌ها و مشکلات زندگی است که رشد می‌کند؛ این حالت گذرا است.
«حال مشو نومید چون واقف نیستی از سر غیب/ باشد اندر پرده بازی‌هایِ پنهان غم مخور» ناامید نباش؛ زیرا از اسرار خلقت آگاه نیستی. ما انسان‌ها در هر شرایطی که قرار داریم، یا آموزش می‌بینیم یا تقاص پس می‌دهیم. بعضی‌اوقات از خدا چیزی می‌خواهیم و آن را دریافت نمی‌کنیم، این به مصلحت ماست؛ زیرا ممکن است با دریافت آن، در رنج باشیم، «در بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدم/ سرزنش‌ها گر کُنَد خارِ مُغیلان غم مخور» ای انسان، اگر می‌خواهی بجایی برسی، باید همه چیز را تحمل کنی. «گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید/هیچ راهی نیست کآن را نیست پایان، غم مخور» هر چیزی پایانی دارد، گرچه آن پایان دور باشد.
وقتی در شرایطی قرار گرفتیم که درب‌ها بسته است، به تلاش و کوشش باید ادامه بدهیم. انسان‌ها به طور طبیعی از تجربیات دیگران الگو می‌گیرند و در شرایط سخت، ممکن است احساس ناامیدی کنند.
این یادداشت تأکید می‌کند؛ رنج جزء جدایی‌ناپذیر زندگی انسان است و باید از سختی‌ها درس گرفت و به‌جای ناامیدی، به تغییرات مثبت امیدوار بود. در نهایت، این شرایط سخت، فرصتی برای رشد و یادگیری فراهم می‌آورد.
یکی از وظایف والدین، حمایت و پشتیبانی فرزندان از نظر عاطفی و مالی است که به کامل‌شدن عقل آنها برای ادامۀ راه باید انجام گیرد و نکتۀ مهم تربیت فرزندان، فرزندانی سالم و صالح است، باید تعادل حفظ شود.
شما در تصمیم خودتان مؤثر هستید که جایگاهتان بعد از مرگ، چگونه باشد. برای کمک به شما، ابتدا باید شما را با مسائلی آشنا کنیم که قبلاً انجام داده‌اید و برخی را هنوز به عمل نرسانده‌اید. صبر و بردباری شما در تفکر قابل‌تحسین است؛ اما برای پیشرفت باید اقداماتی بزرگ‌تر انجام دهید؛ مانند این است که پدری جواب سؤالات امتحان فرزندش را بدهد، شما باید در این امتحان موفق باشید و ما منتظر نتایج شما هستیم؛ همچنین تصمیم شما در انتخاب سمت آینده‌تان بسیار مهم است و نباید به شکست یا پیروزی فکر کنید.
در آخر باید یاد بگیریم؛ چگونه زندگی کنیم تا از مشکلات عبور کنیم، از ظلمت، تاریکی به سمت نور و روشنایی هدایت و به بهشت موعود برسیم؛ بنابراین ما انسان‌ها نباید از خودمان غافل شویم.
منبع: سی دی «بلد» از مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر گوهر رهجوی راهنما فاطمه (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
61