ما خیلی خوشبخت هستیم که در کنگره حضور داریم

جلسه چهاردهم از دوره چهارم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جواد به استادی همسفر فاطمه، نگهبانی پهلوان همسفر معصومه و دبیری دنور همسفر نجمه با دستور جلسه «دخانیات (سیگار، قلیان، ناس، پیپ و ویپ)» ساعت ١۵:۴۵ روز یک‌شنبه ۱۱ خردادماه ١۴۰۴ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

امروز بسیار خوشحال هستم که این خدمت به من داده شد تا در کنار شما عزیزان آموزش بگیرم و این حس و حال خوب را تجربه کنم. از نگهبان لژیون سردار بسیار سپاسگزارم که اولین خدمت را بعد از ورود به سفر دوم در لژیون سردار به من دادند.

دستور جلسه امروز راجع‌به دخانیات‌ (سیگار، قلیان، ناس، پیپ و ویپ) است. خداوند بزرگ را شاکرم که در کنگره حضور دارم تا از این اطلاعات آگاه شوم؛ درواقع افراد با مراجعه به سایت و گوش کردن به سخنان آقای مهندس حسین دژاکام در رابطه با دستور جلسه سیگار و قلیان متوجه شده‌اند که سیگار چه تخریب‌هایی بر روی ساختار جسم، روح و روان ما ایجاد می‌کند.

قبل از ورود به کنگره فکر می‌کردم که سیگار، ماده مخدری است که تخریب زیادی ندارد؛ درحالی‌که اطلاعات و آگاهی چندانی در رابطه با ضرر و زیان آن نداشتیم. درحقیقت تصور من بر این باور بود که مصرف سیگار جایگزین مناسب‌تری برای مواد مخدر است‌؛ ولی با ورود به کنگره و دریافت آموزش‌ها متوجه شدم که تخریب سیگار بسیار بیشتر از مصرف تریاک و هروئین است. آقای مهندس حسین دژاکام همیشه توصیه می‌کنند که ضرر و زیان مصرف یک نخ سیگار بسیار بیشتر از مواد مخدر است.

ایشان پس از درمان اعتیاد خود، هنوز سیگار مصرف می‌کردند و اگر سکته نکرده بودند، شاید یک فرد سیگاری باقی می‌ماند؛ اما بروز این اتفاق باعث انجام یک عمل عظیم در درمان جسم، روح و روان افراد مصرف‌کننده سیگار شد. یک فرد سیگاری با ورود به کنگره ابتدا باید قبول کند که یک مصرف‌کننده سیگار است تا بتواند با آموزش‌های کنگره خودش را درمان کند.

در جمع‌های خانوادگی می‌بینید که چقدر راحت سیگار مصرف می‌کنند؛ چون مصرف سیگار زیاد عیب و عاری ندارد؛ بنابراين در جمع، پارک و خانواده خیلی راحت مصرف می‌شود؛ البته ناگفته نماند که مصرف قلیان هم به همین صورت است که وقتی در خانواده دور هم جمع می‌شویم، ابتدا افراد وسایل مصرف قلیان را تهیه می‌کنند‌.

آن‌ها این مسئله را یک تفریح بسیار لذت‌بخش می‌دانند و فکر نمی‌کنند که مصرف قلیان و سیگار چه ضررهایی به بدن آن‌ها می‌رساند؟ تصور آن‌ها بر این باور است با یک‌بار مصرف، ماهی یک‌بار، هفته‌ای یک‌بار و سالی یک‌بار که مصرف‌کننده نمی‌شوند. در حقیقت آن‌ها ادعا دارند که هر روز این کار را انجام نمی‌دهند؛ درحالی‌که این عمل هیچ فرقی با زمانی که هر روز مصرف می‌کنند، ندارد.

ما اطلاع نداریم که مصرف سیگار چه ضررهایی برای ریه ما دارد؟ با مشاهد افراد سیگاری‌ متوجه می‌شوم که علاوه بر تغییر رنگ صورت و خرابی دندان‌ها در قسمت صورپنهان هم دچار آسیب‌هایی شده‌اند که قابل دیدن نیست و به همین دلیل متوجه آسیب و تخریب‌های درون بدن نمی‌شویم.

بیماری اعتیاد آرام‌آرام و خزنده وارد زندگی ما می‌شود و ما زمانی می‌فهمیم که دیگر راه و چاره‌ای نداریم، آیا باید ادامه دهیم یا یک‌جایی آن را قطع کنیم؟ اگر قطع کنیم؛ قطعاً آسیب می‌بینیم.

برادر من چند سال پیش طی تجربه‌ای ناگهان مصرف سیگار خود را قطع کرد؛ البته ممکن بود در صورت عدم مراجعه به پزشک دچار سکته شود. او حتی با مسافرم تماس گرفت و گفت که مصرف سیگار خود را قطع کرده‌ است؛ من گوشی را گرفتم و به او گفتم که این کار اشتباه است؛ چون تو قصد مصرف سیگار را نداری؛ ولی بدن تو به نیکوتین نیاز دارد و سلول‌های بدن تو به این دود عادت کرده‌اند؛ باید آرام‌آرام مصرف آن را کنار بگذارید.

ناگفته نماند که ما نمی‌توانیم به زور مطالبی را که یاد گرفته‌ایم، به دیگران تلقین کنیم. ما خیلی خوشبخت هستیم که در کنگره حضور داریم و از این اطلاعات بهره‌مند می‌شویم؛ ولی نمی‌توانیم با دادن اطلاعات به فرد مصرف‌کننده انتظار قبول این مسئله را از سوی او داشته باشیم که سیگار بدتر از قلیان است.

برادر کوچکم را دیدم که یک دستگاه قرمز خوش‌رنگی دستش بود‌؛ درصورتی‌که آن را هر چند دقیقه یک‌بار جلوی دهانش می‌گذاشت و می‌کشید. به او گفتم: این دستگاه چیست؟ گفت: به جای سیگار مصرف می‌کنم؛ اما من گفتم: این دستگاه بدتر از سیگار است و همسرش هم سخن من را تأکید کرد.

نکته حائز اهمیت این‌است‌که ما این اطلاعات را داریم؛ اما نمی‌دانیم چگونه باید به دیگران بفهمانیم که مصرف این ماده ضرر دارد؟ ما نمی‌توانیم چیزی که برای سلامتی جسم، روح و روان ما ضرر دارد را به دیگران القاء کنیم. افراد برای درمان سیگار ابتدا باید جهان‌بینی را یاد بگیرند. یک مصرف‌کننده با شرکت کردن در لژیون ویلیام وایت می‌تواند این کار را انجام دهد تا درمان برای او در کنگره بسیار آسان شود.

در سایت پیامی را مشاهده کردم که نوشته بود: دخانیات و دود نمی‌گذارد، ما رها شویم؛ یعنی مصرف دخانیات حس و حال زندگی کردن را از ما می‌گیرد؛ همچنین اجازه نمی‌دهد که ما از زندگی، بچه، اطرافیان و طبیعت لذت ببریم. امیدوارم خداوند این اذن و اجازه را به مسافرم و افراد خواستار درمان بدهد تا در کنگره درمان شوند و از این حس و حالی که ما در کنگره داریم، بهره‌مند شوند.

تقریباً ۱۵ الی ۲۰ سال پیش مسافر من هم سالی یک‌بار سیگار می‌کشید و زمانی که با او مخالفت می‌کردم؛ ایشان ادعا داشتند که سالی یک‌بار و تفریحی مصرف می‌کنند‌؛ اما سخنان من باعث شد که مصرف او بیشتر شود، فقط می‌توانم دعا کنم که خداوند به او کمک کند.

اکنون این سؤال مطرح می‌شود که این دستور جلسه چه ارتباطی با لژیون سردار دارد؟ در رابطه با این موضوع با مسافرم مشورت کردم که چگونه می‌توانم این دستور جلسه را به لژیون سردار ارتباط دهم؟ ایشان گفتند: یک مصرف‌کننده سیگار و قلیان پول خود را صرف تهیه این دسته از مواد می‌کند؛ اما زمانی‌ که به کنگره بیاید و درمان شود، به آن آگاهی و نقطه تفکر لازم می‌رسد. زمانی که بخشندگی را یاد گرفته باشد، می‌تواند بالعکس حرکت کند؛ درواقع اگر نقطه تفکر در آن به وجود آمده باشد، می‌تواند با فراگیری بخشندگی در راستای کنگره۶۰ حرکت کند.

افرادی که سیستم ایکس‌شان در کنگره درمان می‌شود، سیستم شبه افیونی بدنشان خیلی بهتر از یک انسان سالم می‌تواند فعالیت کند. امروز من به این مسئله فکر می‌کردم که آقای مهندس حسین دژاکام چه تفکری داشتند که لژیون سردار را برای ما گذاشته‌اند؟ ما باید دست‌ در دست هم بدهیم و کمک کنیم تا یک خانواده از بند اعتیاد یا سیگار نجات پیدا کند.

اوضاع و احوال پسرم به سبب مصرف‌کننده بودن پدرش مناسب نیست؛ چون او خیلی وابسته پدرش است و بی‌قراری می‌کند که چرا پدر شب‌ها دیر به منزل می‌آید؟ چرا پدر در مهمانی‌ها و جشن تولدها حضور ندارد؟ همیشه از عدم حضور پدرش شکایت می‌کند.

مسافرم این سؤال را مطرح کرد که آقای مهندس حسین دژاکام چگونه توانسته‌ چند تا فرزند مثل فرزند من را نجات دهد؟ آری! با تشکیل لژیون سردار و پایه‌های مالی. وقتی پدری در خانه به موقع در کنار همسر و فرزندانش باشد، فرزندان چه لذتی می‌توانند ببرند؟ بنابراین من باید به سبب رنجی که از این موضوع می‌برم، سعی کنم از خواسته‌های غیرمعقول خودم بگذرم تا بتوانم به لژیون سردار کمک کنم. آقای مهندس حسین دژاکام با این تفکر خانواده‌ها را از درد و رنج نجات دادند.

من خودم به سبب داشتن یکسری اطلاعات و آگاهی می‌توانم مسافرم را درک کنم  که یک مصرف‌کننده است و نباید او را اذیت کنم؛ ولی پسرم هنوز به آن درک نرسیده است که پدرش یک مصرف‌کننده است و باید در خانه حضور داشته باشد. من همسفر باید به موقع در لژیون سردار حضور و حرمت‌ها را رعایت کنم.

همیشه راهنما همسفر ریحانه به ما می‌گفتند که سر وقت در لژیون سردار حاضر شوید‌؛ چراکه لژیون سردار از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر این لژیون نبود، قطعاً من اکنون در شعبه گلپایگان حضور نداشتم و بسیاری از خانواده‌ها به آن حس و حال خوب نرسیده بودند، پس باید به این لژیون اهمیت بدهم و نسنجیده از آن عبور نکنم؛ باید بدانیم آقای مهندس حسین دژاکام از جان و مالشان گذشتند و این مکان را برای آموزش ما مهیا کردند تا به آن حس و حال خوش برسیم.

تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (عضو لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر آرزو (عضو لژیون سردار)
عکاس: مرزبان خبری گروه خانواده همسفر نیره
ویرایش: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) دبیر سایت
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان