تعادل را در تمام جنبه‌ها رعایت کنیم

جلسه هشتم از دوره سی‌‌و‌هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ شعبه شیخ‌بهایی با استادی همسفر لعیا، نگهبانی همسفر مرجان و دبیری همسفر هستی با دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب‌ و بی‌ادبی، تعادل ‌و ‌بی‌تعادلی» روز دوشنبه ۱۹ خرداد‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر که توفیق دارم در این جایگاه خدمت کنم؛ از راهنمای خود بسیار سپاسگزارم که اجازه خدمت را به من دادند و همچنین از مرزبانان و ایجنت شعبه تشکر می‌کنم؛ دستور‌جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» که این دستور جلسه بسیار کاربردی است؛ البته همه دستور جلسه‌ها برای من کاربردی هستند؛ زمانی که رفتار خود را با گذشته مقایسه می‌کنم، تغییرات بسیاری در من به وجود آمده است و از این بابت شاکر خداوند هستم. انسان اگر در هستی و زندگی، معنی و مفهوم کلمات را بداند، آن‌ها را بهتر می‌تواند درک و در خود کاربردی کند؛ مثل کلمه آداب که به معنی روش و آیین است. به نظر من هر عملی که ما در زندگی انجام می‌دهیم قوانینی برای خود دارد؛ وقتی آداب هر چیزی را رعایت کنیم در نهایت تبدیل به یک انسان با ادب و متعادل شده ولی اگر رعایت نکنیم، تبدیل به انسانی بی‌ادب و بی‌تعادل می‌شویم؛ ما تمام کارهای کوچک، مثل راه رفتن، نشستن، خوابیدن و حتی احوالپرسی کردن را که در زندگی انجام‌ می‌دهیم، آداب و روش خاص خود را دارند.

یکی از آدابی که روی من تأثیر داشت و برایم کاربردی بود، آداب سخن گفتن بود؛ یعنی من یاد گرفتم‌ و همچنان در حال آموزش هستم که در ارتباط با دیگران چه الفاظی را به کار ببرم و چگونه با آن‌ها صحبت کنم؛ من نمی‌توانم با روشی که با مادر خود صحبت می‌کنم، با همان روش با دوست خودم صحبت کنم؛ یعنی با هر کس باید با یک روش خاصی صحبت کنم. من آموختم که روی صحبت خود کنترل داشته باشم و از الفاظ ناشایست که در حرمت کنگره 60 خوانده می‌شود استفاده نکنم. آموزش‌هایی که در این‌جا یاد می‌گیریم فقط مختص کنگره نیست و حتی بیرون از کنگره هم در زندگی ما خیلی نقش دارند.

من آموختم زمانی که دو نفر با هم صحبت می‌کنند به عنوان نفر سوم وارد صحبت آن‌ها نشوم و اجازه دهم صحبت آن دو نفر تمام شود، بعد صحبت خود را شروع کنم. رعایت کردن همین آداب است که برای انسان آرامش به وجود می‌آورد. گاهی پیش می‌آید که انسان‌ها به دلیل رفتارهای بد و بی‌ادبی، باعث رنجش و ناراحتی دیگران می‌شوند؛ اگر من به عنوان یک انسان یاد بگیرم که تمام انسان‌ها ذاتاً بد نیستند و رفتار بد یا بی‌ادبی آن‌ها به دلیل نابلدی، جهل و ناآگاهی‌شان است؛ با دیگران‌ بهتر می‌توانم ارتباط برقرار کنم و آن زمان است که می‌گویم پس  بلد نبوده که این رفتار را از خود نشان داده است؛ بنابراین از او کینه‌ای به دل نمی‌گیرم و آرامش در زندگی من بیشتر می‌شود.

مبحث بعدی تعادل و بی‌تعادلی است؛ ریشه کلمه تعادل به عدالت برمی‌گردد؛ یعنی هر چیزی در جایگاه خودش قرار بگیرد و من اندازه‌ها را بلد باشم؛ تمام وقت خود را برای یک کار نگذارم و برای کارهای دیگر هیچ تلاشی نکنم و این تعادل مختص مسائل منفی نیست، بلکه در مسائل مثبت هم اتفاق می‌افتد؛ مثلاً وادی چهاردهم، وادی عشق و محبت است و من در کنگره آموزش می‌گیرم که عشق و محبت بلاعوض را به تمام موجودات و هستی داشته باشم. این دستور‌جلسه در کنار این وادی به من یاد می‌دهد تا تعادل را رعایت کنم؛ یعنی صد خود را برای هر چیزی نگذارم و به عنوان مثال اگر برای محبت کردن به یک شخص، صد خود را بگذارم و به او محبت کنم؛ در ادامه هم به خود و هم به آن شخص تخریب وارد کرده‌ام و آن شخص فکر می‌کند که محبت کردن وظیفه من است و توقع آن بالا می‌رود؛ در اینجا من هم چون صد خود را گذاشته و از انرژی درونی‌ام استفاده  کرده‌ام؛ کمبود انرژی را در خود حس می‌کنم و آرامش ندارم.

تعادل به معنی عدالت است؛ یعنی در هر کاری، همه چیز را سر جای خود نگه‌دارم. همان‌طور که جناب آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند: «انسان در هستی کارش پیدا کردن تعادل است»؛ این تعادل ذره ذره اتفاق می‌افتد و پیش‌نیاز آن، تفکر، تعقل و آموزش‌های جهان‌بینی است که در کنگره می‌بینیم و روی تعادل ما بسیار تأثیر دارد. یکی از دلایلی که درمان در کنگره 60 اتفاق افتاده است رسیدن به تعادل می‌باشد؛ شخصی که به عنوان یک مصرف‌کننده وارد کنگره می‌شود و خواستار درمان و حال خوب است باید روی سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی خود کار کند تا آنها را به تعادل برساند و به تعادل رسیدن این سه پارامتر، در نهایت حال خوب و درمان را برای شخص مصرف‌کننده به‌ وجود می‌آورد؛ به همین دلیل در کنگره جمله معروفی است که «درمان، فوق ترک و تعادل، فوق درمان است»؛ یعنی هر فرد در کنار درمان، باید تعادل هم داشته باشد. من با رفتار خود نشان می‌دهم که دیگران با من چگونه رفتار کنند و حریم خصوصی خود را برای دیگران باز می‌کنم؛ بنابراین باید مراقب رفتار خود باشم که ببینم احترام، یا بی‌احترامی را به‌ دست‌ می‌آورم؛ امیدوارم آداب هر چیزی را رعایت کنم و با برقراری تعادل در زندگی و در تمام کارهایم، آرامش را برای خود و دیگران به دست آورم.

مرزبانان کشیک: همسفر مریم و مسافر محسن
تایپ: همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر مائده (لژیون‌بیست‌و‌سوم) و همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویراستار: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پانزدهم)
عکس: همسفر فاطمه زهرا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر پگاه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی