دستور جلسه هفتگی: آداب معاشرت، ادب و بی ادبی ، تعادل و بی تعادلی

بسم الله الرحمن الرحیم

آداب معاشرت، ادب و بی ادبی ، تعادل و بی تعادلی
در سی دی آداب معاشرت ، ادب و بی ادبی  ، بنیان کنگره 60 در مورد دستور جلسه ، توضیحات بسیار جالب و شنیدنی را ارائه نمودند که به همه عزیزان پیشنهاد می کنیم این سخنان مهم و ارزشمند را از دست ندهند .
همانگونه که می دانیم کنگره 60 به کرات این مسئله را عنوان نموده است که درمان ، فوق ترک است و تعادل فوق درمان. به واقع ، کنگره 60 مرکزی برای ترک اعتیاد نیست، مرکزی برای صرف درمان اعتیاد هم نیست؛ کنگره 60 جایی است برای رسیدن به درمان قطعی اعتیاد همراه با تعادل.

یکی از مفاهیم واژه تعادل ، پایداری است ، هر ساختاری که در مقابل نیروها و فشارهای وارده ، قوام ، استحکام و پایداری خود را حفظ نماید ، می توانیم بگوییم که تعادل دارد .
بنابراین یکی از دلایل درمان موفق و پایدار در کنگره 60 رسیدن به تعادل است. اگر درصد برگشت به اعتیاد در رهاشدگان کنگره 60 بسیار پایین است به این دلیل است که آن ها نه تنها به درمان رسیده اند ، بلکه به موازات درمان ، به تعادل نیز رسیده اند؛ یعنی به پایداری و تعادل در زندگی رسیده اند.

تعادل مفهوم دیگری نیز دارد که در ریشه این واژه یعنی عدل و عدالت نهفته است. پایداری نتیجه عدالت است.
برای مثال اگر یک داربست فلزی را در نظر بگیریم چه زمانی این داربست پایداری خود را در حالات مختلف مانند تحمل بارهای سنگین یا باد و طوفان حفظ می کند؟ زمانی که نیروی وارد به آن ، عادلانه بین پایه های آن تقسیم شود. اگر نیروهای وارد شده به شکل صحیح تقسیم نشوند؛ داربست پایدار نخواهد بود.
انسان نیز زمانی که نیروها و انرژی های خویش را به جای خود استفاده نماید؛ می تواند مفهومی از عدالت باشد که این مسئله بیانی از مفهوم تعادل است.
ذهن ما ممکن است به طور ناخودآگاه با شنیدن واژه عدالت به یاد برابری و یکسان بودن بیافتد؛ اما باید بدانیم که عدالت به مفهوم برابری، یکسان بودن و عدل بالسویه نیست. عدالت یعنی هر چیزی در جای خودش و به قدر خودش ؛ شاید یکی کمتر و یکی بیشتر، جایی کم و جایی زیاد باشد.

در مثالی که عرض شد ، بر یک پایه نیروی کم وارد می شود و بر پایه دیگر نیروی زیاد و این مفهوم عدالت است.
در مثلث درمان اعتیاد ، بار درمان روی سه ضلع جسم، روان و جهانبینی تقسیم شده است. تعادل در درمان یعنی رسیدن هر سه ضلع به درمان و سلامتی و یا در مثلث دانایی هر سه ضلع آموزش، تفکر و تجربه باید رشد داشته باشند در غیر این صورت به دانایی نخواهیم رسید.

خارج از بحث درمان اعتیاد، تعادلی که مدنظر کنگره 60 می باشد، به استناد کتاب عشق ، چهارده وادی برای رسیدن به خود و تشریح انسان تک بعدی و دو بعدی ، تعادل در تمامی سطوح زندگی است. انسان هایی که در زندگی به کار، تفریح، ورزش، آموزش ، خانواده، مادیات، معنویات و همه امور خود توجه دارند و برای آن ها برنامه ریزی می کنند؛ میتوان گفت که نیروهای خود را به صورت عادلانه در بخش های مختلف زندگی تقسیم کرده اند و از زندگی خود لذت می برند.
دستور جلسه این هفته آداب معاشرت ، ادب و بی ادبی ، تعادل و بی تعادلی است.

یکی از مصادیق بارز مفهوم تعادل در زندگی انسان ، موضوع آداب معاشرت و ادب است. آداب جمع واژه ادب است، یعنی اگر ادب را در امور مختلف آموخته باشیم و رعایت کنیم در حقیقت آداب معاشرت را رعایت کرده ایم. معاشرت نیز هم خانواده عشیره و عشرت است و به نوعی مفهوم زندگی اجتماعی.
پس زندگی اجتماعی و روابط اجتماعی با دیگر انسان ها یا معاشرت، آداب و آیین و رسوم خاص خود را دارد که باید بلد باشیم.

اجرای این آداب یکی از تجلیات مهم مبحث تعادل است و رعایت نکردن آن دلیل بر بی تعادلی.
در فرهنگ ما و دیگر فرهنگ ها، ادب و مودب بودن جایگاه بالایی دارد و به استناد خرد جهانی ، تمام انسان ها مودب بودن را دوست دارند و بی ادبی را نمی پسندند. ادب و رعایت آن می تواند سازنده زیباترین لحظات زندگی ما باشد و بالعکس بی ادبی می تواند زشت ترین و تلخ ترین لحظات زندگی ما را رغم بزند .

ممکن است سوال شود که این ها چه ربطی به موضوع درمان اعتیاد در کنگره 60 دارد؟
باید بگوییم همانطور که در ابتدای مطلب گفته شد؛ درمان و به دنبال آن رسیدن به تعادل ، رمز پایداری ما در زندگی است و کسی که مصرف کننده مواد مخدر بوده و اکنون به رهایی رسیده است بایستی به این پایداری و تعادل رسیده باشد و در غیر این صورت در درمان موفق نخواهد بود.
درمان اعتیاد فقط صرف مصرف نکردن مواد مخدر و راه اندازی سیستم X نیست. طریقه درست زندگی کردن نیز بخشی از پروسه درمان و تعادل است. پس اگر می خواهیم در زندگی ، انسانی پایدار و متعادل باشیم ، لاجرم بایستی این آموزش ها را پشت سر بگزاریم.
آداب معاشرت ، مبحثی بسیار گسترده است که تقریباً تمام جنبه های زندگی ما را در بر می گیرد و در اینجا به صورت خلاصه نمونه هایی که نگهبان کنگره 60 در جلسات مختلف به آنها اشاره کرده اند را بیان می کنیم.

1.    وضعیت ظاهری ما در کنگره 60
نگهبان کنگره 60 بارها و بارها به این موضوع اشاره کرده اند که اعضای کنگره 60 بایستی از نظر ظاهر بسیار مرتب ، شیک و در عین حال ساده باشند . ما باید خوشتیپ ، زیبا و خوش لباس باشیم اما نه برای تفاخر و فخر فروشی و برتری جویی .
اعضای کنگره 60 از پوشیدن تی شرت هایی که شبیه زیر پوش هستند و همینطور پوشیدن شلوارهای جین پاره که مد بعضی جوانان است خودداری می کنند  . البته جین معمولی هیچ ایرادی ندارد .

خواباندن پاشنه کفش و یا باز گذاشتن دکمه های پیراهن ، زشت و بی ادبانه است .
استفاده از زنجیرهای جورواجور و به گردن انداختن آنها و تعداد زیادی انگشتر در دست داشتن مسئله ای است که در کنگره نهی شده است .

در مورد ریش یا محاسن ، نگهبان کنگره 60 می گویند آنهایی که می خواهند ریش داشته باشند خیلی عالی است اما ریش های عجیب و غریب با اشکال غیرمتعارف در صورت ، مثل زیر چانه و خطوط جورواجور در کنگره متعارف نیست . کسانی هم که نمی خواهند ریش داشته باشند باید به صورت منظم صورت خود را اصلاح کنند .
زیبایی و در عین حال سادگی ، وضعیتی است که کنگره 60 از ما می خواهد . اعضای کنگره 60 در جلسات کنگره از پیراهن سفید استفاده می کنند .

همانگونه که می دانید لباس کنگره 60 پیراهن سفید است . رنگ سفید نماد پاکی و رهایی است و همینطور نماد صلح . من در گذشته از خداوند گرفته تا خانواده ، جامعه ، زندگی ، اطرافیان و در نهایت با خودم همیشه در جنگ و دعوا بودم اما درمان و آموزشهای جهانبینی کنگره 60 من و ما را به جایی می رساند که با همه در صلح باشیم مخصوصا شخص خودمان . دیگر در ذهن و افکارمان با کسی جنگ و دعوا نداریم و در صلح و آرامش زندگی می کنیم .

آداب پوشیدن پیراهن سفید در کنگره 60 به این صورت است که باید از پیراهن سفید ساده و کلاسیک استفاده کنیم . پوشیدن پیراهن آستین کوتاه یا طرح دار یا انداختن پیراهن روی شلوار از مصادیق بلد نبودن آداب لباس پوشیدن است .
پیراهن آستین کوتاه یا پیراهن روی شلوار نوعی تیپ کژوال یا راحتی است که البته می تواند در شرایط تفریحی بسیار زیبا و دلچسب باشد ، اما تیپ رسمی و سازمانی نیست . بنابر این در کنگره 60 نمی توانیم پیراهن را روی شلوار بیندازیم و پیراهن بایستی داخل شلوار باشد .

کسانی که در کنگره جایگاه خدمتشان دارای شال است ، برای استفاده از شال حتما بایستی پیراهن سفید رسمی بپوشند . بنابراین یک نفر که نگهبان جلسه است یا کمک راهنما یا مرزبان یا ایجنت یا دیده بان نمی تواند با پیراهن آستین کوتاه شال بیندازد .
برای لباس فرم کاملا سفید هم بایستی از پیراهن رسمی یا کلاسیک ، شلوار پارچه ای سفید و کفش سفید استفاده کنیم .
بنابر این برای لباس فرم که در زمان اجرای پیمان برای دیده بان ، ایجنت یا مرزبان پوشیده می شود ، نمی توانیم مثلا از کفش کتونی یا ورزشی یا شلوار جین سفید یا کتان سفید استفاده کنیم .
در پارک های ورزشی و روزهای جمعه نیز همه ما بایستی از لباس ورزشی استفاده کنیم و با لباس غیر ورزشی در پارک حاضر نشویم .
در حال حاضر اکثر اعضای کنگره در پارک های ورزشی تیشرت یقه دار که پشت آن عبارت congress60 نوشته شده می پوشند . پوشیدن تیشرتهایی که شبیه زیرپوش رنگی هستند در کنگره 60 منع شده است .

2.    صحبت کردن  :
ما باید بدانیم که صحبت کردن ، یک عامل بسیار قوی در ارتباط با دیگران است و این در همه جا به یک صورت نیست ، یعنی ما در هر جایی به صورتی خاص صحبت می کنیم. ما با یک کودک، یک دوست، همکلاسی، اقوام، پلیس، نانوا به یک صورت سخن نمی گوییم.
زمانی که با یک بزرگتر صحبت می کنیم نمی توانیم از ضمیر مفرد استفاده کنیم مثلا به پدرمان یا به راهنمایمان بگوییم تو؛ باید برای مخاطب کردن بزرگتران از ضمیر جمع ( شما ) استفاده کنیم.
همینطور در صحبت کردن با خانم ها نیز باید از ضمیر جمع (شما ) استفاده کنیم و از کلماتی که در صحبت با دوست استفاده می کنیم نمی توانیم در صحبت با یک خانم استفاده کنیم.

3.    غذا خوردن
غذا را باید با دهان بسته بجوییم و از جویدن غذا با دهان باز و صدای ملچ موچ خودداری کنیم چراکه اطرافیان را می رنجاند. ایجاد سرو صدا با قاشق و چنگال و صدای برخورد آنها با بشقاب و ظروف نیز از مواردی است که خارج از آداب غذا خوردن است .
در مهمانی هایی که چند نوع غذا سرو می شود حتی الامکان باید از یک نوع غذا بخوریم و وجود غذاهای مختلف به این معنا نیست که باید از همه آن ها بخوریم و این برای این است که اگر شخصی که از یک نوع غذا خوشش نمی آید بتواند غذای دیگری را میل کند.
زمانی که میهمان داریم، میزبان اولین کسی است که شروع به خوردن غذا می کند و نیز آخرین نفری است که دست از غذا می کشد تا میهمان احساس راحتی داشته باشد. یا مثلا تا زمانی همه غذایشان را تمام نکرده اند نمی توانیم شروع به جمع کردن ظروف و سفره کنیم .
اینکه هنوز یک نفر دارد غذا می خورد و ما شروع کنیم به جمع کردن ظروف ، حرکتی بسیار بی ادبانه است .
یا در هنگام غذا خوردن نمی توانیم خم شویم و تا جایی که می توانیم دستمان را در سفره دراز کنیم تا برای مثال نمکدان را برداریم ، این یکی از موارد بلد نبودن آداب معاشرت است ، باید از کسی که دسترسی نزدیکتری دارد خواهش کنیم که نمکدان را به ما بدهد.

4.    رانندگی
رانندگی نیز آداب خاص خود را دارد ، مثلا بوق زدن بی جا یک بی ادبی و بی احترامی به دیگران است. بعضی ها عادت دارند دائما بوق می زنند و آلودگی صوتی ایجاد می نمایند و دیگران را آزار می دهند. پارک نابجا روی پل ، جلوی در همسایه ، دوبله و ایجاد مزاحمت برای دیگران ، رانندگی روی خطوط و لابه لای ماشین ها ، نمونه بارز یک بی ادبی است و یا در لاین سبقت برای کنار رفتن دیگران ، پشت سر هم چراغ زدن یک حرکت واقعاً زشت و بسیار بی ادبانه است .
باور کنید اعضای کنگره ممکن است هزار کیلومتر رانندگی رانندگی کنند و حتی یک بوغ نزنند و حتی یک بار برای ماشین جلویی چراغ نزنند .
سوار شدن و پیاده شدن از خودرو نیز آداب مخصوص به خود را دارد مثلا اول کوچکترها سوار می شوند و بعد بزرگترها.

5.    مکان های عمومی
برای مثال استفاده از کلاه زیر سقف نمونه ای از رعایت نکردن آداب معاشرت است و یا کشیدن سیگار در مکان های عمومی رفتاری زشت و بی ادبانه است .
این ها نمونه هایی از موضوع آداب معاشرت هستند. آداب معاشرت و آموختن آن ها بسیار لذت بخش هستند و خود من تا قبل از آمدن به کنگره این ها را نشنیده بودم و واقعاً بلد نبودم .

6- سلام و احوالپرسی
همه ما می دانیم که سلام کردن وظیفه کوچکترهاست اما احوالپرسی وظیفه بزرگترهاست . یعنی کوچکتر نمی تواند احوالپرسی را شروع کند بلکه بزرگتر است که اگر با ما احوالپرسی کرد جواب می دهیم . در مورد دست دادن هم کوچکترها نمی توانند برای دست دادن با بزرگترها پیشی بگیرند . بلکه بزرگتر است که اگر خواست و تمایل داشت که با ما دست بدهد ما باید با او دست بدهیم .
وقتی این مطالب را از زبان آقای مهندس می شنویم برایمان بسیار لذت بخش است و افتخار میکنم که این ها را می آموزیم .
باز هم تکرار می کنیم ، شاید سوال شود که اینها چه ربطی به درمان اعتیاد دارد ؟
در پاسخ می گوییم : اگر ما نتوانیم ظاهر خود را تغییر دهیم چگونه می توانیم باطن و درونمان را تغییر دهیم ؟
اگر راهنما نتواند ظاهر و لباس و تیپ رهجوی خود را اصلاح کند ، چگونه می خواهد هرویین یا شیشه را از او بگیرد و چکونه می خواهد اعتیاد او را با راهنمایی خود درمان کند ؟
و اگر رهجو نتواند بعضی خصوصیات و رفتارهای ظاهری را کنار بگذارد ، چگونه می تواند مواد مخدر را کنار بگذارد ؟
درباره موضوع آداب معاشرت مطالب و کتاب های مختلفی وجود دارد که خواندن آن ها خالی از لطف نیست.

و نکته آخر اینکه آقای مهندس می گویند : برای من یک مصرف کننده هرویینی و تزریقی کارتن خواب با لباسهای کثیف اما مودب ، بسیار ارجحیت دارد به یک شخص کاملا شیک پوش و ثروتمند و تحصیلکرده اما بی ادب . من آن معتاد به هم ریخته اما با ادب را به یک پروفسور بی ادب ترجیح می دهم .
به شما عزیزان پیشنهاد می کنیم سخنان نگهبان کنگره 60 در خصوص آداب معاشرت را در سی دی آداب معاشرت گوش کنید و لذت ببرید .

با احترام ، مسافر علی خدامی