در سیدی بلد آقای مهندس میفرماید:
انسان موجودی الگوپذیر است. الگوبرداری در صحبت کردن، غذاخوردن و... ما از روی الگوها نتیجهگیری میکنیم. شرایطی که برای ما به وجود میآید برای دیگران هم وجود دارد، شرایط بد مخصوص یک شخص نیست بلکه برای همه انسانها است.
انسان در رنج آفریده شده است. در سوره بلد آمده است لااسم بهذالبلد یعنی قسم نمیخورم به این شهر، بیشتر علما گفتهاند: بلد یعنی شهر مکه و قابل قبول است. آقای مهندس میفرماید: بلد یعنی جسم انسان در رنج میباشد؛ اما رنج دائمی نیست و کوتاه مدت است. انسان مانند یک جهان بزرگ است در کتاب مولوی میگوید: انسان به صورت و هیکل عالم اصغر و از نظر درونی عالم اکبر است. جسم ما به این خاطر است که ما به تکامل برسیم و در جسم یا همان شهر وجودی حلول کردهایم.
ساختار انسان به گونهای خلق شده است که در رنج باشد. در کتاب آسمانی میگوید: یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور، کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور یعنی یوسف گم شده روزی به خانه برمیگردد نگران نباش، خانهای که در آن ناراحتی است روزی شادی برمیگردد. مشکلات امروز برای کسب تجربه و دانایی ما است پس نباید از مشکلات غمگین باشیم زیرا از اسرار خلقت است.
در هر نقطهای که قرار داریم دو دلیل دارد یا تقاص پس میهیم یا آموزش میبینیم هرچند در تقاص پس دادن باز هم آموزش وجود دارد. گاهیاوقات ما از خداوند چیزی را میخواهیم که به ما داده نمیشود زیرا باعث رنج ما میشود و خداوند بهتر میداند. در رسیدن به خواسته ممکن است تحمل کنیم؛ اما باید سختی را بپذیریم و در شرایط سخت از تلاش خود دست بر نداریم زیرا تلاش، جسم و روح ما را صیقل میدهد و ما میتوانیم با تفکر و دانایی ظلمات شب را به روشنایی روز تبدیل کنیم.
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پنجم)
ویراستاری و ارسال: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی کاشمر
- تعداد بازدید از این مطلب :
86