آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی مفاهیمی هستند که زنجیره‌وار به هم متصل هستند. کلمه آداب از جمع ادب به معنای اخلاق و رفتار پسندیده و معاشرت به معنای گفت‌وشنود با یکدیگر است. آداب معاشرت به معنای کلی یعنی طرز درست صحبت کردن و مجموعه‌ای از برخورد‌های اجتماعی افراد جامعه با یکدیگر است.
در همه فرهنگ‌ها رعایت آداب و قوانین اهمیت به‌سزایی دارد. انسان با‌ادب جایگاه ویژه‌ای بین انسان‌ها دارد، انسان بی‌ادب اگرچه حرف او حق و به‌جا باشد؛ اما برای دیگران خوشایند نیست و سخن او را نمی‌پذیرند. اگر انسان نیکو سخن بگوید نزد خداوند و بندگان او محبوب خواهد شد. امام سجاد (ع) می‌فرمایند: «حق زبان این است که آن را با پرهیز از ناسزاگویی، بزرگ بداری و به سخن خوب عادتش دهی و آن را به ادب واداری.»
مسئله‌ای که باعث می‌شود ما انسان‌ها روابط سالم و مفرحی کنار یکدیگر داشته باشیم، رعایت ادب و احترام متقابل به یکدیگر است و این امر مستلزم آموزش جهان‌بینی درست و داشتن تعادل است. بر همه ما لازم و ضروری است که ادب و احترام به دیگران را رعایت کنیم و به فرزندان خود نیز یاد بدهیم.
آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند ما باید سه چیز را یاد بگیریم: تشکر کردن، معذرت‌خواهی کردن و از کلمه «لطفاً» استفاده کردن، همین‌طور بسیاری از موارد رفتاری وجود دارد که رعایت آن‌ها به بهتر شدن روابط حسنه بین انسان‌ها کمک می‌کند که آقای مهندس حسین دژاکام در سی‌دی «آداب معاشرت» به ما آموزش می‌دهند که به مواردی از آن اشاره می‌کنم.
وضعیت ظاهری ما باید بنا به شرایط و جایگاهی که در آن حضور داریم باشد؛ یعنی لباس مناسب، پوشیده، مرتب و آراسته داشته باشیم. نحوه صحبت کردن ما با دیگران نشان‌دهنده ادب و شخصیت ماست، با هر کس بنا به جایگاه و سن و سالی که دارد صحبت می‌کنیم و نمی‌توانیم با همه اطرافیان خود یک مدل صحبت کنیم و بگوییم که ما آدم رک و راحتی هستیم.
نحوه صحیح غذا خوردن، چه مواقعی که مهمان هستیم و چه مواقعی که میزبان هستیم، نشانگر شخصیت و احترام به دیگران است. مهم‌ترین مسئله در غذا خوردن این است که با دهان بسته غذا بخوریم و هنگام غذا خوردن صحبت نکنیم. رانندگی نیز آداب و قوانین خاص خود را دارد که اجرای آن باعث رسیدن به تعادل، آرامش و عدم رعایت آن باعث هرج‌ومرج می‌شود. به‌موقع سر قرار حاضر شویم و بدون دعوت جایی نرویم و ...
اکنون ممکن است سؤال پیش بیاید که این‌ها چه ارتباطی به مسئله اعتیاد و درمان آن دارند؟ همان‌طور که می‌دانیم ما در کنگره۶۰ با مسئله درمان مواجه هستیم و چیزی به‌نام ترک اعتیاد نداریم؛ ولی رسیدن به تعادل بالاتر از درمان است. ما می‌گوییم درمان فوق ترک و رسیدن به تعادل، فوق درمان است. تعادل یعنی پایداری و هر کاری به‌اندازه، در زمان و مکان خودش به اجرا درآید، یعنی کلام مناسب، زمان مناسب و مکان مناسب باشد.
در مسئله درمان اعتیاد بازسازی سیستم ایکس مهم‌ترین مسئله است؛ اما چیزی که اهمیت دارد نوع برخورد با یکدیگر و نوع زندگی کردن است. درواقع اگر شخصی سفر اول را پشت سر گذاشته و به رهایی رسیده باشد؛ ولی به لحاظ گفتار و کردار تعادل نداشته باشد، درمان او مناسب و مدنظر کنگره۶۰ نیست به‌اصطلاح می‌گوییم حال او خراب است.
افراد در کنگره۶۰ به‌موازات درمان به تعادل هم می‌رسند و بعضی از آن‌ها به‌‌قدری از آداب و منش بالایی برخوردار هستند که در باور دیگران نمی‌گنجد که این افراد روزی مصرف‌کننده مواد مخدر بوده‌اند. درمان اعتیاد صرفاً مصرف نکردن مواد مخدر نیست؛ بلکه رسیدن به تعادل، رعایت ادب و احترام و درمجموع روابط پایدار و حسنه‌ای که اعضاء با یکدیگر و با افراد بیرون از کنگره۶۰ دارند مهم است. همین موضوع این مکان را نسبت به‌جاهای دیگر متمایز کرده و این میسر نبود مگر با آموزش‌های ناب کنگره۶۰ که آقای مهندس حسین دژاکام و استاد امین دژاکام در اختیار ما قرار می‌دهند.
منابع: سی‌دی آداب معاشرت و صحبت‌های چهارشنبه 1403 آقای مهندس حسین دژاکام
نویسنده: راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
تایپ: رابط خبری همسفر کلثوم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سونا (لژیون شانزدهم) دبیر سایت
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر نازنین نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
429