هفتمین جلسه از دوره دوم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰ لژیون کبودرآهنگ با استادی راهنمای محترم مسافر حسین، نگهبانی مسافر جواد و دبیری مسافر رسول با دستور جلسه «وادی سوم و تاثیر آن روی من» پنجشنبه 8 خرداد 1404 ساعت 17:00 شروع به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد.
بسماللهالرحمنالرحیم آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است. در ابتدا خدای خودم رو شاکرم توفیق شد تا کنار شما دوستان قرار بگیرم و از شما آموزش بگیرم. از بنیان کنگره60 مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و استاد جهانبینی؛ استاد امین عزیز و از راهنمای عزیزم آقا جلال سپاسگزارم که هر چه دارم مدیون ایشون هستم و جایگاه الانم را مدیون ایشان هستم و از همه شما دوستان عزیز خیلی متشکرم.
دستور جلسه: وادی سوم است. در کل وادیها چه میخواهد به ما بگوید؟ استاد امین میگوید: پایه و اساس کنگره و درمان ما وادیها هستند. یعنی ستونهای درمان، وادیها هستند. اگر من وادیها را بفهمم و درکش کنم به حال خوشی که مدنظر کنگره هست هم میرسم . وادی اول، تفکر کردن را به ما یاد میداهد. یعنی هر کاری رو بخواهیم انجام بدیم نیاز به تفکر دارد. وادی دوم به من یاد میدهد که من بیهوده به این دنیا نیامدم و هیچ مخلوقی بیهوده به این دنیا نیامده. من هم به این نتیجه رسیدم که خلقت من هم بیدلیل نیست. وقتی انسان خودش را بشناسد به خداشناسی هم میرسه...
وادی سوم میگوید: باید دانست هیچ موجودی به اندازه انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند. یعنی هیچکسی بهاندازهی خود من به فکر من نیست. حتی پدر مادر برادر یا دوستان. شاید یه مدتی به من مشاوره بدهند که من از کشیدن مواد دست بکشم و بگویند مصرف نکن، خوب نیست ولی آن کسی که باید قدم بردارد و حرکت کند و این مساله و مشکل رو حل کند خود من هستم.
حتی اگر به زور مرا اینجا بیاورند تا وقتی خودم نخواهم هیچ اتفاقی در من نمیافتد. چون قطعاً به درمان نمیرسم. اگر بخواهم بهخاطر بیپولی به کنگره بیایم از همین الان باید برگردم. چون به درمان نمیرسم. چون وقتی باز پول به دستم برسد میروم و مصرف میکنم. پس باید خواستم سلامتی خودم باشد و اگر در این مسیر حرکت کنم قطعاً به درمان میرسم.
اگر سفر اول خواسته خودم نبود من الان اینجا نبودم. پس باید به این باور برسیم اگر به کنگره کمک مالی میکنیم انتظار نداشته باشیم که معجزه اتفاق بیفتد و ماه بعد مثلا دهمیلیون یا صدمیلیون به حسابمان بیاید. همینکه خداوند جلوی اتفاقات بد را در زندگی ما میگیرد و ما رو درگیر اتفاقاتی که در جامعه هست نمیکند خانوادمان سالماند و فرزندانمان صالح هستند.
باید اینرا ببینیم و اگر به مسافرت میرویم سالم برمیگردیم این یعنی لطف خدا شامل حال ماست و این یعنی برکت به زندگی ما برگشته. خدا نباید که فقط پول به ما بدهد. همینکه من از تصادفات رانندگی جان سالم بهدر بردم همه معجزه خداست. منتظر معجزات بزرگ نباشیم. اینها بازتاب اعمالی است که ما انجام دادهایم. اینها بازتاب باقی الصالحات است. خدا کمک کند همه در این مسیر قدم برداریم. قدمهای محکم برداریم. دوربینمان هم روی خودمان باشد! با کسی هم کاری نداشته باشیم. من در این در مسیر خودم جلو میروم خدا هم قطعا کمک میکند.
ممنون که به حرفهای من گوش کردید.
.jpg)
تایپ و عکس: مسافر مهدی
تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر مهدی
- تعداد بازدید از این مطلب :
50