انسان، موجودی الگوپذیر است و از همه‌چیز الگوبرداری می‌کند. صحبت کردن، غذا خوردن و راه رفتن همگی نمونه‌هایی از این الگوبرداری هستند. انسان‌ها، مشابه یکدیگر هستند و تفاوت زیادی با یکدیگر ندارند. تنها درصدی از انسان‌ها بیشتر تفکر می‌کنند و برخی ضریب هوشی پایین‌تری دارند. تفاوت میان انسان‌ها نیز در همین نکته است، بقیه افراد کم‌وبیش مشابه یکدیگر هستند. گاهی انسان در شرایطی قرار می‌گیرد که احساس می‌کند درها به روی او بسته شده است. در این وضعیت، ناامیدی و یأس به سراغ او می‌آید؛ اما باید تلاش و کوشش خود را افزایش دهد. نباید غمگین و ناامید باشد؛ زیرا با ناامیدی و غم، هیچ‌کاری به‌نتیجه نمی‌رسد. با صبر و تحمل در برابر مشکلات، می‌توان از بحران عبور کرد.
در قرآن آمده است که انسان در رنج آفریده شده است: «لقد خلقنا الانسان فی کبد» رنج و سختی همواره با انسان همراه است. آنچه اهمیت دارد، نوع مواجهه انسان با سختی‌ها است. ما باید به مسیر خود ادامه دهیم و تلاش کنیم تا تاریکی شب را به روشنایی روز تبدیل کنیم.
«لا اقسم بهذا البلد»؛ یعنی قسم نمی‌خورم به این شهر. منظور از «بلد»، شهر مکه است. «و أنت حل بهذا البلد»؛ یعنی تو در این شهر حضور داری. «و والدٍ و ما ولد، لقد خلقنا الانسان فی کبد» همانا انسان در رنج آفریده شده است. این رنج دائمی نیست و پایان دارد. خداوند از سر مصلحت، سختی‌ها را برای انسان در نظر می‌گیرد و انسان باید آن‌ها را تحمل کند؛ چراکه در مسیر یادگیری قرار دارد. هر نقطه‌ای که در آن قرار داریم، می‌تواند دو علت داشته باشد، یا در حال پس دادن تقاص هستیم یا در حال آموزش؛ حتی در صورتی‌که تقاص می‌دهیم، آموزش نیز در جریان است؛ زیرا در پس پرده، بازی‌هایی پنهان وجود دارد که ما از آن‌ها بی‌خبر هستیم.
گاهی انسان از خداوند چیزی می‌خواهد؛ اما به او داده نمی‌شود. خداوند می‌داند که آن خواسته، در صورت تحقق ممکن است موجب رنج و بدبختی شود. خواستن هر چیز، بهایی دارد. وقتی چیزی را می‌خواهیم، باید آماده پذیرش سختی‌های آن نیز باشیم. مسیر دشوار و خطرناک است و مقصد نیز دور؛ اما هیچ راهی نیست که پایانی نداشته باشد. انسان باید راست‌کردار و پاک باشد، مانند ماری که اگرچه کج‌وکوله می‌خزد؛ اما برای ورود به لانه خود باید صاف شود. انسان نیز اگر بهشت موعود را می‌خواهد؛ باید در صراط‌مستقیم حرکت کند. رنج‌ها، آزمونی برای انسان هستند. هرکس به اندازه ظرفیت درونی خود با مشکلات و سختی‌ها مواجه می‌شود. اگر خداوند به کسی سختی بیشتری می‌دهد، به این دلیل است که ظرفیت تحمل آن را در او می‌بیند. ما نیز باید آستانه تحمل خود را بالا ببریم، آموزش صحیح دریافت کنیم، در صراط‌مستقیم گام برداریم و با مصائب بجنگیم.
نویسنده: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون‌سوم)
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون‌سوم)
ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیرجند
- تعداد بازدید از این مطلب :
44