انسان در رنج آفریده شده است

«خلاصه سی‌دی بلد»

انسان همه چیز را الگوبرداری می‌کند. خیلی وقت‌ها در شرایطی قرار گرفته‌‌ایم که از همه طرف درها بسته است، همه انسان‌ها در چنین شرایطی قرار می‌گیرند، یعنی الگوی تمام انسان‌ها مثل هم است. خداوند در قرآن می‌فرماید: «همانا انسان در رنج آفریده شده است»؛ اما رنج کوتاه‌مدت است و دائمی نیست. سیستم انسان ذات او را به وجود می‌آورد. پدر و مادر از نظر جسمی انسان را تولید می‌کنند و از نظر روحی نمی‌توانند، تولید کنند. ساختار وجودی انسان در رنج است و اگر ما در شرایط سخت هستیم و می‌خواهیم، مثل صخره گلی درهم فرو بریزیم، این موضوع فقط مخصوص من نیست که بگویم فقط من در رنج و عذابم، همه خوشحال هستند و لذت می‌برند، نه اینطور نیست، (هرکه بامش بیش رنجش بیشتر).

خلقت انسان اینطور است که در رنج آفریده شده است. در شرایط سخت باید صبر و حوصله داشته باشیم، زیرا در حال آموزش هستیم و با صبوری اوضاع و احوال بهتر می‌شود. اگر امروز مشکلی داریم، به این دلیل است که آزموده شویم. در هر نقطه و شرایط سختی که قرار داریم دو دلیل وجود دارد: تقاص پس می‌دهیم یا آموزش‌ می‌گیریم، اگر تقاص پس بدهیم، برای ما آموزش است؛ بنابراین در هر دو صورت در حال آموزش هستیم. گاهی انسان چیزی از خدا می‌خواهد و اصرار زیادی می‌کند؛ ولی خداوند به او نمی‌دهد، زیرا باعث رنج او می‌شود و مصلحت خدا این است. وقتی چیزی را می‌خواهیم و دوست داریم، ممکن است سختی برای ما داشته باشد و باید بهای آن را بپردازیم.

هنگام سختی غمگین نباشید، تلاش و کوشش خود را افزایش دهید تا توان جسمی و روحی شما محکم و قوی شود. از سختی‌های دنیا ناراحت نباشید، زیرا یادآوری این است که در گذشته چگونه بوده‌اید؟ گاهی اوقات انسان رنج‌ها را از یاد می‌برد؛ اما آثارش باقی می‌ماند، مثل نوشته‌ای که روی سنگ حک می‌شود در این شرایط ما باید به تلاش خود ادامه دهیم تا ظلمات شب را با تفکر به روز تبدیل کنیم. وقتی کاری انجام می‌دهیم، مشکلات دارد و باید خودمان را برای بالاترین سختی‌ها آماده کنیم. اگر آمادگی داشته باشیم می‌توانیم بر سختی‌ها پیروز شویم. رنج‌های جهان بسیار ارزشمند هستند و هیچ رنجی بی‌خودی نیست، حتما نتیجه خوبی دارد. به طور مثال روزه گرفتن باعث سلامتی و قوی شدن جسم ما می‌شود.

حیات زمینی به ۳ قسمت تقسیم می‌شود:
۱_ حلقه خردسالی و ناآگاهی
۲_ حلقه جوانی
۳_ حلقه میانسالی و جاافتادگی
در حلقه سوم آموزش‌های زیادی دریافت می‌کنیم و آماده می‌شویم تا به حلقه چهارم وارد شویم. یکی از وظایف مهم پایان حلقه سوم این است که پدر و مادر از نظر عاطفی و مالی به اولاد رسیدگی کنند. تربیت فرزند سالم و صالح در این حلقه بسیار حائز اهمیت است، البته باید تعادل را حفظ کنیم. زمین مهد و محل آموزش است، مدت کوتاهی که زندگی می‌کنیم، باید تلاش کنیم تا به هدف خود برسیم، دنبال انتقاد، توطئه و سرزنش دیگران نباشیم.

اگر در روابط ما مشکلی هست، باید در این مواقع به خودمان نگاه کنیم که ما در چه شرایطی هستیم و چه‌ می‌کنیم؟ بعضی رنج‌ها بیهوده هستند؛ چون ما خودمان این رنج‌ها را به‌وجود می‌آوریم. چشم ما همه چیز را می‌بیند؛ اما خودش را نمی‌بیند، گاهی ما ایراد همه را می‌بینیم؛ ولی ایراد خودمان را نمی‌بینیم. باید به جایی برسیم که همه‌ انسان‌ها را دوست داشته باشیم؛ وقتی می‌توانیم همه را دوست داشته باشیم که انسان‌ها را بشناسیم.

نتیجه می‌گیریم که انسان در رنج آفریده شده است و باید در رنج‌ها مقاوم باشد. بیشتر رنج‌ها را با دست‌های خودمان به وجود می‌آوریم. باید چگونه زندگی کردن را یاد بگیریم. رنج‌ها برای آزمایش ما است. هر رنجی بر مبنای دو محور است: آموزش‌ می‌بینیم یا تقاص پس می‌دهیم. انسان وقتی توانست از سختی‌ها خارج شود، می‌تواند از ظلمت بیرون بیاید و نور را ببیند.

نویسنده: همسفر صالحه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر ثریا (لژیون نهم)
ویراستار: همسفر بهاره رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دهم)
ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر رضوانه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی امین قم