دخانیات دودی که نمی‌گذارد رها شویم. دیده‌بان آقای احمد حکیمی جمله‌ای کوتاه؛ اما بسیار پر معنا را بیان کرده‌اند: راهنما نباید برای مسافری که سیگار را رها نکرده است، وقت بگذارد. این جمله تلنگری برای همه ماست که در مسیر رهایی قدم گذاشته‌ایم؛ چون وقتی صحبت از درمان اعتیاد می‌شود، نمی‌توان نیکوتین را نادیده گرفت؛ نیکوتینی که در قالب‌های مختلف مثل سیگار، قلیان، ناس، پیپ و حتی ویپ، هنوز در زندگی خیلی افراد جریان دارد.
ما در کنگره۶۰ یاد گرفته‌ایم که اعتیاد فقط به مواد مخدر نیست؛ بلکه هر چیزی که ما را وابسته خود کند و ذهن و اراده‌مان را تحت کنترل بگیرد، شکلی از اعتیاد است. دخانیات هم از همین دسته هستند؛ چون ممکن است بی‌صدا باشند؛ اما تأثیرشان بر روح و جسم ما بسیار عمیق است.
سیگار دود ساده‌ای است که اراده را می‌سوزاند، شاید ظاهر ساده‌ای داشته باشد؛ اما واقعیت این‌است‌که تأثیرات روانی و جسمی آن بسیار شدید است. خیلی از مسافرها سیگار را دست‌کم گرفته‌اند؛ چون فکر می‌کنند، اگر مواد را درمان کنند، سیگار مسئله‌ای نیست؛ اما نیکوتین موجود در سیگار هنوز همان ذهن وابسته را تغذیه میکند، اراده را تضعیف میکند و جلوی رشد و پیشرفت واقعی را می‌گیرد؛ اما واقعیت این‌است‌که وقتی چیزی جلوی رشد را بگیرد، نمی‌شود اسمش را بی‌ضرر گذاشت.
قلیان آرامشی که آرام‌آرام تخریب میکند؛ چون بیشتر به عنوان یک تفریح جمعی شناخته می‌شود؛ اما همین ظاهر اجتماعی و خوشایند، باعث شده تا خطراتش جدی گرفته نشود. یک وعده قلیان، چندین برابر یک نخ سیگار مواد سمی وارد بدن میکند. وابستگی ذهنی‌ای که قلیان ایجاد میکند، شاید کمتر به چشم بیاید؛ اما در واقع بسیار عمیق است. کسی که نتواند در یک جمع بدون قلیان حضور داشته باشد، هنوز اسیر وابستگی است، فقط شکلش تغییر کرده است.
ناس ماده‌ای بی‌بو و بی‌صدا؛ اما پنهان و خطرناک است؛ چون از آن دسته موادی است که دود ندارد و متأسفانه خیلی افراد آن را جدی نمی‌گیرند؛ اما واقعیت این‌است‌که ناس هم وابستگی شدیدی را ایجاد میکند و هم آسیب‌های فیزیکی جدی به بدن وارد میکند. مصرف‌کننده ناس شاید در ظاهر آرام باشد؛ اما در باطن هنوز درگیر همان نیاز دروغینی است که او را از خودش دور کرده است.
پیپ ظاهر متفاوتی دارد؛ اما باطنی همانند. پیپ شاید ظاهر شیک‌تری داشته باشد یا مصرفش کمتر به چشم بیاید؛ اما تفاوتی با سیگار ندارد. نیکوتین، نیکوتین است، چه از پیپ یا سیگار باشد. پیپ همان وابستگی را در قالبی آرام‌تر و رسمی‌تر وارد زندگی میکند و کسی که به دنبال رهایی واقعی است، نمی‌تواند نسبت به آن بی‌تفاوت باشد. ویپ تکنولوژی نو و اعتیاد قدیمی است. ویپ یا سیگار الکترونیکی ظاهر مدرن‌تری دارند و شاید در ظاهر ضررش کمتر به نظر برسد؛ اما بسیاری از ویپ‌ها دارای نیکوتین بیشتری نسبت به سیگارهای معمولی دارند.
وابستگی به ویپ، شاید در ظاهر قابل توجیه باشد؛ اما در واقع همان داستان قدیمی است؛ یعنی چیزی که جای تنفس سالم را می‌گیرد و شخص را از آزادی واقعی دور نگه می‌دارد، تفاوتی نمی‌کند که وابستگی با دود یا با بخار باشد، مهم این است که هر دو مانعی برای رسیدن به خود واقعی است. به امید رها شدن مسافران نیکوتین و همچنین مسافر من که گرفتار ویپ است.
نتیجه‌گیری: آزادی کامل، نه نصفه‌نیمه. ما به کنگره آمده‌ایم تا آزاد شویم، نه اینکه فقط نوع بندهای‌مان را تغییر دهیم.
کسی که هنوز سیگار یا دیگر انواع دخانیات را کنار نگذاشته است، هنوز درون خودش به وابستگی‌ای چسبیده که اجازه نمی‌دهد از مسیر درمان بهره کامل ببرد. وقتی دیده‌بان آقای احمد حکیمی بیان می‌کنند که راهنما نباید برای چنین مسافری وقت بگذارد، به این معناست که تا خود شخص نخواهد آزاد شود، هیچ‌کس نمی‌تواند او را به رهایی برساند.
بیاییم تصمیم بگیریم که با تمام شکل‌های وابستگی خداحافظی کنیم. نفس بکشیم، نه دود؛ زندگی کنیم، نه با سایه‌ی سیگار قلیان و ویپ؛ بلکه با نوری که از آگاهی و رهایی می‌تابد ... .
نویسنده: همسفر رضوان رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
عکس: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
101