English Version
This Site Is Available In English

سفر به‌سویی رهایی

سفر به‌سویی رهایی

در نگاه اول، ممکن است موضوع درمان نیکوتین در کنگره اهمیت زیادی نداشته باشد؛ اما باگذشت زمان و پیشرفت در مسیر درمان، متوجه می‌شویم که این مسئله نقش بسیار مهمی در تکمیل روند رهایی از اعتیاد دارد. به همین دلیل جناب آقای مهندس دژاکام تأکید کرده‌اند: «درمان اعتیاد بدون درمان نیکوتین کامل نخواهد بود». بر همین اساس بستری در کنگره فراهم شد تا مسافران و همسفرانی که به مصرف مواد دخانی مانند سیگار، قلیان و یا ویپ وابستگی دارند، بتوانند از طریق حضور در لژیون‌های ویلیام وایت‌ برای درمان این وابستگی اقدام کنند. به مناسبت دستور جلسه‌ سیگار، گفت‌وگویی با همسفر فاطمه یکی از راهنمایان این حوزه از نمایندگی آکادمی ترتیب داده‌ایم. امیدواریم مطالعه این مصاحبه انگیزه و امید بیشتری برای درمان در دل همسفرانی که هنوز با این وابستگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، ایجاد کند.

چه عاملی باعث شد که شما تصمیم به درمان نیکوتین بگیرید؟

تقریباً یک سالی از ورودم به کنگره با عنوان همسفر می‌گذشت؛ ولی همچنان حال خوبی نداشتم و همیشه بی‌قرار بودم. این روال ادامه داشت تا اینکه در وادی پنجم خواندم: «وقتی روان آدمی به ضد ارزش‌ها آلوده است، بی‌قرار می‌شود». متوجه شدم سیگار ضد ارزش است و من همچنان آن‌را مصرف می‌کنم. از آن زمان به بعد تصمیم گرفتم وارد لژیون ویلیام شوم.

شاید برای خیلی از دوستان سؤال باشد چرا لژیون درمان نیکوتین با نام ویلیام وایت نام‌گذاری شده است. اگر برایتان مقدور است توضیح مختصری در این خصوص برای ما بفرمایید.

آقای ویلیام وایت یک نویسنده، محقق و مشاور برجسته در حوزه درمان اعتیاد در آمریکا هستند. آقای مهندس دژاکام در نوشته‌ها و سخنرانی‌های خودشان بارها از آقای ویلیام وایت به‌عنوان کسی که نگاه متفاوت و عمیق‌تری به موضوع اعتیاد داشته است، نام‌برده‌اند. به همین علت لژیون درمان نیکوتین به احترام ایشان با نام لژیون ویلیام وایت نام‌گذاری شد.

علت رواج مصرف سیگار و علنی بودن آن در سال‌های گذشته درکنگره چه بوده است؟

تمرکز اصلی کنگره ۶۰ در سال‌های آغازین تأسیس آن، روی درمان اعتیاد به مواد مخدر بود. مصرف نیکوتین به‌عنوان مشکل اصلی در نظر گرفته نمی‌شد. بسیاری از افراد آن را یک عادت نسبتاً بی‌ضرر و یا کم‌اهمیت در مقایسه با مواد مخدر می‌دانستند. رواج علنی مصرف سیگار در کنگره، از عدم شناخت عمیق نقش مخرب نیکوتین نبود و بیشتر از متد درمانی و نگاه فرهنگی جامعه نشأت می‌گرفت. به‌مرورزمان با رشد آگاهی در کنگره ۶۰، مصرف نیکوتین یکی از اعتیادهای مهم شناخته شد و برنامه‌ای جدی برای درمان آن تدوین‌شده است.

 با توجه به اینکه آقای مهندس اعلام کردند مسافرین نیکوتین باید سی‌دی بنویسند، به نظر شما این مسئله چه تأثیری بر روند درمان دارد؟

به نظر من می‌تواند مفید باشد و به روند درمان کمک بسیاری خواهد کرد. قبلاً سی‌دی‌ها در لژیون کار می‌شد، رهجوها آن را گوش می‌دادند و درنهایت خلاصه نویسی انجام می‌دادند؛ اما در حال حاضر که نوشتن سی‌دی به برنامه لژیون اضافه‌شده است، قطعاً درک و برداشت بهتر و بیشتری از آن خواهد شد.

جهان‌بینی چه نقشی در روند درمان سیگار ایفا می‌کند و چگونه می‌تواند به فرد کمک کند؟

همان‌طور که می‌دانیم درمان کامل در کنگره ۶۰ در سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی انجام می‌شود و تنها درمان دارویی کافی نیست؛ حتی اگر به درمان جسم هم کمک کند تا زمانی که ذهن و نگرش فرد اصلاح نشود احتمال بازگشت بسیار بالا خواهد بود. جهان‌بینی ابزار قدرتمندی برای بازسازی درونی و پایدار‌سازی درمان است.

چه پیامی برای افرادی دارید که در مورد شروع درمان نیکوتین مردد هستند؟

پیامم به دوستان این است که بر ترس‌های خودشان غلبه کنند؛ البته این ترس از سخت بودن سفر و هم از قضاوت دیگران می‌تواند نشأت گرفته باشد که برای آن‌ها در کنگره راهکار وجود دارد. سی‌دی ترس و قضاوت استاد امین را می‌توانند، گوش کنند و شروع به حرکت نمایند. «با حرکت راه نمایان می‌شود».

⁠همان‌طور که می‌دانیم شخص بعد از گذشتن مدتی که وارد کنگره شد، می‌تواند درمان نیکوتین خود را آغاز کند. لطفاً برایمان توضیح دهید این زمان چقدر است و چرا این تصمیم گرفته‌شده است؟

این زمان سه ماه و این تصمیم به این دلیل است که رهجو با قوانین کنگره آشنا و فرمان‌بردار شود. به قول خودمان چشم گفتن را یاد بگیرد.

شما مدتی به‌عنوان راهنمای سیگار خدمت می‌کنید و به‌تازگی هم موفق به دریافت شال سبز شده‌اید، از حس و حال خدمتتان برایمان بگویید.

حس و حال خوبی دارم، امیدوارم که لیاقت این خدمت را داشته باشم و در ادامه خدمت گذار خوبی برای کنگره باشم. ممنونم از اینکه زمان گذاشتید و سخنان من را خواندید.

از خانم فاطمه، راهنمای محترم ویلیام وایت، صمیمانه سپاسگزاریم که وقت خود را در اختیار ما گذاشتند. امیدواریم این گفت‌وگو انگیزه‌ای باشد برای آن‌ دسته از مسافران و همسفرانی که هنوز سفر رهایی از نیکوتین را آغاز نکرده‌اند.

طراح سؤال و مصاحبه‌کننده: همسفر فریماه رهجوی راهنما همسفر زری (لژیون دهم)
عکاس: همسفر مریم‌ رهجوی راهنما همسفر اسرین (لژیون بیست‌وسوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر بهجت (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی آکادمی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .