جلسه هشتم از دوره بیست و سوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی دهخدا با استادی: راهنمای محترم مسافر حمید، نگهبانی: مسافر فرشاد و دبیری: مسافر علی با دستور جلسه: دخانیات «سیگار، قلیان، ناس، پیپ و ویپ» در تاریخ 13خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حمید هستم یک مسافر خداوند را شاکر و سپاس گذارم که در جمع شما دوستان حضور دارم همچنین از ایجنت محترم و گروه مرزبانی تشکر می‌کنم از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم نمودند افرادی که وارد کنگره می‌شوند از تاریکی‌ها نجات می‌یابند.
من ده سال پیش قبل از اینکه وارد کنگره بشوم باافتخار سیگار مصرف می‌کردم ؛ولی الآن بعد از گذشت ده سال مشارکت می‌کنم که سیگار خوب نیست و ما باید قدردان باشیم و این از برکات آقای مهندس است ، قبلاً دستور جلسات کنگره سیگار بود و ما مصرف‌کننده‌ها همیشه دنبال راه در رو هستیم این دستور جلسه خیلی مهم است و دستور جلسات عوض می‌شوند ولی این دستور جلسه سیگار ثابت است و عوض نمی‌شود بعد آقای مهندس این دستور جلسه را به‌عنوان دخانیات انتخاب نمودند. مسافران نظرشان این بود که آقای مهندس فقط سیگار را گفته‌اند ولی از قلیان سخنی نگفته است یا از پیپ حرفی نزدند و الآن مد شده که ویپ مصرف می‌کنند و بنده در شعبه قبلی در کاسپین خاطرم است حتی انبر نسا را روی بخاری می‌ریختند دود می‌کردند و یا می‌کشیدند و الآن سونامی جدیدی در حال راه افتادن است به نام قهوه و اسپرسو؛ و اگر در خاطرتان باشد در رابطه با شیشه حدوداً سال هشتادوسه بود که فرمودند مصرف شیشه شروع به افزایش می‌کند و راه می‌افتد والان هم قهوه به این شکل دقیقا ، آن موقع شیشه را بد نمی‌دانستند و می‌گفتند که شیشه محرک است و اعتیاد ندارد که بعد از هفت ، هشت سال مشکلاتش مشخص شد و قهوه هم همین‌طور وما مواد مصرف می‌کردیم که درست رانندگی کنیم بیدار بمانیم شیشه می‌زدیم که بیشتر کارکنیم خب الآن مثلاً فرقشان در چیست ؟ قهوه می‌خوریم که بیدار بمانیم قهوه می‌خوریم که خوب کارکنیم درس بخوانیم بهتر رانندگی کنیم و این معضل قهوه را در نظر داشته باشیم و بعد جناب آقای مهندس آمدند همه این‌ها را جمع کردند و اسم دستور جلسه را دخانیات انتخاب کردند ، همه آن‌ها از محصولات دخانی هستند شما یک اتاق 12 متری را در نظر بگیرید و یک روزنه کوچک که هواکش اتاق باشد یک نفر می‌تواند زندگی کند ؛ اکسیژن مایه حیات انسان است و اگر نباشد مرگ ما حتمی است و حالا پنجاه نفر را در این اتاق 12 متری باشند نفس کشیدن سخت و رفته‌رفته حالت خفگی و مرگ برایشان شکل می‌گیرد.
. چهل هزار میلیارد سلول داریم و نیاز به اکسیژن‌دارند که بتوانند فعالیت‌هایشان را انجام دهند و گلبول‌های قرمز می‌آیند در ریه از کیسه‌های هوا ، اکسیژن را برمی‌دارند و می‌روند و وقتی ما سیگار را استفاده و وارد ریه می‌کنیم با آن فشار وآن حجم زیاد مونواکسید کربن است و سیگار قطعاً انواع و اقسام سم‌ها را دارد آرسنیک دارد فورمالوئید و خیلی چیزهای دیگر که این‌ها واقعاً سمی هستند و این‌ها وارد ریه می‌شوند و گلبول‌های قرمز این‌ها را به‌جای اکسیژن می‌برند و در سراسر بدن پخش می‌کنند و یک‌سوم چهل هزار میلیارد سلول از بین می‌رود و با کمبود سلول مواجه می‌شود بودن توانایی بازیافت و بازسازی آن سلول‌ها را ندارد و دچار مشکل می‌شود و اگر ما به جنگ برویم یک‌سوم نیروهایمان را از دست بدهیم قطعاً در جنگ شکست می‌خوریم. ما روزانه زندگی می‌کنیم و با این آلودگی‌های هوا، سم‌ها و کودهای شیمیایی که وارد غذا و وارد بدن می‌شوند سلول‌ها و ارگانیک‌های بدن ما یک‌سوم از نیروهایش را ازدست‌داده واژ بین می‌رود و درنتیجه قطعاً در فرآیند بازسازی جسم و روان با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شویم پس بهتر است با بستر مناسبی مانند کنگره 60 در همین بعد مسئله سفر ویلیام را به انجام برسانیم
- تعداد بازدید از این مطلب :
569