کلید اصلی دست خودمان است

جلسه اول از دور دهم کارگاه‌های آموزشی عمومی مسافران و هم‌سفران نمایندگی معدن فیروزه با استادی مسافر حسین و نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر مصطفی با دستور جلسه وادی سوم و تأثیر آن روی من پنجشنبه تاریخ 1404/3/8 ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر
از نگهبان جلسه سپاسگزارم که به من اجازه دادند در این جایگاه زیبا قرار بگیرم و در مرحله اول از شما دوستان آموزش گرفته و بتوانم خدمت کنم.
از خداوند بزرگ سپاسگزارم در جمعی قرار گرفته‌ام که همش فرکانس و انرژی مثبت دریافت می‌کنم و از محیط زیبا و دل‌نشین نمایندگی معدن فیروزه لذت می‌برم، بعضی اوقات من حسین به حال خود غبطه می‌خورم چراکه واقعاً نمی‌دانم در کجای کار قرار گرفتم اگر ما به آن دانایی و آگاهی لازم برسیم که واقعاً اکنون در کجای کار قرار گرفته‌ایم ۹۰ درصد مشکل ما حل خواهد شد، وادی سوم به ما آموزش می‌دهد که باید مشکلمان را شخصاً خودمان حل کنیم و نباید به هوای دیگران باشیم درست است که همفکری دیگران و کمک دیگران قوت قلب ماست اما کلید اصلی نیست کلید اصلی دست خودمان است، به‌طورکلی انسان برای رسیدن به کمال و آرامش بایستی یک سری گذرگاه‌های سخت را پشت سر بگذارد و این گذرگاه‌ها برای افراد متفاوت است به عنوان مثال گذرگاه برای من حسین گذشت از پول و مال باشد و برای بعضی افراد عبور از منیت و مقام است و برای ما مسافرها در کنگره ۶۰ گذرگاه سخت همین درمان اعتیاد است که بایستی از این گذرگاه عبور کنیم و لازمه آن آموزش گرفتن و رسیدن به دانایی مؤثر است.

وادی سوم به‌نوعی وادی تأکید است و از کلمه باید استفاده می‌کند و به من مسافر می‌گوید نقش اصلی را باید خودت بازی کنی و همه‌کاره خودت هستی تا حالا که درگیر اعتیاد بودی دنبال مقصر می‌گشتی و گناه را به گردن دیگران می‌انداختی حالا باید خودت به فکر خودت باشی و هیچ کمکی از دیگران نخواسته باشی چراکه دیگران به فکر تو نیستند و دلیل این که همه ما در این مکان مقدس دورهم جمع شده‌ایم این است که از گذرگاه نفس و اعتیاد عبور کنیم؛ همانطور که می‌دانید سلامتی در کنگره به‌آسانی به دست نمی‌آید درست است که آقای مهندس فرموده‌اند درمان اعتیاد در کنگره ۶۰ مثل آب خوردن است اما به شرط آن که ما مسافران زحمت بکشیم و به‌درستی آموزش بگیریم و در جلسه‌ها شرکت کنیم و این آموزش‌ها را سبک نشماریم.
ما سفر دومی‌ها نباید هیچ موقع گذشته خودمان را فراموش کنیم همیشه به یاد داشته‌باشیم که با چه وضعی و تیپ و قیافه‌ای وارد کنگره شدیم، نباید لکنود باشیم همیشه سعی کنیم نمونه کاملی باشیم برای کسانی که خواستار رهایی هستند چون بیرون از کنگره همه کسانی که گرفتار اعتیاد هستند به من و شما نگاه می‌کنند اگر خدایی نکرده ما هم درگیر نیروهای منفی باشیم قطعاً آن‌هاهم ناامید خواهند شد.
ممنون از این که سکوت کردید و به حرف‌های من نیز گوش دادید
تایپ: مسافر ابوالفضل لژیون یکم
عکاس: مسافر عباس لژیون یکم
ویراستاری، نگارش متن و ارسال خبر: مسافر حسین لژیون دوم به راهنمایی راهنمای محترم مسافر ابوالفضل