اگر خود حرکت نکنیم هیچ تغییری رخ نمی‌دهد

عقل، ایمان و شهامتی که در پرتو تکامل آن‌ها پدید می‌آید، ما را از یک درخت فرسوده که درون آن از موریانه‌ها و قارچ‌های مختلف پر شده است به یک ستون تبدیل می‌نماید تا در برابر آن، درخت‌های جوان که روزی ما را به هیچ می‌پنداشتند استوار شویم.
همسفر سمیه با بیش از بیست سال مصرف موادمخدر مسافر خود وارد کنگره60 شدند، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی متادون، روش درمانDST، داروی درمان شربت OT، ورزش در کنگره۶٠ بدمینتون، به راهنمایی همسفر نوشین و مسافر مصطفی، هم‌اکنون شش ماه است که از بند اعتیاد آزاد و رها هستند.
مصاحبه‌ای را با ایشان ترتیب داده‌ایم که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم.
روزی که به کنگره60 آمدید چه حسی داشتید؟ آیا فکر می‌کردید که طعم شیرین رهایی را بچشید؟
روزی که وارد کنگره60 شدم پر از نگرانی، ناامیدی و سردرگمی بودم و فکر نمی‌کردم روزی برسد که به رهایی برسیم؛ اما در فضای کنگره60 با وجود افراد، امید در من زنده شد و با گذشت زمان و دریافت آموزش‌ها کم‌کم باور کردم که می‌توان به رهایی رسید.
وادی سوم چه آموزش‌هایی برای شما داشت و تأثیری که از آن گرفتید چه بوده‌ است؟
وادی سوم با این پیام آغاز می‌شود که «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند» این وادی به من یاد داد که مسئولیت حال و آینده‌ من برعهده خودم است و نباید منتظر معجزه بیرونی بمانم، اگر خودم حرکت نکنم هیچ تغییری در من رخ نمی‌دهد و این وادی آغاز خودباوری در من بود.
اینکه می‌گویند کنگره60 هدف نیست؛ بلکه وسیله است، منظور از این جمله چیست؟
کنگره60 وسیله‌ای است برای رسیدن به اهداف اصلی؛ یعنی بازسازی شخصیت، درمان ‌اعتیاد و به آرامش و تعادل در زندگی رسیدن. این مجموعه بستری را فراهم می‌کند تا افراد از مشکلات عبور کنند و به خودشناسی، ایمان و رهایی برسند؛ بنابراین هدف، رشد و تعالی انسان است و کنگره۶۰ ابزاری برای این سفر معنوی و انسانی است.

چه چیزی باعث شده که شما بعد از رهایی هم در کنگره60 حضور دارید و چه چیزی باعث حرکت مداوم شما شده‌ است؟
جیزی که باعث حضور مداوم من در کنگره60 شده‌است، تجربیات و تغییرات مثبت در زندگی‌‌ من بوده و مشاهده نتایج آن در رفتار، افکار و روابط شخصی‌ من است. انگیزه من حفظ این دستاوردها و رسیدن به عمق بیشتری از آرامش است؛ همچنین حضور در جمعی با باورهای مشترک، حس مسئولیت‌پذیری و حس تعلق را در من زنده نگه می‌دارد.
همسفران اکثراً با حس ترس و منیت وارد کنگره۶۰ می‌شوند، چگونه می‌توانند از این افکار دور شوند؟
برای دور شدن از ترس و منیت، همسفران باید آموزش ببینند و با دریافت تجربه از دیگران، نگرش خود را تغییر دهند. حضور فعال در جلسات، خواندن و نوشتن مطالب آموزشی به‌تدریج ذهن را از افکار منفی پاک می‌کند؛ همچنین پذیرش مسیر درمان و باور به راهنمایی‌ها، قدم بزرگی در عبور از ترس و منیت است.
بزرگ‌ترین الگوی شما در کنگره60 چه کسی است و چه چیزی از ایشان آموختید که برای شما بار آموزشی بسیاری دارد؟
بزرگ‌ترین الگوی من در کنگره۶٠ آقای مهندس حسین دژاکام هستند. از ایشان آموختم که دانایی، موثرترین ابزار برای رهایی است. ایشان با صبر، تجربه و علم خود به من نشان دادند که چگونه می‌توان از تاریکی‌ها عبور کرد و به نور رسید.
مسیر رسیدن به رهایی هم سهل و هم سخت است، به‌نظر شما چه چیزی باعث سهل شدن آن و چه چیزی باعث سخت شدن آن می‌شود؟
چیزی که باعث سهل شدن مسیر می‌شود اطاعت از راهنما، آموزش‌پذیری و توکل به خداوند است و چیزی که مسیر را سخت می‌کند منیت، عجله و بی‌نظمی است.
یک رهجو چگونه می‌تواند حساب خود را با کنگره۶0 صفر کند؟
با خدمت بی‌منت، احترام به حرمت‌ها و انتقال تجربیات به دیگران می‌توان حساب خود را با کنگره۶۰ صفر کرد.
در آخر اگر کلامی دارید بفرمائید؟
از خداوند سپاس‌گزارم که کنگره60 را سر راه من قرار داد، امیدوارم بتوانم همیشه قدردان این نعمت باشم و با خدمت کردن جبران کنم.
مصاحبه‌کننده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون پانزدهم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سونا (لژیون شانزدهم) دبیر سایت
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر نازنین نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین