سیدی بلد
آقای مهندس میفرمایند: انسان موجودی است که براساس الگوبرداری زندگی میکند و از همهچیز الگو برمیدارد. در این زمینه تقریباً همه انسانها شباهت دارند. خداوند در سوره بلد در آیه خلق الانسان فی کبد میفرماید: «همانا ما انسان را در رنج آفریدهایم و همانطور که کبد انسان مرکز پالایش شهر وجودی انسان است، رنج و سختی هم پالایشگاه روح انسان است»
پیرو اشاره شاعر عالیقدر مولوی که میفرمایند: «تو در ظاهر جهان اصغری و در حقیقت و واقعیت جهان اکبر هستی.» ظاهر شاخه است و اصل میوه است که درخت میدهد. درخت و شاخه آمدهاند که میوه را بهوجود بیاورند و در انسان هم جسم آمده است تا تکامل درونی در ما بهوجود بیاید و این هدف خلقت انسان است تا تجربه و آموزش بگیرد. روزی میرسد که غم و اندوه انسان پایان میپذیرد و آموزش میگیرد.
اگر انسان میخواهد به یکسری از خواستهها و گوهرها برسد باید سختیها و رنجهایش را تحمل کند و هیچ رنجی بیهوده نیست و باید به آنها قیمت و بها بدهیم. در قسمتی از صحبتهای آقای مهندس به این نکات اشاره میکند:
۱- پدر و مادر از لحاظ مالی و عاطفی از فرزندانشان حمایت کنند ولی تعادل را در نظر بگیرند.
۲- انسان جایگاهش را خودش تعیین میکند.
۳- چشم همهچیز را میبیند ولی خودش را نمیبیند.
۴- ما موقعی میتوانیم انسانها را دوست داشته باشیم که آنها را بشناسیم، زمانی آنها را میشناسیم که خودمان را شناخته باشیم، زمانی به این نتیجه میرسیم که از رنجها درس گرفته باشیم
۵- انسان هرموقع از سختیها عبور کرد؛ یعنی از ظلمت و تاریکی نجات پیدا کرده و شعاع نورانی را خواهد دید.
نویسنده: همسفر نسرین رهجو راهنما همسفر نرگس( لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر نرگس (لژیون اول)
همسفراننمایندگی صبا
- تعداد بازدید از این مطلب :
121