درمان اعتیاد، بدون درمان دخانیات، کامل نمی‌شود

دوازدهمین جلسه از دوره پنجاه و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی شفا مشهد، با استادی راهنمای محترم مسافر رضا، نگهبانی مسافر هادی و دبیری مسافر احمد با دستور جلسه "دخانیات (سیگار، قلیان، ناس، پیپ، ویپ) " یکشنبه  11 خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
سلام دوستان رضا هستم یک مسافر، خداوند را سپاسگزارم که بار دیگر فرصت حضور در جمع شما عزیزان را یافتم تا آموزش بگیرم. از نگهبان جلسه، لژیون مرزبانی و راهنمای محترمِ لژیون خدمتگزار بابت فرصتی که به من دادند، صمیمانه تشکر می‌کنم.

دستور جلسه‌ی امروز "دخانیات" است. برای درک بهتر این موضوع، آن را به سه بخش تقسیم می‌کنیم: گذشته، حال و آینده.

گذشته: زمانی را به یاد می‌آورم که برای دریافت رهایی به تهران، آکادمی کنگره رفتم. در زیرزمین آکادمی، کنار هر دو صندلی یک جاسیگاری وجود داشت و تقریباً همه در حال سیگارکشیدن بودند. فضای سالن آن‌قدر مه‌آلود بود که نمی‌شد چیزی دید. چرا؟ چون خود جناب مهندس مصرف سیگار را مجاز دانسته بودند. در آن زمان بیشتر اعضا سیگار  مصرف می‌کردند و حتی در جلسات و پارک، مصرف سیگار رایج بود و مانعی برای آن وجود نداشت.

اما یک اتفاق باعث تغییر بزرگی شد. جناب مهندس به دلیل عارضه‌ی قلبی ناشی از مصرف سیگار به بیمارستان منتقل شدند. پزشکان هشدار دادند که سلامت ایشان در خطر است. همان‌طور که روزی الهام در ماه مبارک رمضان باعث شکل‌گیری متد DST و سپس کنگره شد، این تجربه نیز الهام‌بخش تشکیل لژیون‌های ویلیام وایت و آغاز «سفر نیکوتین» شد.
شروع این سفر از همان بیمارستان بود. آقای مهندس به فردی گفتند برود و یک بسته نیکوتین خوراکی بگیرد، چون دیگر نمی‌خواهم نیکوتین را از طریق دود دریافت کنم، بلکه می‌خواهم آن را به‌صورت خوراکی استفاده کنم و این آغاز یک مسیر جدید بود.

حدود ۳۰ نفر از اعضا با آقای مهندس همراه شدند و در پایلوت ترک نیکوتین شرکت کردند. سرانجام، در آذرماه ۱۳۹۱، جناب مهندس موفق به رهایی از نیکوتین شدند و نام لژیون‌های درمان دخانیات را "لژیون ویلیام وایت" گذاشتند.
حال: امروز نزدیک به ۶۰۰ لژیون ویلیام در کنگره در حال فعالیت  هستند و حدود ۷۰۰۰ نفر مستقیماً در لژیون‌های ویلیام وایت ثبت‌نام کرده‌اند. اما مهم‌ترین سؤال این است: دخانیات (سیگار، قلیان، ناس، پیپ و ویپ) چیست؟ و چه بلایی بر سر ما می‌آورد؟

هر ماده‌ای که انسان را از حالت تعادل طبیعی خارج کند، آنتی‌ایکس محسوب می‌شود. سیگار هم دقیقاً چنین تأثیری دارد. اگر فردی حتی یک ساعت یا ۲۰ دقیقه سیگار نکشد، عصبی و بی‌قرار می‌شود. این نشانه‌ی خارج‌شدن از حالت تعادل است، درحالی‌که قبلاً بدون این ماده‌ چنین حالتی نداشتیم. ترکیباتی مانند نیکوتین و قطران که از سد خونی مغز و غشای سلولی عبور می‌کنند، بلافاصله در بدن اثر می‌گذارند و مقدار کمی دوپامین ترشح می‌شود که باعث حس لذتِ کاذب و در نهایت اعتیاد می‌شود. نیکوتین سمی و بسیار کشنده است. این فقط یکی از سموم دخانیات است.

دخانیات حاوی بیش از ۴۰۰۰ نوع مواد سمی، مانند: نیکل، آمونیاک، آرسنیک، مونوکسید کربن، هگزامین، متانول، قطران، بنزن، نیکوتین و... است. سالانه حدود ۸ میلیون نفر بر اثر مصرف دخانیات جان خود را از دست می‌دهند که ۱ میلیون نفر از آن‌ها غیرمستقیم و از طریق استنشاق دود دیگران آسیب می‌بینند. بیماری‌هایی مثل سرطان ریه، بیماری‌های حنجره، مری، نای و کبد، و از همه بدتر کاهش شدید جذب اکسیژن در ریه‌ها از آثار مخرب دخانیات است. حتی یک ورزشکار سیگاری با کمترین فعالیت فیزیکی نفس‌نفس می‌زند، چرا که ظرفیت جذب اکسیژن بدنش پایین آمده است.

آینده: وابستگی من به نیکوتین و دیگر مواد مخرب، نه‌تنها نفس و توان فیزیکی‌ام را می‌سوزاند، بلکه آن‌چنان تعادل روانی‌ام را به هم زد که حتی تصور نمی‌کردم مواد تا این اندازه تأثیرگذار باشند. حالا می‌فهمم ریشه‌ی بسیاری از مشکلاتم همین وابستگی بود، نه فقط به مواد مخدر، بلکه حتی به سیگار، ناس، قلیان یا ویپ.

نقش دخانیات در تضعیف اراده، سلامت جنسی و بازگشت به اعتیاد. یکی از آسیب‌های جدی مصرف دخانیات است که کمتر به آن پرداخته می‌شود، اثر مستقیم آن بر سلامت جنسی و توان فیزیولوژیک بدن است.
از مهم‌ترین ترکیبات سمی موجود در دخانیات (سیگار، ناس، قلیان، پیپ و ویپ) می‌توان به نیکوتین، آرسنیک، قطران و... اشاره کرد؛ موادی که هر یک به‌تنهایی اثرات مخربی بر بدن دارند، اما در کنار هم ترکیبی ویرانگر را شکل می‌دهند.
این مشکل، یکی از همان بلاهایی است که بسیاری از ما، بدون آنکه متوجه باشیم، با دستان خودمان بر سر خودمان آورده‌ایم. ما به کنگره آمده‌ایم تا "خود واقعی‌مان" را بازیابیم؛ انسانی که روزگاری بدون هیچ‌گونه ماده مخدر و محرک، زندگی طبیعی داشت. در این مسیر، اولین گام، بازپس‌گیری اختیار از نیروهای منفی و تاریک وجودمان است، از جمله همین وابستگی به نیکوتین، ناس، قلیان یا هر نوع دخانیات دیگر مصرف دخانیات، مانعی بر سر راه درمان کامل اعتیاد است و باید بدانیم درمان اعتیاد، بدون درمان دخانیات، کامل نمی‌شود.

پژوهشی در یکی از لژیون‌های درمان نیکوتین نشان داد از بین هزارنفری که پس از رهایی از مواد، به اعتیاد بازگشته بودند، تنها ۲۴ نفر سیگار نمی‌کشیدند. این یعنی اکثریت افرادی که به مصرف مواد بازگشت کرده‌اند، همچنان درگیر سیگار یا سایر دخانیات بودند.
در واقع، سیگار مانند دریچه‌ای باز است که اگر بسته نشود، راه بازگشت به اعتیاد را هموار می‌سازد. دخانیات باعث می‌شوند مغز در سطحی پایین از تعادل باقی بماند و فرد نتواند به طور کامل به بهبودی ذهنی، جسمی و روحی دست پیدا کند.

رهایی؛ فقط با تسلیم و انضباط ممکن است. رهایی از سیگار نیز مانند درمان اعتیاد، نیازمند تلاش، نظم و تسلیم در برابر راهنما و آموزش‌هاست. بسیاری از افرادی که امروز موفق به ترک نیکوتین شده‌اند، مسیری سخت و پرچالش را طی کرده‌اند؛ از حضور منظم در جلسات لژیون ویلیام وایت، تا رعایت رژیم غذایی، نوشتن سی‌دی‌ها و گذراندن دوره‌های تطابق جسمی.
یک نخ سیگار یا انداختن ناس شاید در ظاهر کوچک باشد، اما توان آن را دارد که انسان را از مسیر درمان خارج کند. قهرمان واقعی کسی نیست که بجنگد و بجنگد، بلکه آن کسی است که تسلیم شود؛ تسلیم راهنما، آموزش، نظم و قوانین کنگره.

زمانی که فرد با تمام وجود بگوید: «من دیگر نمی‌خواهم بجنگم، من می‌خواهم بایستم و هرچه شما بگویید، انجام دهم» آنگاه مسیر رهایی آغاز می‌شود.
و این آغاز، نه فقط پایانی است بر مصرف دخانیات، بلکه شروعی است برای بازگشت به خودِ سالم، آزاد و صاحب‌اختیار. ممنون به صحبت‌هایم گوش کردید.

مرزبان خبری: مسافر علی‌اصغر
تایپ: مسافران: ابراهیم لژیون 19، مالک لژیون 19
علیرضا لژیون 19، مهراد لژیون 11
عکاس: مسافران: احمد لژیون 14، صابر لژیون 1
صوت: مسافران مهدی لژیون 14، مهرداد لژیون 18
ارسال خبر: مسافر مهراد لژیون 11