معاشرت یعنی هم‌زیستی مسالمت‌آمیز

همسفر راضیه:
این چهار واژه ارتباط مستقیمی با هم دارند، تعادل به معنای پایداری است، فردی می‌تواند آداب معاشرت خوبی داشته باشد که تعادل داشته باشد. انسانی که ادب دارد تعادل هم دارد و انسانی که ادب ندارد گویی تعادل هم ندارد. بی‌تعادلی مختص مصرف‌کنندگان موادمخدر نیست و افراد زیادی هستند که تحصیلات و ثروت بالایی دارند؛ اما تعادل ندارند. انسان بی‌تعادل باعث رنجش و آزار دیگران می‌شود. آداب معاشرت یعنی هر جا و مکانی آداب و رسوم خاص خودش را دارد مثلا غذا خوردن آداب خودش را دارد که باید فرد مقدار غذا خوردن را رعایت کند و چند نوع غذا را با هم در یک وعده نخورد یا در مورد سخن گفتن که باید بر روی حرف‌های خودمان کنترل داشته باشیم و هر حرفی را به زبان نیاوریم یا در مورد آداب میزبان بودن که باید اول میزبان خودش شروع به غذا خوردن کند و از همه دیرتر دست از غذا بکشد تا مهمان در غذا خوردن محدودیتی نداشته باشد. در مورد صحبت کردن با دیگران که باید فرد با هر شخصی یک جور صحبت کند مثلاً با استادش یک جور و با دوستش به نوعی دیگر صحبت کند. فردی  که دروغ می‌گوید و در حریم شخصی دیگران تجاوز می‌کند انسان بی‌ادبی است زیرا این موارد از نوع عدم تعادل است. رعایت کردن رسم، روش و قوانینی که در جامعه وجود دارد ادب و رعایت نکردن آن‌ها بی‌ادبی اطلاق می‌شود. همه بدبختی بشر از جهل انسان است و هر انسانی بر اساس دانایی و نادانی جایگاه خودش را مشخص می‌کند و هرچه انسان جاهل‌تر، بی‌ادب‌تر است و هرچه داناتر و آگاه‌تر باشد با ادب‌تر است و اگر انسانی بدی می‌کند از روی ناآگاهی او می‌باشد.

همسفر ربابه:
دستور جلسه آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی است. با کمی دقت و تفکر در خواهیم یافت که واژه‌های فوق به صورت سلسله‌وار به هم مرتبط هستند و لازم و ملزوم یکدیگرند. آداب به روش، رسوم و آیین هر کاری گفته می‌شود. معاشرت هم به معنای هم‌زیستی مسالمت آمیز گفته می‌شود. تعادل هم دو مفهوم دارد یکی پایداری و دیگری عدالت و به معنای اینکه هر چیزی سر جای خود قرار گرفتن. آقای مهندس می‌فرماید: درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان از این جمله این‌گونه برداشت می‌شود که مهم‌ترین هدف کنگره۶۰ رساندن افراد به تعادل است. تعادل در جسم، روان و جهان‌بینی انسان است زیرا انسان موجودی اجتماعی آفریده شده و برای اینکه بتواند در اجتماع و با افراد جامعه در ارتباط باشد باید آداب معاشرت را بیاموزد. شخصی که در پندار، گفتار و کردار خود تعادل نداشته باشد یا افراط و تفریط کند باعث رنجش و ناراحتی اطرافیان خود می‌شود. هر کاری آداب مخصوص به خود را دارد مانند غذا خوردن، راه رفتن، سخن گفتن و ... پس رعایت ادب در تمام امور زندگی اجتماعی همان آداب معاشرت است که مصداق بارز تعادل در زندگی می‌باشد.

همسفر سارا:
دستور جلسه آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی است. مشکل انسان این است که امروزه از تعادل خارج شده و آرامش گذشته را ندارد. بی‌تعادلی فقط مخصوص یک فرد معتاد نیست در گروه‌های مختلف جامعه می‌تواند باشد. انسان باید تعادل داشته باشد تا دیگران را مورد رنجش قرار ندهد و شخصی که ادب دارد تعادل هم دارد و فردی که بی‌ادب است، بی‌تعادل هم است. ادب به انسان نیرو و قدرت می‌دهد تا بتواند جلوی نیروهای بازدارنده را بگیرد. ادب، اصلی‌ترین ستون زندگی است. من در کنگره‌ یاد گرفته‌ام بدون اجازه سخن نگویم، حرف دیگران را قطع نکنیم و اگر یک مسافر یا همسفر حرمت‌ها را رعایت کند نشانه به تعادل رسیدن آن است. خیلی خوشحال هستم از اینکه یکی از اعضای کوچک شعبه کاشمر و در حال آموزش گرفتن هستم.

همسفر نسرین:
آداب یعنی روش، رسم و رسوم هر جایی بر همین اساس در جامعه آدابی داریم که باید رعایت شوند. باید آموزش بگیریم هر محیط آداب خاص خود را دارد حتی هر محیطی یک لباس خاص خودش را دارد. انسان باید آداب‌ معاشرت و روش‌های آن را به درستی اجرا کند مانند غذا خوردن و به اندازه خوردن. انسان مصرف‌کننده کاملا در بی‌تعادلی است و این در همه ابعاد زندگی قابل مشاهده است لذا برای نجات از بی‌تعادلی باید با آموزش گرفتن، آداب انجام دادن هر عملی را یاد بگیرید. همچنین در کنگره هم آدابی وجود دارد که در ابتدا آنها را یاد می‌گیریم مثل وظایف رهجو، اگر آداب را به جا آوردیم به تعادل می‌رسیم وقتی به تعادل رسیدیم رفتار و در نهایت گفتارمان هم درست می شود.

همسفر آسیه:
اولین مسئله در آداب معاشرت، تعادل و بی‌تعادلی است. آقای مهندس می‌فرماید: شخص باید به تعادل برسد و درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان است. تعادل یعنی پایداری و عدالت هم از ریشه همین لغت است و مشکلی که در حال حاضر وجود دارد این است که انسان ذره‌ذره از تعادل خارج می‌شود و دیگر آن آرامش را ندارد و این فقط مربوط به قشر مصرف‌کننده نیست زیرا افراد بسیاری هستند که تحصیلات خیلی بالایی دارند یا ثروت خیلی بالایی دارند؛ اما بی‌تعادل هستند و موجب رنجش و عذاب اطرافیان خود می‌شوند و موضوعی که مهم است همان آداب معاشرت است و آداب معاشرت برمی‌خورد به همان تعادل و بی‌تعادلی زیرا فردی که ادب دارد تعادل دارد و فردی که بی‌ادب است تعادل ندارد. هر انسانی یک حریم شخصی دارد، چه مذکر و چه مونث چه بچه، چه بزرگ باید این حریم حفظ شود. وقت شناسی از مهم‌ترین و بزرگترین میزان ادب است به طور کلی هیچ انسانی بد نیست و اگر بدی می‌کند به دانایی و آگاهی نرسیده است. همه بدبختی بشر از جهل و نادانی او است ما بایستی با دانش، آگاهی و تجربه ذره‌ذره دانش‌مان را بالا ببریم و اگر این تفکر را داشته باشیم که انسان‌ها اگر بدی می‌کنند در اثر عدم آگاهی و عدم دانش‌شان است یک مقدار از درد و رنج خودمان کم می‌شود.

همسفر رقیه:
در مراحل انسانی هیچ چیزی نداریم که قانون نداشته باشد مانند غذا خوردن که یکسری رسوم خاص خودش را دارد اینکه چه ساعتی غذا بخوریم و چه میزان بخوریم حتی راه رفتن هم آداب دارد، آقای اشکزری می‌فرماید: یک یزدی به بچه‌اش یاد می‌داد که وقتی راه می‌روی باید سرت پایین باشد، بچه گفت: برای چه پایین باشد؟ او گفت: اول برای اینکه یقه پیراهنت ساییده نشود و دوم اینکه پولی که روی زمین افتاده باشد می‌بینی. رسم و رسومات یعنی همه چیز قوانین خودش را دارد، تند راه نروی، یواش راه نروی اگر در خیابان یا بازار یواش راه بروی باعث سد‌معبر و مزاحمت دیگران می‌شوی اگر هم تند راه بروی امکان دارد با شخصی برخورد کنی پس راه رفتن یک آدابی دارد حتی غلط راه رفتن بر روی سیستم فیزیولوژی بدن اثر می‌گذارد اگر این سه عامل رعایت نشود باعث بی‌تعادلی و بی‌ادبی می‌شود. تعادل یعنی پایداری، عدالت هم از ریشه همین لغت است.

رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون ششم)
ویراستاری و ارسال: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی کاشمر