انسان موجودی الگوپذیر است که کارها را طبق الگو انجام میدهد. در این سی دی الگویی مطرح میشود که در آن همه دربها از همه جوانب بسته شده و در حال فرو ریختن است؛ بسیاری از انسانها در چنین شرایطی قرار گرفته و یا میگیرند و مخصوص همه انسانها است.
آیهای در کلامالله میفرماید: همانا انسان در رنج آفریده شده است. این نشان میدهد که کل سیستم این گونه است و افراد میتوانند این موضوع را قبول بکنند یا خیر. آیهای دیگر در قرآن میفرماید: قسم نمیخورم به این شهر و تو در این شهر حلول کردی و قسم نمیخورم به پدر و مادر. همانا انسان در رنج آفریده شده است و این ساختار وجودی انسان است که در رنج قرار دارد. قسمتی میگوید: قسم نمیخورم؛ زیرا با وجود اینکه انسان در رنج است؛ اما در کوتاه مدت، انسان از پدر و مادر است و در سیستم دیگری تغییر خواهد کرد. شهر در اینجا به معنای جسم انسان است. مولانا میفرماید:
پس به صورت عالم اصغر تویی
پس به معنا عالم اکبر تویی
ظاهر آن شاخ اصل میوه است
باطناً بهر ثمر شد شاخ هست
از نظر هیکل و ظاهر کوچک هستی و در حقیقت (از نظر درونی) از جهان هستی، پهناورتر هستی. ظاهر درخت، برگ، شاخه و تنه درخت است و همه برای به وجود آمدن میوه هستند؛ سیستم ما نیز این گونه است؛ کل سیستم، ذات ما را به وجود میآورد؛ اگر من امروز درگیر رنج، درد و مشکلاتی هستم، در واقع این موضوع، خلقت انسان است.
یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
کلبهای که درون آن پر از غم است: روزی تبدیل به گلستان خواهد شد؛ اگر امروز مشکلی دارم؛ باید به وسیله آن آزموده بشوم. معلمان من درد، سختی و مشقتها هستند و نباید ناامید بشوم؛ زیرا از اسرار غیب باخبر نیستم.
انسان در هر نقطهای قرار دارد، دو دلیل دارد:
۱- تقاص گذشته را پس میدهد.
۲- آموزش میبیند؛ در تقاص نیز آموزشی نهفته است که انسان باید درس بگیرد و از آن عبور بکند.

چنانچه انسان هدفی دارد و به دنبال گوهری میگردد؛ باید بها، سختی و مشقتهایی که دارد را متحمل شود؛ اما بداند که هیچ راهی بیپایان نیست.
تلاشی که انسان انجام میدهد، باید در دو جهت باشد:
۱- جسم را قوی و نیرومند کند.
۲- روح و روان را استحکام بخشد.
در کار دنیا سختی بسیاری وجود دارد؛ گاهی انسان بعضی رنجها را از یاد میبرد؛ اما اثر آن میماند و همچون نوشتهای روی سنگ حک میشود.
میبایست با فکر و عقل شب را به روز تبدیل کنیم و خسته نشویم. مشکلات انسان همه جنگ است که باید به آنها بها و ارزش بدهیم؛ زیرا هیچ رنجی بیهوده نیست؛ با این روش، هر دفعه برندهتر میشویم.
هر فردی بایستی مشکل خود را بیابد و در پی حل آن باشد.
حال در این فرصتی که به ما داده شده و در زمین که مهدی برای ما است، مشغول هستیم، به چه چیزهایی میپردازیم؟ آیا مجری جن و حرفهای او میشویم و یا تلاش و کوشش میکنیم تا مسائلی را به مقصد و نتیجه برسانیم؟
تایپ: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر وحیده (لژیون ویلیام وایت)
تنظیم تصویر: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر سعیده (لژیون هفتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
239