انسان‌ها موجوداتی اجتماعی، عاقل، هوشمند و باشعورند که برای زندگی بهتر در کنار یکدیگر، نیازمند رعایت اصول و قوانینی هستند. این قوانین، در بسیاری از موارد، از سوی خداوند توسط فرشتگان و بزرگان دینی به انسان‌ها ارائه شده‌اند و در همه اعصار و دوران‌ها حضور داشته‌اند. ما این قوانین را به‌عنوان ارزش‌های دینی، اخلاقی، معنوی، فرهنگی و اجتماعی می‌شناسیم. در کنار این ارزش‌ها، در جوامع مختلف قوانینی نیز وجود دارند که ساخته و پرداخته خود بشرند. این قوانین، با توجه به رشد جمعیت و تکامل جوامع، به‌منظور جلوگیری از هرج‌ومرج و ایجاد نظم تدوین شده‌اند. این نوع قوانین معمولاً قراردادی و قابل تغییرند و ممکن است در جوامع مختلف تفاوت‌هایی داشته باشند.
اما قوانین الهی، برای رشد و تعالی انسان طراحی شده‌اند؛ قوانینی که از تولد تا مرگ، شامل دستورالعمل‌هایی برای رفتار با والدین، اعضای خانواده، همسایگان و دیگران است. این قوانین ارزش‌هایی هستند که هدف آن‌ها رشد بشریت و حفظ بقای انسانی است. رعایت این اصول، باعث ایجاد تعادل، ادب و احترام در روابط انسانی می‌شود. افرادی که به دانایی و آگاهی رسیده‌اند، خود را ملزم به اجرای این قوانین می‌دانند، زیرا درک کرده‌اند که آسایش و آرامش آن‌ها در گرو آسایش و آرامش دیگران است. چنین افرادی می‌فهمند که رعایت نکردن حقوق دیگران می‌تواند باعث ایجاد رفتارها و کردارهای منفی در جامعه شود، و در نهایت، این بی‌نظمی به خود آن‌ها نیز باز خواهد گشت.
همه ما خوب می‌دانیم که رفتارهای انسان‌ها مانند انعکاس صدا در کوهستان است؛ آن‌چه می‌فرستیم، بازمی‌گردد. رشد و تکامل جوامع وابسته به میزان دانایی افراد آن جامعه است. وقتی افراد جامعه، به واسطه عمل به قوانین الهی، به رشد و کمال برسند، تعادل و کیفیت زندگی نیز بهبود می‌یابد. در چنین جامعه‌ای کسی دزدی نمی‌کند، دروغ نمی‌گوید، کم‌فروشی، رشوه‌خواری و رباخواری وجود ندارد. آثار مثبت این نیکی‌ها در زندگی همه افراد جامعه نمایان می‌شود و تعادل برقرار می‌گردد. در غیر این صورت، بی‌تعادلی پدید می‌آید و آثار منفی آن، گریبان‌گیر همگان خواهد شد.
اگر می‌خواهیم مردمی با انصاف و درستکار در جامعه داشته باشیم، باید از خانواده، که کوچک‌ترین واحد اجتماعی است، آغاز کنیم. والدین و اعضای خانواده می‌توانند با رفتار و تربیت صحیح، الگوی مناسبی برای فرزندان باشند. باید بدانیم که انسان‌ها از یکدیگر الگوبرداری می‌کنند، و چه نیکوست اگر این الگوها برگرفته از بزرگان اخلاقی و معنوی باشند. همان‌طور که آقای مهندس و دیگر بزرگان، از کتاب‌های آسمانی الهام می‌گیرند و با آموزش‌های ناب خود صراط مستقیم را به ما نشان می‌دهند، ما نیز باید با درک، رعایت و عملی کردن این قوانین، آداب معاشرت صحیح را بیاموزیم و در زندگی به کار بندیم. آقای مهندس می‌فرمایند: من مصرف‌کننده باادب را به پروفسور بی‌ادب ترجیح می‌دهم.
نویسنده: همسفر صفورا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
رابط خبری لژیون اول: همسفر نینا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
نمایندگی همسفران صائب تبریزی
- تعداد بازدید از این مطلب :
86