مصرف دخانیات تأثیر اجتماعی دارد

دستور جلسه این هفته، به یکی از عوامل مخرب و پنهان زندگی انسان‌ها می‌پردازد، دخانیات؛ در ابتدا باید به این نکته توجه کنیم که دخانیات، با هر شکل و اسمی، ماهیتی تخریبی دارند؛ سیگار ، قلیان، ویپ یا پیپ، همه آن‌ها مسیر وابستگی و نابودی را هموار می‌کنند. بسیاری از ما با سیگار آشنا شدیم؛ اما بعدها با ناس، قلیان یا ویپ ادامه دادیم و توهم کم‌ضرر بودن آن‌ها را داشتیم. متأسفانه تبلیغات فرهنگی و رسانه‌ای در بسیاری موارد، مصرف قلیان یا ویپ را مد کرده‌اند.

افراد جوان فکر می‌کنند؛ قلیان بی‌ضرر است، چون بوی خوش دارد یا در جمع استفاده می‌شود؛ اما واقعیت این است که میزان نیکوتین و سموم آن چند برابر سیگار است. ویپ و سیگارهای الکترونیکی هم در ظاهر مدرن و سالم نشان داده می‌شوند؛ اما آثار تخریبی خود را دارند.

نفس انسان هدیه‌ای الهی است که با هر پک سیگار یا قلیان، آن را به سمت زوال می‌بریم. در سیستم کنگره 60، به دخانیات به‌عنوان یک ضد ارزش نگاه می‌شود، مصرف دخانیات نه‌تنها جسم را ضعیف می‌کند بلکه ساختارهای روانی و روحی فرد را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یکی از دلایل اصلی بازگشت به اعتیاد مواد مخدر، وابستگی به نیکوتین است؛ شاید شخص مصرف‌کننده دیگر مواد را ترک کرده باشد؛ اما هنوز درگیر نیکوتین است، نیکوتین به‌عنوان یکی از مواد مخدر بسیار قوی، سیستم عصبی را مختل می‌کند. در افراد مصرف‌کننده، خلق‌وخو نوسان دارد و تمرکز کاهش می‌یابد، مصرف پی‌در‌پی دخانیات، به ایجاد اضطراب، افسردگی و کم‌انرژی شدن منجر می‌شود. بعضی‌ها از دخانیات به‌عنوان وسیله‌ای برای آرامش استفاده می‌کنند؛ اما این فقط یک آرامش کاذب و کوتاه‌مدت است، در اصل نیکوتین فرد را بیشتر وابسته و بی‌قرار می‌سازد.

یکی از نقاط قوت کنگره 60، این است که به ترک کامل دخانیات نیز می‌پردازد. در متد درمان DST برای درمان نیکوتین نیز برنامه‌ریزی شده است. سیگار کشیدن در واقع ادامه‌ای از همان تفکر مصرف مواد است، ذهنی که سیگار را دوست دارد آمادگی بازگشت به مصرف مواد دیگر را دارد.

افراد زیادی پس از درمان مواد مخدر، به دلیل مصرف دخانیات، دوباره وسوسه شدند این ارتباط باید جدی گرفته شود. ما با کنار گذاشتن دخانیات، به بازسازی کامل جسم و روان خود کمک می‌کنیم. تنها قطع مصرف کافی نیست، بلکه آگاهی و درک عمیق لازم است؛ باید به این باور برسیم که هیچ نوعی از دخانیات بی‌ضرر نیست؛ حتی ناس که به ظاهر فقط در دهان می‌ماند، اثرات مخربی بر معده، دهان و مغز دارد. ترک نیکوتین نیز نیازمند صبر، آموزش و پشتکار است.

ما در کنگره یاد می‌گیریم که هر ضد ارزشی، دروغی پشت خود دارد؛ دخانیات به ما دروغ لذت، تمرکز و آرامش را القا می‌کنند؛ اما واقعیت چیز دیگری است، تخریب آرام و مزمن. خانواده‌ها نیز از آثار دخانیات آسیب می‌بینند؛ از بوی بد تا نگرانی دائمی. فرزندان الگو می‌گیرند و این زنجیره ادامه پیدا می‌کند.

مصرف دخانیات یک انتخاب فردی نیست، یک تأثیر اجتماعی دارد؛ حتی دود دست دوم برای اطرافیان آسیب‌زاست. آمارها نشان می‌دهد که سن شروع دخانیات در کشور ما پایین آمده است، این زنگ خطر بزرگی برای آینده جامعه است که آموزش و آگاهی، مهم‌ترین ابزار ما برای مبارزه با این پدیده است.

در مشارکت‌های جلسه، تجربه کسانی که موفق به ترک سیگار شده‌اند، بسیار کمک‌کننده است؛ آن‌ها به ما می‌آموزند که ترک دخانیات ممکن است، حتی اگر سال‌ها مصرف کرده باشیم؛ با تمرکز، دعا، مشارکت و عمل به آموزش‌ها می‌توان مسیر را تغییر داد. نفس کشیدن بدون دخانیات، طعمی تازه دارد، حس رهایی وقتی سیگار را کنار می‌گذارید، وصف‌ناپذیر است. ترک سیگار یعنی؛ احترام به خود، بدن، خانواده و جامعه. ما باید با زبان نرم، آگاهی را منتقل کنیم نه با تحقیر یا اجبار.

همه انسان‌ها در جستجوی رهایی‌اند، برخی هنوز راهش را پیدا نکرده‌اند. مشارکت درباره دخانیات باید با صداقت و واقع‌بینی باشد. ترک آن آسان نیست؛ اما غیرممکن هم نیست. در کنگره، افراد با روش‌های خاص و تدریجی توانسته‌اند سیگار را کنار بگذارند، هدف ما فقط قطع مصرف نیست؛ رسیدن به تعادل است. ذهنی که بدون نیکوتین آرام است، می‌تواند تصمیم‌های بهتری بگیرد. بدنی که پاک است، روحی سالم‌تر خواهد داشت.

دخانیات را نه تنها در ظاهر، بلکه در باطن باید ترک کرد؛ حتی تفکر تمایل به سیگار باید اصلاح شود. مسیر رهایی از دخانیات، مسیری به سوی آگاهی، سلامت و آزادی است.

نویسنده: همسفرگلی رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر گوهر رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر پروانه، نگهبان سایت (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی آبیک