سفری به سوی رهایی

در باب دستور جلسه "دخانیات" با همسفر آرین از لژیون هشتم مصاحبه‌ای ترتیب داده‌ایم که تقدیم نگاه مهربان شما همراهان هميشگي می‌نماییم.

چه عواملی باعث شد به مصرف سیگار روی بیاورید؟
دوران دبیرستان برای من دوران دشواری بود؛ فشارهای درسی، روحی و حتی اجتماعی زیادی را تجربه می‌کردم. در آن زمان، سیگار را ابزاری برای تسکین فشارهای ذهنی و ایجاد آرامش تلقی می‌کردم. پس از ساعات مطالعه یا در زمان تنش‌های روحی، مصرف سیگار نوعی پاداش یا راه فرار برایم به حساب می‌آمد. تصورم این بود که سیگار نوعی انرژی مثبت ایجاد می‌کند. حتی گاهی دیگران به من توصیه می‌کردند به‌جای سیگار، خوراکی یا مغزجات مفید مصرف کنم و من با طعنه پاسخ می‌دادم که «سیگار کنار پسته خوش‌طعم‌تر است».

مصرف سیگار چه تأثیراتی بر جسم شما به‌ویژه بر سیستم ایمنی‌تان داشت؟
در ابتدای مصرف، آثار منفی چندانی احساس نمی‌کردم. اما پس از گذشت چند سال، مشکلات جسمی از جمله اختلالات گوارشی، زخم معده، بی‌اشتهایی شدید و ضعف عمومی آغاز شد. در برخی روزها به‌دلیل بی‌میلی به غذا، هیچ‌گونه خوراکی مصرف نمی‌کردم. همچنین سرفه‌های شدید، به‌ویژه در شب‌، خواب مرا مختل می‌کرد. از منظر روانی نیز ابتدا حس می‌کردم سیگار آرامش‌بخش است، اما به‌مرور زمان، احساس افسردگی و بی‌انگیزگی در من افزایش یافت و افکار منفی مرا احاطه کرد. تأثیرات روانی آن کم از موادی مانند شیشه نبود، هرچند که ظاهراً تفاوت‌هایی وجود داشت.

نیکوتین چیست و روش درمان آن در کنگره ۶۰ چگونه است؟
نیکوتین ماده‌ای است که بدن انسان به‌صورت طبیعی آن را برای سوخت‌وساز تولید می‌کند. اما زمانی‌که این ماده به‌صورت مصنوعی و خارجی وارد بدن شود، تولید طبیعی آن کاهش یافته و تعادل حیاتی بدن برهم می‌خورد. در کنگره۶۰، درمان اعتیاد به نیکوتین از طریق روش DST و در قالب «سفر ویلیام وایت» صورت می‌گیرد و داروی درمان، آدامس نیکوتین‌ است.

تجربه شما از حضور در لژیون و روند تغییر نگرش شما چگونه بوده است؟
نخستین تصمیم من برای درمان سیگار با دیدن فردی که روزانه دو پاکت سیگار مصرف می‌کرد و دچار تنگی نفس شدید شده بود آغاز شد. این تصویر برای من بسیار هشداردهنده بود. پس از آن با برادرم، وارد کنگره شدیم. او نیز ابتدا مصرف سیگار داشت و سپس به مصرف حشیش، تریاک و مواد محرک روی آورده بود.
با ورود به لژیون ویلیام وایت، دیدگاه من نسبت به اعتیاد و درمان آن به‌کلی دگرگون شد. شرکت در جلسات، شنیدن تجربیات سایر مسافران و دریافت آموزش‌های منظم به من کمک کرد تا از فردی پرتنش و افسرده، به انسانی باانگیزه و امیدوار تبدیل شوم.

کلام پایانی؛
درمان سیگار یا هر نوع اعتیادی در کنگره۶۰، به‌شرط آنکه فرد تصمیم جدی برای ورود به مسیر درمان داشته باشد کاملاً ممکن و در دسترس است. من با تمام وجود در این مسیر قدم نهادم و اگر صحبت‌های من باعث شود حتی یک نفر برای آغاز درمان خود به کنگره۶۰ مراجعه کند، خود را موفق می‌دانم. از فرصتی که برای بیان تجربیاتم در اختیارم قرار دادید، صمیمانه سپاسگزارم.