هیچ کسی نمی تواند به اندازه ی خودمان در افکار و اعمالمان دخیل باشد

(به نام قدرت مطلق الله)

دوازدهمین جلسه از دور اول از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی رزن با دستور جلسه:(وادی سوم و تأثیرآن روی من) با استادی راهنمای محترم مسافر عباس و نگهبانی مسافر جواد و دبیری مسافر محمد در مورخ ۴ خرداد ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود،

خلاصه سخنان استاد :

دوستان عباس هستم یک مسافر،

خدای خودم را شاکر و سپاسگزارم که مجدد فرصتی به من داده شد 

تا در این جایگاه بنشینم و از 

شما عزیزان آموزش بگیرم،

تشکر و قدردانی میکنم از جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده ی محترمشان و دیده بانان گرانقدر و همچنین تمام کسانی که بستر کنگره 60 را فراهم کردند تا بنده بیام و به درمان برسم ،

از راهنمایان گرانقدرم،

( در سفر اول و در سفر دوم ) کمال تشکر را دارم انشاللّه هرجا که هستند موفق و مؤید باشند؛

در خصوص وادی سوم میگوید باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند ماچهارده وادی توی کنگره داریم این چهارده وادی به عقیده من پله هایی هستند برای رسیدن به هدف های ریز و درشت ما،

 توی وادی اول یاد گرفتیم که خواسته هایمان را اولویت بندی کنیم ،خواسته یا یک هدفی را برای خودمون معین کنیم و درجهتش حرکت کنیم،

اما چون انسان پیچیده هست موانع و نیروهایی باز دارنده می آیند و در مسیرش قرار میگیرند تا انسان را از سر راهش منحرف کنند تا به خواسته ها و اهدافش نرسد،

در وادی از کلمه باید استفاده میشود و میخواهد به من عباس این را گوشزد کند که باید بدانی که جزء خودت کسی نمی‌تواند کمکت کند و ازشر مشکلات مالی ،اقتصادی، عاطفی، و غیره بیرون بیاورد،

بلکه باید خودت به خودت کمک کنی،

در پیام اول وادی دارد می گوید که :((ما با شروع زندگی در این وادی برای خود آغازی تازه داریم ،

آغازی که مارا به سلامتی به صلح آرامش و آسایش برساند هریک از این کلمه ها میتواند یک کتاب بسیار حجیم و پر از مفاهیم باشد،

همه ی ما می‌دانیم که سلامتی چقدر برای ما ارزشمند هستش ،

ما انسانها لزوما وقتی قدر سلامتی را می‌دانیم که از دستش بدهیم یا در آستانه ی از دست دادن باشیم،

ما بخاطرافکار افیونی ،بخاطر نبود دانایی،به علت جهل و تاریکی تصمیماتی گرفتیم که چه در درون خانواده و چه در اقوام ،و چه در جامعه و حتی با خودمان هم ما همیشه در جنگ بودیم،

پس در نتیجه‌ نیازمند صلح هستیم 

نیازمند رسیدن به آرامش و اسایش 

آرامش هستیم و تمامی اینها برمیگردد به داشتن جسم و جهان‌بيني و روانی سالم ،

که اصلا دید من به جهان پیرامونم چطور هستش آیا به داشته هایم قانع هستم یا طمع بیشتر دارم؟

اگر بخواهیم در زندگیمان پیشرفت کنیم باید از مباحث کنگره به درستی آموزش بگیریم و استفاده کنیم مثل قناعت ، پس انداز ،رضا،تسلیم،قضاوت نکردن،قیاس نکردن،بخشنده بودن ووو...

در ادامه ی این وادی میگه:

(که امیدوارم با نگاه کردن به طبیعت به ابعاد گسترده ای برسید و چون اصوات موسیقی بدرخشید،

ما به هر صحنه ای از این جهان هستی که نگاه میکنیم یک الگو یا یک آموزش هستش، با نگاه کردن به طبیعت میتوانیم به ابعاد گسترده ای برسیم؛

 که چقدر این آموزش ها چقدر درست و به جا و مهندسی طراحی و یه نگارش در آمده که من هرچقدرم سنم بالا باشه و یا پایین ،بی سواد باشم یا باسواد،لیسانسه باشم یا ابتوایی،فرقی ندارد

 میتوانم تلاش و کوشش کنم آموزش هارا بگیرم ودر جهت ارزش ها و مثبت تغییر کنم ،تبدیل بشم و در نهایت ترخیص،

 چند نوت موسیقی وقتی در کنار هم قرار میگیرند یک موسیقی شاد وزیبایی خارج می‌شود ،

انسان هم همین طور است،

در کنگره هم نگاه می‌کنی به یک پیشکسوت و می بینی که مواد و سیگارش را درمان کرده اخلاقش و رفتارش و خلق و خویش تغییر کرده چند جایگاه خدمتی دارد با دیدنش میتوانیم انرژی بگیریم مثل همان اصوات موسیقی است، 

که با دیدنش و شنیدن حرفهایش می‌توان لذت برد، 

میگوید انسان اگر خود جستجوگر نباشد باهمه کاوشگران ماهر هم هم‌نشین باشد به موضوع واقعی نمیرسد 

اگر من نخواهم درمان بشوم حتی راهنمای من هم آقای مهندس و یا دیدبانان هم باشند ولی خودم نخوام که تغییر کنم هیچ اتفاقی برایم نخواهد افتاد،

 پس بار اصلی سفر بردوش خوده رهجو هستش وقتی راهنما برنامه میدهد رهجو باید طبق همان برنامه عمل کند تا به نتیجه مطلوب برسد باید سی دی بنویسد، تلاش کند کتاب هارا بخواند،

در لژیون نمیشود تمامی اطلاعات را به یکباره انتقال داد، باید خود شخص

 تلاش کند؛

جناب مهندس می‌فرمایند برای حل مشکل خودم ،بیشترین بار بردوش خودم هستش، توقعاتم را کنار گذاشتم و خودم برای خودم تلاش کردم ،منکر هم‌دردی خانواده و فامیل و دوستان و آشنایان نیستیم ،

اما باید خودمون تلاش کنیم و بار اصلی بر دوش خودمان است،

مثل این میماند که می‌خواهم یک ماشین خریداری کنم ماشینی که من مد نظرم است دویست میلیون است و باید حداقل صدو هفتاد میلیونش را خودم تهیه کنم و سی میلیونش را قرض بگیرم،

 نمیشود انتظار داشته باشم که همه آن پول را قرص بگیرم، پس باید درتمامی مسائل تفکرکرد تا به موضوع واقعی رسید؛

 مچکرم از اینکه به صحبت های من توجه کردید؛

تایپ و تنظیم وبارگذار:راهنمای لژیون سوم مسافر حسین